Հորթախաղ
Հորթախաղ
Մայիս ամիսն է.—
Ծաղիկը շաղոտ,
Կանաչը ցողոտ,
Փռված ամեն տեղ
Մեկ-մեկուց շքեղ,
Մեկ-մեկուց համեղ,
Անուշ, հյութալի՝
Դաշտի հորթերին
Հանգիստ չեն տալի։
Սիրուն հորթերը,
էն չար հորթերը,
Մեկ դես են վազում,
էս ծաղկին հասնում,
Մեկ դեն են ցատկում՝
էն խոտը պոկում,
Մեկ էլ՝ բառաչում,
Մեկ-մեկու կանչում
Եվ ուրա՜խ-ուրա՜խ
Բռնում հորթախաղ։
Որը ինքն իրան
Ծուլ–ծուլ է լինում
Ու իրան-իրան
Մի կողմը գնում,
Որը բարկացած
Առաջ է գալի,
Ընկերին հանկարծ
Հարու է տալի.
Ոմանք էլ կանգնած
Մեկ-մեկու դիմաց
Ղոչին են խփում՝
Ուժները փորձում։
Էն մեկն էլ հրեն՝
Կետ առել փախչում...
Արոտը թողել՝
Դարերն է թռչում...
Ու ամբողջ օրը՝
էսպես բոլորը՝
Մեկ խոտ են ուտում,
Շանը հետ թռչկոտում։