ՀՈՒՍԿ ՅԵՐԳՆ ԱՂՋԿԱՆ
Յես պիտի մեռնիմ, յերջանիկ յեղիր,
Դու հյուծված կյանքիս կուռքն անկարեկիր,
Դու մատաղ հոգվույս յերազանքն անբավ,
Պիտի մեռնիմ յես, մի տրտմիր բընավ:
Բաժինն իմ սրտիս սև հոգեր բոլոր,
Ժպիտներ կուղղեն քեզ աղջկունք աղվոր.
Յես կը տառապիմ, դու դարպաս կընես,
Դու ծաղկի կոկոն, կոտորած ճյուղ՝ յես:
Քու ճամբուդ վըրա խնդություն, ծիծաղ,
Իսկ իմ չորս կողմըս դառն կոծեր, ավա՜ղ,
Վառ սրտիդ սընունդ ճառագայթ, արև,
Մռայլ ստվերներ իմ գլխուս վերև:
Լույս տաճարին մեջ քեզ քիչ ատենեն
Վոսկերանգ նարոտ մը պիտի գընեն
Շողշողուն ջահեր, յերգեր ու բուրվառ,
Ջերմ ուխտը սիրույգ պիտի որհնեն հար:
Իսկ զիս կոշտ մարդիկ մութ գիշերին մեջ
Պիտի տանին հոն՝ ուր ալ կիրք ու տենչ,
Սեր ու տառապանք, արցունք ու հառաչ
Կանհետին ու լոկ կըմնա սև խաչ:
