Ասիմ ծեզի՝ տուք ի՜նչ արիք,
Թէպէտ միմեանց տուշման էիք,
Բայց չար կօրծքի դեվքտ միացաք,
Մեզ հալածել խօսք մէկ էղաք.
Ոճրի առչեվ տուք կանգ չառիք.
Տահա՛ ասիմ` տուք ի՞նչ արիք։
Ասիմ ձեզի` տուք ի՛նչ արիք.
Մէկ մարթ, մէկ տուն չի թօղուցիք,
Գիշեր-ցորեկ անդուլ, անյագ
Շունի պէս մեր միսը կերաք.
Հալխին պերան մեզ ցըքեցիք.
Տահա՛ ասիմ`տուք ի՞նչ արիք։
Ասիմ ծեզի՝ տուք ի՛նչ արիք
Հասարակին տուք խափեցիք-
«Տաքա, իմիշ, պան չի կիտին,
Կիր-կարթումէ հէչ տեղեակ չին».
Մօլօրվեցան անմիտ մարթիկ,
Տահա՛ ասիմ` տուք ի՞նչ արիք։
Ասիմ ծեզի՝ տուք ի՛նչ արիք:
Հալխին աչքը տուք փակեցիք,
Երփ լսելով լուրն կօրծին
Օտարք անքամ շատ ցնծացին.
Բայց տուք ակռա կըրճըտեցիք.
Տահա՛ ասիմ` տուք ի՞նչ արիք։
|
|
Ասիմ ծեզի՝ տուք ի՛նչ արիք»
Ծեղ մոտիկցան տէնքսըզ մարթիկ.
Կօղ ու հարփան այն ֆէլանին
Կինի-ռախի տըվիք քիթին`
Սուտ խապէրներ փըռել տվիք.
Տահա՛ ասիմ՝ տուք ի՞նչ արիք։
Ասիմ ծեզի՝ տուք ի՛նչ արիք.
Մեզ վնասել շատ ջանացիք,
Գիշերն էկաք ու մեր դըռան
Քըսեցիք տուք ծութ ու խաթռան,
Վօր այդպէս մեզ խայտառակիք։
Տահա՛ ասիմ՝ տուք ի՞նչ արիք։
Ասիմ ծեզի՝ տուք ի՛նչ արիք,
(Չարութեան մէչ շատ հմուտ իք).
Պացիք անպէտք մէկ վարժարան,
Մեր դրպրոցին իբր ախոեան.
Բայց ծեր միտքը չէր պան շինել,
Այլ էղածը հիմքէն քանդել.
Հաստն ու պարակ ունի մէկ կին-
Այսպէս խափիլ իք միշտ ազգին,
Ինչ է ուսում` այդ տուք չկիտիք։
Տահա՛ ասիմ՝ տուք ինչ արիք։
Ասիմ ծեզի՝ տուք ի՛նչ արիք
Վերչին հնարն ալ տուք կօրծ տըրիք,-
Կրեցիք մէկ կանկատի թուխթ,
Քալցնել տըւիք տուն ու խանութ.
Մեզի կորցնել շատ ուզացիք.
Տահա՛ ասի՜մ տուք ի՞նչ արիք։
Ասիմ ծեզի՝ տուք ի՛նչ արիք.
Վեհի անունն նուաստացուցիք,
Տարածելով սուտ-սուտ լուրեր`
Կօեա հալխին կըկողոպտէր,-
Իշքիլ մարթոց մէչ ցըքեցիք։
Տահա՛ ասիմ` տուք ի՛նչ արիք։
|
|
Ծեր արածը տուք ալ կիտիք,
Պան չի մընաց, վօր չանէիք.
Վօ՞ր մէկն ասիմ՝ հէսապ չունի...
Էրնէ՜կ մէկ օր անկաճն ինկնի
Վեհափառին, վօր վարժատան
Էք եվ էիք անհաշտ տուշման,
Գուցե վօր նա խիստ տատաստան
Պանայ ծեր չար կլխու վըրան,
Գուցե պատժէն ակնածէիք,
Ու չար կօրծքէ տուք վաղ գայիք...
Բայց մեր Վեհը հեռու է, ա՜խ,
Իսկ ծեր հօքին շատ է խարդախ,
Մինչեվ խօրթը հասնի տեղը՝
«Կմեռնի էշը, կամ էշի տէրը»։
Այս պանըս տուք խիստ լալ կիտիք,
Ու մարթոցմէ հէչ վախ չունիք.
Չունքի հօքի չիք հավատալ,
Երկիւղ չունիք աստուծմէ ալ,
Շինտը ասէք, ի՞նչ պիտ անինք,
Վօր ծեր ծեռքէն մեզ ազատինք։
|
|
|
|
