Օրերի փեշից բռնած գնում ենք, Հոգնել չգիտենք - Ես՝ հողի վրա եւ խոհս՝ իմ մեջ. Երբ նա երգ դառնա, (Երեւի հոգնած կլինեմ այնժամ), Չենք լքի դարձյալ, Կշարունակենք Ճանապարհը մեր - Նա՝ հողի վրա, իսկ ես՝ նրա մեջ։