Որոնում

Արիս Արսենի

                       Խաչատուր ԱԲՈՎՅԱՆԻՆ

Ես Քանաքեռում քայլում եմ կրկին`
Ուր ծնվել ես դու,
Եվ իմ տագնապոտ, վիրավոր հոգին
Քեզ է որոնում:

Հուշիկ քայլերով, մոլոր ու հանգիստ`
Երեկոն կամաց իջնում է`
Ծածկում տներ ու փողոց:
Եվ մթության մեջ
Քեզ որոնող իմ աչքերին հանկարծ
Կանչում է մի լույս
Ու քայլում եմ ես լույսին ընդառաջ`
Մթնած փողոցով,
Ուր քայլել ես դու ինչ-որ ժամանակ,
Ինչ-որ մեկի հետ,
Որ գուցե... Պարրոտ ազգանունն ուներ:

Քայլում եմ այսպես լույսին ընդառաջ,
Լույսի հետքերով
Ու գտնում եմ քեզ.
Դու կանգնել ես լուռ, մեն-մենակ, դրսում,
Ու թվում է` քո տուն-թանգարանի
Անդորրն ես հսկում...

20.11.84, Ստեփանակերտ