Պահում էի վառ միշտ կրակը, Բալիկս հուր էր սիրում- Բայց մահն այնպես արագ է, Կրակն էլ չեմ վառում: Մթնում այս նստել ու լալ,- Ի՞նչ է մնում ինձ, էլ ի՞նչ, Բալիկ իմ, լավ իմ, զուլալ, Աստղիկ իմ ջինջ...