Պեծիկ հորթը
Պեծիկ հորթը
Ռուբիկ, նայի՛ր մեր հորթին,
Ի՛նչ նախշուն է իր մորթին,
Պոչը ծաղիկ ու երկար՝
Կոճերին է հավասար։
Նայի՛ր, մի տես, ի՛նչ սիրուն
Աչքեր ունի փայլփլուն.
Ճակատը լեն ու պեծիկ,
Ականջները մեծ ու ձիգ,
Մի տե՜ս, ո՜նց է ցատկոտում,
Եվ ինքն իրան քաջքոտում,
Պոչը ցցում, վազ տալի,
Քացի գցում, ծառս գալի,
Իր շվաքից խրտնում,
Դարերն ընկնում, քրտնում,
Տղա կասեմ, կարենաս՝
Սրան մի հետ ձեռը տաս։