Սիրերգ (Մեծարենց)
Սիրերգ
Գիշերն անույշ է, գիշերն հեշտագի՜ն,
Հաշիշով օծուն ու բալասանով.
Լուսեղէն ճամբէն ես կ'անցնիմ գինով՝
Գիշերն անուշ է, գիշերն հեշտագին...։
Համբույրնէր կու գան հովէն ու ծովէն,
Համբույր՝ լույսէն, որ չորս դիս կը ծաղկի,
Այս գիշեր Տոն է հոգւոյս՝ Կիրակի՜,
Համբույրնէր կու գան հովէն ու ծովէն ։
Բայց լույսն իմ հոգւոյս քիչ քիչ կը մաշի՜,
Շրթունքս են ծարավ միակ համբույրին...։
Ցնծագին գիշերն է լույս ու լուսին՝
Բայց լույսն իմ հոգւոյս քիչ քիչ կը մաշի...։