«Էջ:Հայկական Սովետական Հանրագիտարան (Soviet Armenian Encyclopedia) 9.djvu/708»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ հոդվածների առանձնացում, մանր․ կետադրական |
No edit summary |
||
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 1. | Տող 1. | ||
խոշոր, եղջերավոր անասնապահությամբ, խոզաբուծությամբ, թռչնաբուծությամբ։ Երկաթուղիների երկարությունը 588 կմ է, ավտոճանապարհներինը՝ 5,6 հզ․ կմ (այդ թվում՝ 3,8 հզ․ կմ կոշա ծածկով, 1981)։ Ռովնոյում կա օդանավակայան։ |
|||
խոշոր, եղջերավոր անասնապահությամբ, |
|||
1980–81 ուս․ տարում Ռ․ մ–ում գործում էր 754 հանրակրթական դպրոց, 22 պրոֆ– |
|||
խոզաբուծությամբ, թռչնաբուծությամբ։ |
|||
տեխ․ ուսումնարան, 15 միջնակարգ մասնագիտական ուս․ հաստատություն, 3 բուհ։ Մարզում կան գիտահետազոտական կայաններ։ 1981-ին մարզում գործում էին 859 գրադարան, 3 թանգարան, դրամատիկական թատրոն, 930 ակումբային հիմնարկ, 845 կինոսարք։ Լույս է տեսնում մարզային 2 թերթ։ 1981-ին մարզի ավելի |
|||
Երկաթուղիների երկարությունը 588 կմ |
|||
քան 90 հիվանդանոցային հիմնարկներում աշխատում էին 3148 բժիշկ։ Կա 5 առողջարան։ |
|||
է, ավտոճանապարհներինը՝ 5,6 հզ․ կմ |
|||
(այդ թվում՝ 3,8 հզ․ կմ կոշա ծածկով, |
|||
1981)։ Ռովնոյում կա օդանավակայան։ |
|||
1980–81 ուս․ տարում Ռ․ մ–ում գործում |
|||
էր 754 հանրակրթական դպրոց, 22 պրոֆ– |
|||
տեխ․ ուսումնարան, 15 միջնակարգ մաս– |
|||
նագիտական ուս․ հաստատություն, 3 |
|||
բուհ։ Մարզում կան գիտահետազոտական |
|||
կայաններ։ 1981-ին մարզում գործում էին |
|||
859 գրադարան, 3 թանգարան, դրամատի– |
|||
կական թատրոն, 930 ակումբային հիմ– |
|||
նարկ, 845 կինոսարք։ Լույս է տեսնում |
|||
մարզային 2 թերթ։ 1981-ին մարզի ավելի |
|||
քան 90 հիվանդանոցային հիմնարկնե– |
|||
րում աշխատում էին 3148 բժիշկ։ Կա 5 |
|||
առողջարան։ |
|||
ՌՈՏԱՄԵՏՐ (< լաա․ rota – անիվ, < ro- |
ՌՈՏԱՄԵՏՐ (< լաա․ rota – անիվ, < ro- |
||
tare – պտտել և ․․․ մետր), 1․ գազի ե հեղուկի ծախսը կամ արագությունը չափող սարք։ Աշխատանքի սկզբունքը կոնաձև խողովակում տեղավորված լողանի հավասարակշռումն է շիթի դինամիկական ճնշումով։ Լողանի բարձրացումն անմիջականորեն հաշվարկվում է սանդղակով և հաղորդվում չափման հեռահամակարգի գրանցող սլաքին։ 2․ Մեքենաների ու սարքերի դետալների և հանգույցների գծային չափսերը չափելու պնևմատիկ սարք։ Չափումների սահմանները 20 մկմ–ւգ մինչև 10 մմ են, ցուցմունքների սխալանքը՝ 0,5–4 մկմ։ 3․ Պոլիգրաֆիայում տպաձևերի թիթեղների խորդուբորդությունները որոշող սարք։ |
|||
tare – պտտել և ․․․ մետր), 1․ գազի ե |
|||
հեղուկի ծախսը կամ արագությունը չա– |
|||
փող սարք։ Աշխատանքի սկզբունքը կո– |
|||
նաձև խողովակում տեղավորված լողանի |
|||
հավասարակշռումն է շիթի դինամիկական |
|||
ճնշումով։ Լողանի բարձրացումն անմի– |
|||
ջականորեն հաշվարկվում է սանդղակով |
|||
և հաղորդվում չափման հեռահամակար– |
|||
գի գրանցող սլաքին։ 2․ Մեքենաների ու |
|||
սարքերի դետալների և հանգույցների գծա– |
|||
յին չափսերը չափելու պնևմատիկ սարք։ |
|||
Չափումների սահմանները 20 մկմ–ւգ |
|||
մինչև 10 մմ են, ցուցմունքների սխալան– |
|||
քը՝ 0,5–4 մկմ։ 3․ Պոլիգրաֆիայում տպա– |
|||
ձևերի թիթեղների խորդուբորդություննե– |
|||
րը որոշող սարք։ |
|||
ՌՈՏԱՊՐԻՆՏ (< լաւո․ rota–անիվ, <™- tare – պտտել և անգլ․ print –տպել), փոքր չափսի թղթերի օֆսեթ տպագրական մեքենա (տես Օֆսեթ տպագրություն)՝ փաստաթղթերը մի քանի հազար տպաքանակով բազմացնելու համար։ Ռ․ բաղկացած է թղթի մատուցման հարմարանքից, տպագրական ապարատից (որի մեջ մտնում են տպաձևի, օֆսեթի և տպագրական գլանները), ներկող և խոնավացման ապարատներից և ընդունման–հանման սարքից։ Ռ–ով տպում են միա– կամ բազմագույն պարզ արտադրանք։ Տպագրության արագությունը ժամում 6–9 հզ․ ցԻԿւ է։ |
|||
ՌՈՏԱՊՐԻՆՏ (< լաւո․ rota–անիվ,<™- |
|||
tare – պտտել և անգլ․ print –տպել), |
|||
փոքր չափսի թղթերի օֆսեթ տպագրական |
|||
մեքենա (տես Օֆսեթ տպագրություն)՝ |
|||
փաստաթղթերը մի քանի հազար տպաքա– |
|||
նակով բազմացնելու համար։ Ռ․ բաղկա– |
|||
ցած է թղթի մատուցման հարմարանքից, |
|||
տպագրական ապարատից (որի մեջ |
|||
մտնում են տպաձևի, օֆսեթի և տպագրա– |
|||
կան գլանները), ներկող և խոնավացման |
|||
ապարատներից և ընդունման–հանման |
|||
սարքից։ Ռ–ով տպում են միա– կամ բազ– |
|||
մագույն պարզ արտադրանք։ Տպագրու– |
|||
թյան արագությունը ժամում 6–9 հզ․ |
|||
ցԻԿւ է։ |
|||
ՌՈՏԱՏՈՐ (լատ․ rotator, < rotare – |
ՌՈՏԱՏՈՐ (լատ․ rotator, < rotare – |
||
պտտվել), գլանատիպ, տրաֆարետային տպագրության մեքենա։ Նախատեսված է փաստաթղթերը փոքր և միջին տպաքանակներով բազմացնելու համար։ Տրաֆարետային տպաձևը ստանում են մեքենագրական եղանակով հատուկ թղթի (մոմաթուղթ կամ ռոտաժապավեն) վրա, ինչպես նաև լուսամեխանիկական, լուսաէլեկտրական կամ գալվանական եղանակներով։ Տպաձևը տեղադրվում է գլանի վրա, որին ներկ է քսվում։ Ռ–ի աշխատանքի ժամանակ ներկը ճնշման տակ դուրս է գալիս տրաֆարետի ճեղքերից և անցնում թղթին։ Առավելագույն չափսի (30x45 սմ) թղթերի վրա տպագրելիս Ռ–ի աշխատանքի արագությունը ժ–ում 6000 տպվածք է։ |
|||
պտտվել), գլանատիպ, տրաֆարե– |
|||
տային տպագրության մեքենա։ Նախա– |
|||
տեսված է փաստաթղթերը փոքր և միջին |
|||
տպաքանակներով բազմացնելու համար։ |
|||
Տրաֆարետային տպաձևը ստանում են |
|||
մեքենագրական եղանակով հատուկ թղթի |
|||
(մոմաթուղթ կամ ռոտաժապավեն) վրա, |
|||
ինչպես նաև լուսամեխանիկական, լու– |
|||
սաէլեկտրական կամ գալվանական եղա– |
|||
նակներով։ Տպաձևը տեղադրվում է գլա– |
|||
նի վրա, որին ներկ է քսվում։ Ռ–ի աշխա– |
|||
տանքի ժամանակ ներկը ճնշման տակ |
|||
դուրս է գալիս տրաֆարետի ճեղքերից և |
|||
անցնում թղթին։ Առավելագույն չափսի |
|||
(30x45 սմ) թղթերի վրա տպագրելիս Ռ–ի |
|||
աշխատանքի արագությունը ժ–ում 6000 |
|||
տպվածք է։ |
|||
ՌՈՏԷՐԴԱԱ՜ (Rotterdam), քաղաք Նիդերլանդներում։ Աշխարհի խոշորագույն նավահանգիստներից է, երկրի առևտրաարդ․ կարևոր կենտրոնը։ 1018 հզ․ բն․ (արվարձաններով, 1980)։ Գտնվում է Հռենոսի բազուկ Նիիվե–Մաասի ափերին։ Ջրանցքով միացած է Հյուսիսային ծովի հետ։ Երկաթուղային և օդային ուղիների հանգույց է։ Ռ–ով են անցնում երկրի արտահանման և ներմուծման 2/3-ը, Հռենոսով բեռնափոխադրումների 3/4-ը։ Արմ․ Եվրոպայում նավթավերամշակման և նավթաքիմ․ արդյունաբերության առաջատար կենտրոններից է։ Զարգացած են մեքենաշինությունը (նավաշինությունը), քիմ․, սննդհամի և թեթև արդյունաբերությունը։ Ռ–ում են անգլո–հոլանդական միջազգային մոնոպոլիաների վարչությունները։ Կան բանկեր, համալսարան, արվեստի ակադեմիա, կոնսերվատորիա, ազգային ինստ․, ընկերություններ, թանգարաններ, գրադարաններ, ճարտ․ հուշարձաններ։ Առաջին անգամ հիշատակվել է 1282-ին։ |
|||
ՌՈՏԷՐԴԱԱ՜ (Rotterdam), քաղաք Նիդեր– |
|||
լանդներում։ Աշխարհի խոշորագույն նա– |
|||
վահանգիստներից է, երկրի առևտրա– |
|||
արդ․ կարևոր կենտրոնը։ 1018 հզ․ բն․ |
|||
(արվարձաններով, 1980)։ Գտնվում է Հռե– |
|||
նոսի բազուկ Նիիվե–Մաասի ափերին։ |
|||
Ջրանցքով միացած է Հյուսիսային ծովի |
|||
հետ։ Երկաթուղային և օդային ուղիների |
|||
հանգույց է։ Ռ–ով են անցնում երկրի ար– |
|||
տահանման և ներմուծման 2/3-ը, Հռենո– |
|||
սով բեռնափոխադրումների 3/4-ը։ Արմ․ |
|||
Եվրոպայում նավթավերամշակման և նավ– |
|||
թաքիմ․ արդյունաբերության առաջատար |
|||
կենտրոններից է։ Զարգացած են մեքե– |
|||
նաշինությունը (նավաշինությունը), քիմ․, |
|||
սննդհամի և թեթև արդյունաբերությունը։ |
|||
Ռ–ում են անգլո–հոլանդական միջազգա– |
|||
յին մոնոպոլիաների վարչությունները։ |
|||
Կան բանկեր, համալսարան, արվեստի |
|||
ակադեմիա, կոնսերվատորիա, ազգային |
|||
ինստ․, ընկերություններ, թանգարան– |
|||
ներ, գրադարաններ, ճարտ․ հուշարձան– |
|||
ներ։ Առաջին անգամ հիշատակվել է |
|||
1282-ին։ |
|||
ՌՈՏԻՆՅԱՆ Ալեքսանդր Լեռնի (ծն․ |
ՌՈՏԻՆՅԱՆ Ալեքսանդր Լեռնի (ծն․ 13․8․1913, Պետերբուրգ), հայ սովետական քիմիկոս, տեխ․ գիտ․ դ–ր (1952), պրոֆ․ |
||
(1961)։ Լ․ Ռոտինյանի որդին է։ Ավարտել և աշխատել է Նովոչերկասկի պոլիտեխնիկական ինստ–ում (1936–41)։ Մասնակցել է Հայրենական մեծ պատերազմին։ Աշխատել է (1945–61) «Գիպրոնիկել» համամիութենական գիտահետազոտական և նախագծային ինստ–ում, 1954-ից՝ դիրեկտորի տեղակալ գիտության գծով։ 1961-ից Լենինգրադի Լենսովետի անվ․ տեխնոլոգիական ինստ–ի պրոֆ․ է, 1971-ից՝ էլեկտրաքիմիական արտադրությունների տեխնոլոգիայի ամբիոնի վարիչ։ Հիմնական գիտ․ աշխատանքները նվիրված են տեսական և կիրառական էլեկտրաքիմիայի հարցերին, մասնավորապես էլեկտրոդային երևույթների կինետիկայի, իոնների համատեղ լիցքաթափման տեսության, ոչ ջրային լուծույթներում ընթացող էլեկտրաքիմիական պրոցեսների ուսումնասիրմանը և էլեկտրաքիմիական տեխնոլոգիական պրոցեսների տեսական հիմնավորմանը։ ԱԱՀՄ պետ․ մրցանակ |
|||
1913, Պետերբուրգ), հայ սովետական քի– |
|||
միկոս, տեխ․ գիտ․ դ–ր (1952), պրոֆ․ |
|||
(1961)։ Լ․ Ռոտինյանի որդին է։ Ավարտել և աշխատել է Նովոչերկասկի պոլիտեխ– |
|||
նիկական ինստ–ում (1936–41)։ Մասնակ– |
|||
ցել է Հայրենական մեծ պատերազմին։ |
|||
Աշխատել է (1945–61) «Գիպրոնիկել» հա– |
|||
մամիութենական գիտահետազոտական և |
|||
նախագծային ինստ–ում, 1954-ից՝ դիրեկ– |
|||
տորի տեղակալ գիտության գծով։ 1961-ից |
|||
Լենինգրադի Լենսովետի անվ․ տեխնո– |
|||
լոգիական ինստ–ի պրոֆ․ է, 1971-ից՝ |
|||
էլեկտրաքիմիական արտադրություննե– |
|||
րի տեխնոլոգիայի ամբիոնի վարիչ։ Հիմ– |
|||
նական գիտ․ աշխատանքները նվիրված |
|||
են տեսական և կիրառական էլեկտրա– |
|||
քիմիայի հարցերին, մասնավորապես |
|||
էլեկտրոդային երևույթների կինետիկա– |
|||
յի, իոնների համատեղ լիցքաթափման |
|||
տեսության, ոչ ջրային լուծույթներում ըն– |
|||
թացող էլեկտրաքիմիական պրոցեսների |
|||
ուսումնասիրմանը և էլեկտրաքիմիական |
|||
տեխնոլոգիական պրոցեսների տեսական |
|||
հիմնավորմանը։ ԱԱՀՄ պետ․ մրցանակ |
|||
(1949)։ |
(1949)։ |
||
Երկ ․ Оптимизация производства хлора, М․, |
Երկ ․ Оптимизация производства хлора, М․, 1980 (соавторы Филатов В․ П․ и Цибузов Г․ В); Теоретическая электрохимия, Л․, 1981 (соавторы Тихонов К․ И․ и Шомина И․ А․)․ |
||
1980 (соавторы Филатов В․ П․ и Цибузов |
|||
Г․ В); Теоретическая электрохимия, Л․, |
|||
1981 (соавторы Тихонов К․ И․ и Шомина |
|||
И․ А․)․ |
|||
ՌՈՏԻՆՅԱՆ (Ռոտինյանց) Լևոն Ալեքսանդրի (22․5․1879, Թիֆլիս – 30․12․1964, Երևան), հայ սովետական քիմիկոս։ Քիմ․ գիտ․ դ–ր (1955), պրոֆ․ (1925), ՀՍՍՀ գիտ․ և տեխնիկայի վաստ․ գործիչ։ ՀՍՍՀ ֆիզիկաքիմիական առաջին դպրոցի հիմնադիրը։ 1903-ին ավարտել է Պետերբուրգի համալսարանի ֆիզիկա մաթեմատիկական ֆակ–ի բնագիտության բաժինը։ Աշակերտել է ակադեմիկոս Վ․ Ա․ Կիստյակովսկուն (1865–1952), աշխատել (1903-17) Պետերբուրգի պոլիտեխնիկական ինստ–ի քիմիայի և տեսական էլեկտրաքիմիայի ամբիոնում, որտեղ կազմակերպել է ֆիզիկական քիմիայի Ռուսաստանում առաջին ուս․ լաբորատորիան և գրել (Ֆ․ Է․ Դրեյերի հետ) ֆիզիկական քիմիայի գործնական աշխատանքների ռուսերեն առաջին ձեռնարկը։ 1918-ին հրավիրվել է Թիֆլիսի նորաստեղծ համալսարան, որտեղ Լ․ Ա․ Ռուոինյան քիմիա է դասավանդել։ 1921–22-ին Ալավերդու պղնձաձուլական գործարանի լաբորատորիայի ղեկավարն էր, 1922–1927-ին՝ հողժողկոմատի և ժողտնտխորհի կենտրոնական միացյալ լաբորատորիայի անօրգանական քիմիայի բաժնի վարիչը (Երևան)։ Եղել է Երևանի համալսարանի ֆիզիկական քիմիայի և վերլուծական քիմիայի (1923–30), պոլիտեխնիկական ինստ–ի քիմիայի (1930–38) ամբիոնների և ՍՍՀՄ ԳԱ հայկ․ բաժանմունքի ֆիզիկական քիմիայի բաժնի (1935 – 1938), Ադրբեջանի գյուղատնտ․ ինստ–ի անօրգանական և վերլուծական քիմիաների (1946–48, Կիրովաբադ) և Չուվաշական գյուղատնտ․ինստ–ի անօրգանական քիմիայի (1948–53, Չեբոքսարի) ամբիոնների վարիչ։ 1943–46-ին աշխատել է Կիրովականի քիմ․ գործարանի կենտրոնական լաբորատորիայում, 1957–60-ին՝ ՀՍՍՀ ժողկոմխորհի քիմիայի ԳՀԻ–ում։ Ռ–ի հիմնական գիտ․ աշխատանքները վերաբերում են քիմ․ թերմոդինամիկայի՝ մասնավորապես քիմ․ հավասարակշռված երևույթների, անիզոտրոպ հեղուկների, քիմ․ միացությունների և նրանց ելանյութերի կրիտիկական ջերմաստիճանների փոխադարձ կապի, մաքուր նյութերի մակերևույթների ուսումնասիրությանը։ Հալված ծծմբի նրա ուսումնասիրությունները կարևոր դեր խաղացին կառուցվածքային մածուցիկության տեսության ստեղծման համար։ Ռ․ առաջինը և մեծ ճշտությամբ որոշել է (Վ․ Ս․ Սուխովսկու հետ) սնդիկի, ալյումինի և ծարիրի հալոգենիդների կրիտիկական ջերմաստիճանները, սնդիկի գոլորշիների առաձգականությունը (մինչև 1000°С)։ Ցիկլոհեքսանի ածանցյալների ֆիզիկական հատկությունների նրա ուսումնասիրությունները և բաշխման օրենքի թերմոդինամիկական հետազոտությունները (1935–38) կարևոր ներդրում են գիտության մեջ։ Ուսումնասիրելով եռբաղադրամաս հեղուկ համակարգերի լուծելիության իզոթերմային դիագրամները և կիրառելով բաշխման օրենքը՝ Ռ․ ստացավ լուծված նյութերի կոնցենտրացիաները և համասեռության տիրույթները կապող հավասարումները (1957 – 1960)։ Ռ․ կատարել է նաև մերձարաքսյան ճահիճների հողային և հիդրոլոգիական հետազոտություններ (1924–26), որոնց հիման վրա իրականացվեց այդ ճահիճների մելիորացումը։ ՀՍՍՀ հանքային և ոչ հանքային ապարների նրա ուսումնասիրությունները (1923–27) հնարավոր դարձրին ցեմենտի և կարբիդի արտադրության ստեղծումը ՀՍՍՀ–ում։ Ռ․ զբաղվել է նաև հայկ․ բազալտների հատկությունների, նրանց հալման և բյուրեղաց– |
|||
ՌՈՏԻՆՅԱՆ (Ռոտինյանց) Լևոն |
|||
Ալեքսանդրի (22․5․1879, Թիֆլիս –30․12․ |
|||
1964, Երևան), հայ սովետական քիմիկոս։ |
|||
Քիմ․ գիտ․ դ–ր (1955), պրոֆ․ (1925), ՀՍՍՀ |
|||
գիտ․ և տեխնիկայի վաստ․ գործիչ։ ՀՍՍՀ |
|||
ֆիզիկաքիմիական առաջին դպրոցի հիմ– |
|||
նադիրը։ 1903-ին ավարտել է Պետերբուր– |
|||
գի համալսարանի ֆիզիկա մաթեմատիկա– |
|||
կան ֆակ–ի բնագիտության բաժինը։ Աշա– |
|||
կերտել է ակադեմիկոս Վ․ Ա․ Կիստյակովս– |
|||
կուն (1865–1952), աշխատել (1903-17) |
|||
Պետերբուրգի պոլիտեխնիկական ինստ–ի |
|||
քիմիայի և տեսական էլեկտրաքիմիայի |
|||
ամբիոնում, որտեղ կազմակերպել է ֆի– |
|||
զիկական քիմիայի Ռուսաստանում առա– |
|||
ջին ուս․ լաբորատորիան և գրել (Ֆ․ է․ |
|||
Դրեյերի հետ) ֆիզիկական քիմիայի գործ– |
|||
նական աշխատանքների ռուսերեն առա– |
|||
ջին ձեռնարկը։ 1918-ին հրավիրվել է Թիֆ– |
|||
լիսի նորաստեղծ համալսարան, որտեղ |
|||
Լ․ Ա․ Ռուոինյան |
|||
քիմիա է դասավանդել։ 1921 –22-ին Ալա– |
|||
վերդու պղնձաձուլական գործարանի լա– |
|||
բորատորիայի ղեկավարն էր, 1922– |
|||
1927-ին՝ հողժողկոմատի և ժողտնտխոր– |
|||
հի կենտրոնական միացյալ լաբորատո– |
|||
րիայի անօրգանական քիմիայի բաժնի |
|||
վարիչը (Երևան)։ Եղել է Երևանի համալ– |
|||
սարանի ֆիզիկական քիմիայի և վերլու– |
|||
ծական քիմիայի (1923–30), պոլիտեխնի– |
|||
կական ինստ–ի քիմիայի (1930–38) ամ– |
|||
բիոնների և ՍՍՀՄ ԳԱ հայկ․ բաժանմուն– |
|||
քի ֆիզիկական քիմիայի բաժնի (1935 – |
|||
1938), Ադրբեջանի գյուղատնտ․ ինստ–ի |
|||
անօրգանական և վերլուծական քիմիա– |
|||
ների (1946–48, Կիրովաբադ) և Չուվա– |
|||
շական գյուղատնտ․ինստ–ի անօրգանական |
|||
քիմիայի (1948–53, Չեբոքսարի) ամբիոն– |
|||
ների վարիչ։ 1943–46-ին աշխատել է Կի– |
|||
րովականի քիմ․ գործարանի կենտրոնա– |
|||
կան լաբորատորիայում, 1957–60-ին՝ |
|||
ՀՍՍՀ ժողկոմխորհի քիմիայի ԳՀԻ–ում։ |
|||
Ռ–ի հիմնական գիտ․ աշխատանքները վե– |
|||
րաբերում են քիմ․ թերմոդինամիկայի՝ |
|||
մասնավորապես քիմ․ հավասարակշռված |
|||
երևույթների, անիզոտրոպ հեղուկների, |
|||
քիմ․ միացությունների և նրանց ելանյու– |
|||
թերի կրիտիկական ջերմաստիճանների |
|||
փոխադարձ կապի, մաքուր նյութերի մա– |
|||
կերևույթների ուսումնասիրությանը։ Հալ– |
|||
ված ծծմբի նրա ուսումնասիրությունները |
|||
կարևոր դեր խաղացին կառուցվածքային |
|||
մածուցիկության տեսության ստեղծման |
|||
համար։ Ռ․ առաջինը և մեծ ճշտությամբ |
|||
որոշել է (Վ․ Ս․ Սուխովսկու հետ) սնդիկի, |
|||
ալյումինի և ծարիրի հալոգենիդների կրի– |
|||
տիկական ջերմաստիճանները, սնդիկի |
|||
գոլորշիների առաձգականությունը (մինչև |
|||
1000°С)։ Ցիկլոհեքսանի ածանցյալների |
|||
ֆիզիկական հատկությունների նրա |
|||
ուսումնասիրությունները և բաշխման |
|||
օրենքի թերմոդինամիկական հետազո– |
|||
տությունները (1935–38) կարևոր ներ– |
|||
դրում են գիտության մեջ։ Ուսումնասիրե– |
|||
լով եռբաղադրամաս հեղուկ համակար– |
|||
գերի լուծելիության իզոթերմային դիա– |
|||
գրամները և կիրառելով բաշխման օրեն– |
|||
քը՝ Ռ․ ստացավ լուծված նյութերի կոնցեն– |
|||
տրացիաները և համասեռության տիրույթ– |
|||
ները կապող հավասարումները (1957 – |
|||
1960)։ Ռ․ կատարել է նաև մերձարաքսյան |
|||
ճահիճների հողային և հիդրոլոգիական |
|||
հետազոտություններ (1924–26), որոնց |
|||
հիման վրա իրականացվեց այդ ճահիճ– |
|||
ների մելիորացումը։ ՀՍՍՀ հանքային և |
|||
ոչ հանքային ապարների նրա ուսումնա– |
|||
սիրությունները (1923–27) հնարավոր |
|||
դարձրին ցեմենտի և կարբիդի արտա– |
|||
դրության ստեղծումը ՀՍՍՀ–ում։ Ռ․ զբաղ– |
|||
վել է նաև հայկ․ բազալտների հատկու– |
|||
թյունների, նրանց հալման և բյուրեղաց– |