«Էջ:Arakel of Tabriz, History.djvu/18»–ի խմբագրումների տարբերություն
Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
- | + | Հաստատված | |
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 2. | Տող 2. | ||
ԲՌՆԱՎՈՐՆԵՐԻ ՀԱՐԿԱՊԱՀԱՆՋՈՒԹՅՈՒՆԻՑ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍՆԵՐԻ ԿՐԱԾ ՏԱՌԱՊԱՆՔՆԵՐԻ ՄԱՍԻՆ</center> |
ԲՌՆԱՎՈՐՆԵՐԻ ՀԱՐԿԱՊԱՀԱՆՋՈՒԹՅՈՒՆԻՑ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍՆԵՐԻ ԿՐԱԾ ՏԱՌԱՊԱՆՔՆԵՐԻ ՄԱՍԻՆ</center> |
||
Արդ՝ վերջին ժամանակներս նվազեցին քրիստոնեությունը պաշտող ժողովուրդները, և զորացան այն ժողովուրդները, որոնք մահմեդական էին։ Արևելքում [զորեղացանք] պարսիկները, իսկ արևմուտքում՝ օսմանցիք, որոնք հայոց 902 [1453 թ] թվականին հոռոմներից առան հռչակավոր Կոստանդնուպոլիս |
Արդ՝ վերջին ժամանակներս նվազեցին քրիստոնեությունը պաշտող ժողովուրդները, և զորացան այն ժողովուրդները, որոնք մահմեդական էին։ Արևելքում [զորեղացանք] պարսիկները, իսկ արևմուտքում՝ օսմանցիք, որոնք հայոց 902 [1453 թ] թվականին հոռոմներից առան հռչակավոր Կոստանդնուպոլիս քաղաքը։ |
||
Օսմանցիները Կոստանդնուպուլիսը գրավելուց հետո ավելի մեծացան, զորեղացան, և նրանց իշխանությունը ձգվեց դեպի արևելք, հասավ մինչև |
Օսմանցիները Կոստանդնուպուլիսը գրավելուց հետո ավելի մեծացան, զորեղացան, և նրանց իշխանությունը ձգվեց դեպի արևելք, հասավ մինչև Թավրիզ․ այդ էր պատճառը, որ օսմանցիների փաշաները նստում էին Թավրիզում, Երևանում, Գանձակում, Շամախիում, Դամուրղափունում և մինչև Խուդաֆրին ենթարկել էին իրենց իշխանությանը։ Նաև Վրաց երկիրն էին ենթարկել իրենց և հարկատու դարձրել։ |
||
Այս ժամանակներում Սուրբ Էջմիածնի աթոռի կաթողիկոսն էր նույն Էջմիածին գյուղից տեր Առաքելը։ Սա մի բարեսեր, պահեցող [պաս պահող], պարկեշտ և վայելուչ մարդ էր ամեն ինչում՝ գործերի մեջ, խոսքի մեջ և հագուստներում, որ իր կյանքում վարելով կաթողիկոսությունը՝ հանգավ ի |
Այս ժամանակներում Սուրբ Էջմիածնի աթոռի կաթողիկոսն էր նույն Էջմիածին գյուղից տեր Առաքելը։ Սա մի բարեսեր, պահեցող [պաս պահող], պարկեշտ և վայելուչ մարդ էր ամեն ինչում՝ գործերի մեջ, խոսքի մեջ և հագուստներում, որ իր կյանքում վարելով կաթողիկոսությունը՝ հանգավ ի տեր։ |
||
Սրանից հետո Սուրբ |
Սրանից հետո Սուրբ Էջմիածնի կաթողիկոսը եղավ դարձյալ նույն Էջմիածին գյուղից տեր Դավիթը։ Կաթողիկոս դառնալուց հետո [կաթողիկոսությունը] վարում էր ժամանակի թելադրության և իր կարողության համաձայն։ Մի քանի տարի կառավարելուց հետո մինչդեռ կենդանի էր և կաթողիկոսական իշխանության տեր, ինքը ձեռնադրեց մի այլ կաթողիկոս, որի անունն էր Մելքիսեթ․ սա Գառնո գավառի Աղջոց վանք կոչվող գյուղից էր։ [Դավիթը] սրան ձեռնադրեց այն հույսով, որպեսզի իրեն օգնական լինի, սակայն նա եղավ խանգարիչ ու հակառակորդ նրան, ինչպես որ հետո պատմությունները ցույց կտան։ |
||
Եվ Դավիթ կաթողիկոսի Մելքիսեթին կաթողիկոս օծելը երկու կերպ են պատճառաբանում։ Ոմանք ասում են օգնելու և իրեն ընկերություն անելու համար օրհնեց [կաթողիկոս] քանզի այլազգիների հարկապահանջությունը |
Եվ Դավիթ կաթողիկոսի Մելքիսեթին կաթողիկոս օծելը երկու կերպ են պատճառաբանում։ Ոմանք ասում են օգնելու և իրեն ընկերություն անելու համար օրհնեց [կաթողիկոս] քանզի այլազգիների հարկապահանջությունը |