«Էջ:Arakel of Tabriz, History.djvu/163»–ի խմբագրումների տարբերություն

Իսկ ամենաթագավոր աստված, որի թագավորությունն է միայն հավիտենական, որ և զանց է առնում մարդկանց բազում մտադրությունները՝ թագավորների, ազգերի, ցեղերի ըստ գրվածի թե՝ «Տերը ցրում է հեթանոսների մտադրությունները, անարգում է ժողովուրդների մտադրությունները և արհամարհում է իշխանների մտադրությունները։ Իսկ տիրոջ մտադրությունը մնում է հավիտյան և նրա սրտի մտադրությունը ազգից աղգ է»։ [Տերը] այն Ժամանակ չկամեցավ շահի մտադրության կատարումը, չնայած անխախտ հաստատված էր նրա մտքում։ Բայց նրա մտադրությունը խափանվեց հետևյալ պատճառով։ Նա պատրաստվել էր գնալու Վրաստան նրանց թագավորի և ազգի վրա բազմաթիվ զորքերով և խիստ ՝ պատրաստությամբ ելավ Սպահանից, գնաց Վրաստան։ Նա մտավ Կախեթ, Կախեթի թագավոր Թամրազին վախցրեց և երկիրը ավերեց։ Եկավ, մտավ Քարթլի երկիրր և բանակեց Գորի քաղաքի վերին կողմը՝ այն ճանա– պարհի մոտ, որ տանում է Պաշիաչուխ։ Մտածում էր ու սպասում, թե ինչ հնարքով բուռը գցելով բռնի վրաց թագավորին։ Չնայած Կախեթի թագավոր Թամրազը և Թիֆլիսի թագավոր Լավասափը երկուսն էլ փախան Պաշիաչուխ [Իմերեթիա], բայց Թամրազը չխաբվեց և չեկավ շահի մոտ, իսկ Լավասափը խաբվեց ու հավատաց շահին և եկավ շահի մոտ, իսկ սա նրան տարավ Պարսկաստան, կորցրեց, ինչպես որ նախօրոք ամեն որպիսություն պատմեցինք։ Արդ սրանք այսպես։