«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/129»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ խմբագրում

@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 4. / Տող 4. @@
 Դեռ թաց է հողը, դեռ խունկ է բուրում,
 Իսկ մենք ուզում ենք ուրիշին թաղել,
-Որ ապրում էր դեռ երկու օր առաջ...
+Որ ապրում էր դեռ երկու օր առաջ…
 Եվ անշուշտ մի օր սըրա շիրիմն էլ
 Կըծածկի նույնպես մամուռը կանաչ,
@@ Տող 14. / Տող 14. @@
 Անահ հերո՞ս էր, գեղանի մի կի՞ն,
 Անհոգ մի ջահե՞լ, անկըշտում ագա՞հ,
-Աղքա՞տ, թե հարո՞ւստ,— ձե՜ն, նըշան չըկա...
+Աղքա՞տ, թե հարո՞ւստ,— ձե՜ն, նըշան չըկա…
 <center>XIII</center>
-    Եվ... իջնում էր նա ընդմիշտ իմ աչքից,
+    Եվ… իջնում էր նա ընդմիշտ իմ աչքից,
-Կյանքից, արևից, էս լուս աշխարքից...
+Կյանքից, արևից, էս լուս աշխարքից…
 Կորացա, վերջին համբույրս տըվի,
 {{տող|320}}Ու էն համբույրով դագաղում դըրի
-Խընդում, սեր, ըղձեր, ամե՜ն, ամեն բան...
+Խընդում, սեր, ըղձեր, ամե՜ն, ամեն բան…
 Ինձ ետ քաշեցին, մի կողմը տարան։
 Իսկույն հետևեց խուլ գըրգրռոցը,
@@ Տող 29. / Տող 29. @@
 Ասես թե բընավ աշխարհ չէր եկած,
 Եվ այսուհետև երբե՜ք, հավիտյան
-Էլ չէր տեսնելու արևը նըրան...
+Էլ չէր տեսնելու արևը նըրան…
 Հուղարկներն այնժամ մոտ եկան մի-մի.
 {{տող|330}}— Է՜հ, աստված նըրա հոգուն ողորմի.