«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/180»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ խմբագրում Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 2. / Տող 2. @@
 V
 Նրանց փարախում աստծու գիշերը* Հավաքվում ձորի ողջ մզղուրները, ՇՀուն ու պկուն խառնում են իրար, Խաղում են, ասում, խնղում միալար. Եվ նուրբ սուլոցը սրնգի հովվական 90 Խոսում է կարծես.— մին Հովվի նման Ոչխարի շանն է ձայն տալիս, կանչում, Մին էլ շան նման Հաջում, կլանչում։
-Լսե՞լ ես, երբ լուռ գիշերվան ժամին Տերևներն զզույշ շարժում է քամին, Եվ կամ թե ճնշված լեռնային կիրճում Ոնց է ՀուսաՀատ Հողմր մռնչում։ Ակա՞նջ ես դրել, թե ոնց է երգում Առվակի կարկաչն անտառի խորքում* Լսե՞լ ես Հեզիկ խոխոջն աղբյուրի... 100 ԱՀա բնության այս ձայներից մի
+Լսե՞լ ես, երբ լուռ գիշերվան ժամին Տերևներն զզույշ շարժում է քամին, Եվ կամ թե ճնշված լեռնային կիրճում Ոնց է ՀուսաՀատ Հողմր մռնչում։ Ակա՞նջ ես դրել, թե ոնց է երգում Առվակի կարկաչն անտառի խորքում* Լսե՞լ ես Հեզիկ խոխոջն աղբյուրի… 100 ԱՀա բնության այս ձայներից մի
 Կազմած քաղցրալուր ներդաշնակություն Հնչում է իգիթ Սաքոյի շՀուն։ Ւսկ ընկերներից մեկր սրտալի Երգում է, կանչում ինչքան ձայն ունի։ Եվ մելամաղձոտ նրանց բայաթին Գովե ստ է տալիս վեՀանձն իգիթին, Կամ Հայրենիքի Հողին ու քարին, Սիրավառ կանչում սևաչյա յարին։ Եվ ամեն մի ձայն այն երգում այնքան 110 Պ արզ է և զորեղ, այնքան բնական,
 Որ մարդ նույն ժամին, կարծես, սրտաթունդ Ելնում է, իջնում երկինք ու անդունդք Ապա խաղում են Հերթով կենդապար. Ետ-աոաջ վազում, ցատկում անդադար,