«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/192»–ի խմբագրումների տարբերություն
Հոդվածների ավտոմատացված ներմուծում |
|||
| Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
| Տող 3. | Տող 3. | ||
Աշխարքի տակի |
Աշխարքի տակի |
||
Ծածուկ այրերը, 1)ւր որ ապրում են մութն ու գիշերը։ |
Ծածուկ այրերը, 1)ւր որ ապրում են մութն ու գիշերը։ |
||
Իրիկունն եկավ, մըզղուրներն արդեն, Հանդից Հավաքվել, վառել են օդեն, Շհուն ու պրկուն խառնել են իրար, Խաղում են, ասում,— խնդում միալար* Եվ ախորժաձայն սրինգն հովվական Խոսում է կարծես,— մին հովվի նման 160 Ոչխարի շանն է ձայն տալիս, կանչում> Մին էլ շան նման հաչում, |
Իրիկունն եկավ, մըզղուրներն արդեն, Հանդից Հավաքվել, վառել են օդեն, Շհուն ու պրկուն խառնել են իրար, Խաղում են, ասում,— խնդում միալար* Եվ ախորժաձայն սրինգն հովվական Խոսում է կարծես,— մին հովվի նման 160 Ոչխարի շանն է ձայն տալիս, կանչում> Մին էլ շան նման հաչում, կլանչում… |
||
Լսե՞լ ես, երբ լուռ գիշերվա ժամին Տերևներն զգույշ շարժում է քամին, Եվ կամ թե նեղլիկ լեռնային կիրճում Ոնց է հ ուս ահատ հողմը մռընչում։ Ակա՞նջ ես դրել, թե ոնց է երգում Առվակի կարկաչն անտառի խորքումՒ Լսե՞լ ես հեզիկ խոխոջն աղբյուրի, Փափուկ մեղեդին լեռնային Հբրի**՝ 170 Ամենքից ջոկած, առած մի հնչյուն,. Հնչում է իգիթ Սաքոյի շըհուն, Իսկ ընկերներից մեկը սրտալի Երդում է, կանչում, ինչքան ձայն ունի։ Եվ մելամաղձոտ նրանց բա յաթին Գովեստ է տալիս վեհանձն իգիթին֊ Կամ հայրենիքի հողին ու քարին, Սիրավառ կանչում սևաչյա յարին.,* Եվ ամեն մի ձայն այն երգում այնքան Պարզ է և ուժգին, այնքա՛՛ն բնական, |
Լսե՞լ ես, երբ լուռ գիշերվա ժամին Տերևներն զգույշ շարժում է քամին, Եվ կամ թե նեղլիկ լեռնային կիրճում Ոնց է հ ուս ահատ հողմը մռընչում։ Ակա՞նջ ես դրել, թե ոնց է երգում Առվակի կարկաչն անտառի խորքումՒ Լսե՞լ ես հեզիկ խոխոջն աղբյուրի, Փափուկ մեղեդին լեռնային Հբրի**՝ 170 Ամենքից ջոկած, առած մի հնչյուն,. Հնչում է իգիթ Սաքոյի շըհուն, Իսկ ընկերներից մեկը սրտալի Երդում է, կանչում, ինչքան ձայն ունի։ Եվ մելամաղձոտ նրանց բա յաթին Գովեստ է տալիս վեհանձն իգիթին֊ Կամ հայրենիքի հողին ու քարին, Սիրավառ կանչում սևաչյա յարին.,* Եվ ամեն մի ձայն այն երգում այնքան Պարզ է և ուժգին, այնքա՛՛ն բնական, |
||
186 |
186 |
||