«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/390»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + ) |
|||
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 1. | Տող 1. | ||
Մտածմունքներն հեռացան կամաց, Մարդր դարձավ մի ամպի կտոր, Եվ մտքերս որպես խաղողի ողկույզներ, նրանք էլ որպես մանր շողեր փլվեցին, հանգան. Սակայն ես դարձյալ քնեցի. ԲսԱց երկրորդ անդամ նա եկավ ի Բայց վ լուռ, գլխակոր, տխուր ու վշտոտ, Շորերր անկարգ, երեսն |
Մտածմունքներն հեռացան կամաց, Մարդր դարձավ մի ամպի կտոր, Եվ մտքերս որպես խաղողի ողկույզներ, նրանք էլ որպես մանր շողեր փլվեցին, հանգան. Սակայն ես դարձյալ քնեցի. ԲսԱց երկրորդ անդամ նա եկավ ի Բայց վ լուռ, գլխակոր, տխուր ու վշտոտ, Շորերր անկարգ, երեսն արյունոտ… 330 Եվ այս բոլորր, բոլորն անմռունչ, Առաջևն րնկած մանուկր անշունչ սա ցույց էր տալիս Եվ լալիս, լալի ս… |
||
Ես էլ վախեցած երբ որ արթնացա. Վերմակս ու բարձս ողողված տեսա. Եվ իմ աչքերից դեռ էլ շարունակ Արցունք էր հոսում երկար մ ամ ան ակ։ |
Ես էլ վախեցած երբ որ արթնացա. Վերմակս ու բարձս ողողված տեսա. Եվ իմ աչքերից դեռ էլ շարունակ Արցունք էր հոսում երկար մ ամ ան ակ։ |
||
Եվ ուզում էի մեկ էլ տեսնել — Բայց անսանձ վ ախր այն ուրվականի, 340 Որին ես այնքան ցանկանում էի, Հողիս թփրտում <Հ . . |
Եվ ուզում էի մեկ էլ տեսնել — Բայց անսանձ վ ախր այն ուրվականի, 340 Որին ես այնքան ցանկանում էի, Հողիս թփրտում <Հ . . |
||
Որքան և կարոտ լինեի, իմ մ ահ կան ա ց ու |
Որքան և կարոտ լինեի, իմ մ ահ կան ա ց ու |
||
</ անընթ.Հ^֊ Ահավոր էր գերեղմանից եկած այրելուն, Եվ այսպես մինչև լր<.սարացին մոտ Մաքառում էին երկյուղ ու կարոտ, Մինչ այդ հոգեկան կռվում հոգնեցի, Թուլացան ջղերս, և ես ք |
</ անընթ.Հ^֊ Ահավոր էր գերեղմանից եկած այրելուն, Եվ այսպես մինչև լր<.սարացին մոտ Մաքառում էին երկյուղ ու կարոտ, Մինչ այդ հոգեկան կռվում հոգնեցի, Թուլացան ջղերս, և ես ք նեղի… Քնել էի թե չէ, չրդիտեմ, |
||
324 Եվ մտքերս որս/ես խտղողի որթեր |
324 Եվ մտքերս որս/ես խտղողի որթեր |
||
327 Դարձյալ նույն երազ<Հն՝հ> և նույն |
327 Դարձյալ նույն երազ<Հն՝հ> և նույն ՀԼ…~> |
||
337—338 տողեւփ միջև.՝ |
337—338 տողեւփ միջև.՝ |
||
քԲայց երկյուղը < |
քԲայց երկյուղը <…> |
||
Ինձ թվում էր, թե նա մի վիշտ աների — 344 Եվ այսպես մինչև կեսգիշերին մոտ, |
Ինձ թվում էր, թե նա մի վիշտ աների — 344 Եվ այսպես մինչև կեսգիշերին մոտ, |
||
348 Ոչ, դեռ արթուն— կևսքուն, չրդիտեմ, |
348 Ոչ, դեռ արթուն— կևսքուն, չրդիտեմ, |