«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/399»–ի խմբագրումների տարբերություն

չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
չ →‎top: կետադրություն, բազմակետ, փոխարինվեց: ... → … (4) oգտվելով ԱՎԲ
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
2փ Ձգտումը հրաթև, ցնորքը հոգու,
2փ Ձգտումը հրաթև, ցնորքը հոգու,
Որ ուրիշ սահման սիրում է թըոչեչ, Աահմա՜ն, որ երբեք դու չես ճանաչել, [Որի ի անթափանց, անհուն ] աշխարհում Հողեղեն աչքերն էլ չեն նշմարումվ, Որ, սակայն, թուէիչ [ու գաղտնիվ այսպես Հայտնվում է մեզ, գրրավում է մ եզ։
Որ ուրիշ սահման սիրում է թըոչեչ, Աահմա՜ն, որ երբեք դու չես ճանաչել, [Որի ի անթափանց, անհուն ] աշխարհում Հողեղեն աչքերն էլ չեն նշմարումվ, Որ, սակայն, թուէիչ [ու գաղտնիվ այսպես Հայտնվում է մեզ, գրրավում է մ եզ։
Ապրե լ... և երկար և միշտ բախտավոր, <Հ. . .> երշանիկ կյանք Ահա քեզ մի մեծ խրթին առեղծված, 39 Որ մարդու աոշև ղրրել է աստված...
Ապրե լ… և երկար և միշտ բախտավոր, <Հ. . .> երշանիկ կյանք Ահա քեզ մի մեծ խրթին առեղծված, 39 Որ մարդու աոշև ղրրել է աստված…
Եվ մեկնում ենք մենք— գտնո՛ւմ ենք, դտնո ւմ. Ոայց այն <Հ. . . ]> ոսկի է լինում, Փառքի փայլ, աղմուկ <Հ. . անցողիկ,
Եվ մեկնում ենք մենք— գտնո՛ւմ ենք, դտնո ւմ. Ոայց այն <Հ. . . ]> ոսկի է լինում, Փառքի փայլ, աղմուկ <Հ. . անցողիկ,
ԼԿամվ սիրուն մի կին— բնության ծաղիկ — Կարճատև մի կիրք— որ առավոտյան արշալույս ի
ԼԿամվ սիրուն մի կին— բնության ծաղիկ — Կարճատև մի կիրք— որ առավոտյան արշալույս ի
Տող 10. Տող 10.
26 ատղիյ քւեաո՝
26 ատղիյ քւեաո՝
Անըմբանելի ու գաղտնի —
Անըմբանելի ու գաղտնի —
մեր ձգտումներին ք ձգտումրի միմիայն Հայտնի. Եվ մահը այն ճամփան է, որ մեզ տանում է այնտեղ. (եվ մահը վատ է լոկ նրա համար, որ այն <Լ...՝Հ>) իղ՚նո. պիտի ապրի... ե. միշտ երշանիկ, ուրախի տտ ա աիշա խորտակվել, ըղձալ նորից նոր թ ՛քանի խորտակվել, ըղձալ նորից նոր 99 Ահա քեզ մի մութ, խրթին աոեղծված, 99—#ք Կարճաաե մի սեր, <Լ1 անընթ. > որ առավոտյան արնալույսի պես
մեր ձգտումներին ք ձգտումրի միմիայն Հայտնի. Եվ մահը այն ճամփան է, որ մեզ տանում է այնտեղ. (եվ մահը վատ է լոկ նրա համար, որ այն <Լ…՝Հ>) իղ՚նո. պիտի ապրի… ե. միշտ երշանիկ, ուրախի տտ ա աիշա խորտակվել, ըղձալ նորից նոր թ ՛քանի խորտակվել, ըղձալ նորից նոր 99 Ահա քեզ մի մութ, խրթին աոեղծված, 99—#ք Կարճաաե մի սեր, <Լ1 անընթ. > որ առավոտյան արնալույսի պես
Եվ դարձյալ դժգույն հոգուդ խավարիա ա ՀԼ1 անոնթ.՝Հ> մի ձայն սառն ու թախծալի ֆ կանչում է մի ձայն սասն ու թախծալի
Եվ դարձյալ դժգույն հոգուդ խավարիա ա ՀԼ1 անոնթ.՝Հ> մի ձայն սառն ու թախծալի ֆ կանչում է մի ձայն սասն ու թախծալի