«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/548»–ի խմբագրումների տարբերություն

չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
չ →‎top: կետադրություն, բազմակետ, փոխարինվեց: ... → … oգտվելով ԱՎԲ
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 5. Տող 5.
191 Ու գրնացի խոմբագրություն — Այս տողով սկսվող հատվածում (մինչև 215 տողը) բանաստեղծր նկատի -ւնի «Մուրճ» ամսագիրը (սկսել է հրատարակվել 1889-ից) և նրա խմբագիր Ավետիք Արասխան յանին)։
191 Ու գրնացի խոմբագրություն — Այս տողով սկսվող հատվածում (մինչև 215 տողը) բանաստեղծր նկատի -ւնի «Մուրճ» ամսագիրը (սկսել է հրատարակվել 1889-ից) և նրա խմբագիր Ավետիք Արասխան յանին)։
217 ՚ՒուՐս եկավ էսպես մի նոր երգարան — հոսքը վերաբերում կ Թսւմ ան յանի անդրանիկ գրքին («Բանաստեղծություններ», ա ռաշին ՀաՎ ասր), որբ լույս տեսավ 1890 թ. աշնանը Մոսկվայում։
217 ՚ՒուՐս եկավ էսպես մի նոր երգարան — հոսքը վերաբերում կ Թսւմ ան յանի անդրանիկ գրքին («Բանաստեղծություններ», ա ռաշին ՀաՎ ասր), որբ լույս տեսավ 1890 թ. աշնանը Մոսկվայում։
218 Այնժամ մոտրակող մի թունդ պուբփցփստ — Նկատի ունի –Մշակի» աշխատակից Խ. Մալում յանի (Ազ-լեր) «Ակնարկներ. I» հոդվածը թերթի 1890 թ. ձէ 138-ում, որի մեշ կոպիտ ծաղրի ենթարկվեց բանաստեղծների նոր սերունդը, նրանց հետ նաև Թումանյանր։ Սակայն պոեմի այս և հաշորդ տողերում (218—235, 280—297 և այլն) երգիծական միջոցներով ներկայացվում է ընդհանրապես «Մշակի» գրական քաղաքականությունը՝ սկսած թերթի խմբագիր Գր. Արծրունուց, որը 1891 թ. փգոս– տասի 13-ին (.V 90) տպագրած ֆելիետոնում (Ասիացի ստորագրությամբ) խիստ քննադատել ալ ծ աղբել էր Թուման լան ի «Կոլրծքըս երբեմն ես է գալիս ու հուզվում...» բանաստեղծությունը։ Պոեմում «մտրակող» քննադատների անունից ասված խոսքերր՝ նոր բանաստեղծության «անիմաստ» լինելու, հին և նոր պոետների բացարձակ անհամատեղելիության, կամ «ով սովից մեռել՝ նա՛ է չավ գրել» անհեթեթ սկզբունքի մասին, գրեթէ բառացի համընկնում են «Մշակի» մի շարք գրական ելույթների հետ (տե՛ս էդ. Ջրբաշյան, Թուման յանի պոեմները, 2-բդ հրատ., 1986, Էջ. 254—257),
218 Այնժամ մոտրակող մի թունդ պուբփցփստ — Նկատի ունի –Մշակի» աշխատակից Խ. Մալում յանի (Ազ-լեր) «Ակնարկներ. I» հոդվածը թերթի 1890 թ. ձէ 138-ում, որի մեշ կոպիտ ծաղրի ենթարկվեց բանաստեղծների նոր սերունդը, նրանց հետ նաև Թումանյանր։ Սակայն պոեմի այս և հաշորդ տողերում (218—235, 280—297 և այլն) երգիծական միջոցներով ներկայացվում է ընդհանրապես «Մշակի» գրական քաղաքականությունը՝ սկսած թերթի խմբագիր Գր. Արծրունուց, որը 1891 թ. փգոս– տասի 13-ին (.V 90) տպագրած ֆելիետոնում (Ասիացի ստորագրությամբ) խիստ քննադատել ալ ծ աղբել էր Թուման լան ի «Կոլրծքըս երբեմն ես է գալիս ու հուզվում…» բանաստեղծությունը։ Պոեմում «մտրակող» քննադատների անունից ասված խոսքերր՝ նոր բանաստեղծության «անիմաստ» լինելու, հին և նոր պոետների բացարձակ անհամատեղելիության, կամ «ով սովից մեռել՝ նա՛ է չավ գրել» անհեթեթ սկզբունքի մասին, գրեթէ բառացի համընկնում են «Մշակի» մի շարք գրական ելույթների հետ (տե՛ս էդ. Ջրբաշյան, Թուման յանի պոեմները, 2-բդ հրատ., 1986, Էջ. 254—257),
245 Ավրորա — Հռոմեական դիցաբանության մեշ արշալույսի աստվածուհին (համապատասխանում Է հունական Էոսին), որն ամեն աոավսա> վեր | կենում փվկիանսսից Խ լույս է պարգևում աշխարհին,
245 Ավրորա — Հռոմեական դիցաբանության մեշ արշալույսի աստվածուհին (համապատասխանում Է հունական Էոսին), որն ամեն աոավսա> վեր | կենում փվկիանսսից Խ լույս է պարգևում աշխարհին,
534
534