«Էջ:Երկեր - Սրբուհի Տյուսաբ.djvu/505»–ի խմբագրումների տարբերություն

Հոդվածների ավտոմատացված ներմուծում
 
չ →‎top: clean up, փոխարինվեց: մեշ → մեջ oգտվելով ԱՎԲ
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 4. Տող 4.
Առավոտյան զարթումն Արաքսիա յի բոլորովին տարբեր եղած էր Ներսեսինենք զի կույսն արթնցավ գեղեցիկ հույսին Ժպտելով։ Որչա՜փ հեշտագին Է սիրո ա ռաշին մաքուր շոգը "Ր հԸ լուսավորե կույս սիրտր, ուր ամեն ինչ վճիտ Է, հավատք / և վստահություն* ուր պատրանքն յուր սև դրոշմը չէ թո-գած, և ուր զգացման անարատ հատակը սիրո ակոսը կընդո\– Նի առաշին անգամի համար։
Առավոտյան զարթումն Արաքսիա յի բոլորովին տարբեր եղած էր Ներսեսինենք զի կույսն արթնցավ գեղեցիկ հույսին Ժպտելով։ Որչա՜փ հեշտագին Է սիրո ա ռաշին մաքուր շոգը "Ր հԸ լուսավորե կույս սիրտր, ուր ամեն ինչ վճիտ Է, հավատք / և վստահություն* ուր պատրանքն յուր սև դրոշմը չէ թո-գած, և ուր զգացման անարատ հատակը սիրո ակոսը կընդո\– Նի առաշին անգամի համար։


Երբեք արեգակն այնչափ զվարթագեղ չէր փայլած աչացն կուսին։ Երբեք կյանքն այնչափ տենչալի չէր թված և երբեք այնչափ եռանդ չէր զգացած ծնողացը համար աշխատելու և զանոնք գոհ ու երշանիկ տեսնելու։ Արաքսիա կզգար թե գործելու և սիրելու բոլոր հանգամանքն առավել ևս զորացած էին, բայց ոչ այնպես էին սակայն և յուր խորհելու կարողու-թյունքն, զի մտացը մեշ անհնարին շփոթություն մի կը տիրեր3 ու խորհուրդք խառն ի խուռն իրարու կր հաշորդեին։ Երբ սիրտը կը տիրապետեճ միտքը երկրորդական դեր մի խաղալու կը զա տ ա պարտվի։
Երբեք արեգակն այնչափ զվարթագեղ չէր փայլած աչացն կուսին։ Երբեք կյանքն այնչափ տենչալի չէր թված և երբեք այնչափ եռանդ չէր զգացած ծնողացը համար աշխատելու և զանոնք գոհ ու երշանիկ տեսնելու։ Արաքսիա կզգար թե գործելու և սիրելու բոլոր հանգամանքն առավել ևս զորացած էին, բայց ոչ այնպես էին սակայն և յուր խորհելու կարողու-թյունքն, զի մտացը մեջ անհնարին շփոթություն մի կը տիրեր3 ու խորհուրդք խառն ի խուռն իրարու կր հաշորդեին։ Երբ սիրտը կը տիրապետեճ միտքը երկրորդական դեր մի խաղալու կը զա տ ա պարտվի։


Նույնիսկ տղայոց նկատմամբ կրկին աշխուժիվ համակ* ված էր վարմ ուհին, մանավանդ Աղավնիի մասին որ առաշին օրեն ի վեր առավել ևս սիրելի էր իրեն քան զյուր քույր։
Նույնիսկ տղայոց նկատմամբ կրկին աշխուժիվ համակ* ված էր վարմ ուհին, մանավանդ Աղավնիի մասին որ առաշին օրեն ի վեր առավել ևս սիրելի էր իրեն քան զյուր քույր։