Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/54

Արդյոք լուսակազմ, աննյութ, անմարմին Պիտի սավառնեմ անծայր եթերքում,
30 Թե" իբրե. մի հունչ շրշեմ աշխարքում,
Թե" անփույթ, անգործ թափառեմ պիտի Մ արգոց աչքերին անտեսանելի, Թե" ամպերի մեշ պիտի ես հանգչեմ Եվ ոտքիս տակից կայծակներ իշնեն,..
35 0", ներիր, աստված՝ ծածկագետ, անհուն, ներիր մեծամիտ, գոռոզ պատանուն. Աննշան ճճիս չարաչար մեղա,— Հանդուգն խորհրդով խորամուխ եղա, Ձգտեցի պարզել քո աստվածային
40 Անհասանելի, անմեկին գաղտնին։