|
|
| Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ |
| - | Չսրբագրված
| + | Սրբագրված |
| Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). |
| Տող 1. |
Տող 1. |
|
|
<center>* * *</center> |
| ⚫ |
Իվան քելին կրճատեցին » Այք մասին հայտնեցին նրան հենց նույն իրիկուն: |
|
|
|
|
|
|
⚫ |
Իվան բեյին կրճատեցին : Այդ մասին հայտնեցին նրան հենց նույն իրիկուն: |
| ⚫ |
նա չկարողացավ ոչինչ ասել և դանդաղ քայլերն ուղղեք դեպի տոմս Հեռվից նայողը կկարծեր, թե Իվան բեյը հարբած էր։ |
|
|
|
|
|
|
⚫ |
Նա չկարողացավ ոչինչ ասել և դանդաղ քայլերն ուղղեց դեպի տուն: Հեռվից նայողը կկարծեր, թե Իվան բեյը հարբած էր։ |
| ⚫ |
Ավտոն, որ դիլերը մնաց ծաոի տակ, որովհետև գավառական քաղաքում դեռ դարաժ շկտ, հաջորդ առավոտ նորից կանչեց զիլ, փրթփրթաց, ոնը որ ձին էր վրնջում հեծվորին սպասելիս և երր երեք հոդին տեղավորվեցին ավտոյի մեջ, մեկ էլ կանչեց զիլ, մնաս րարով ասաց քաղաքին և փափուկ անիվների վրա սուրաց արագ։ |
|
|
|
|
|
|
⚫ |
Ավտոն, որ գիշերը մնաց ծառի տակ, որովհետև գավառական քաղաքում դեռ գարաժ չկա, հաջորդ առավոտ նորից կանչեց զիլ, փրթփրթաց, ոնց որ ձին էր վրնջում հեծվորին սպասելիս և երբ երեք հոդին տեղավորվեցին ավտոյի մեջ, մեկ էլ կանչեց զիլ, մնաս բարով ասաց քաղաքին և փափուկ անիվների վրա սուրաց արագ։ |
| ⚫ |
Մանուկը կարմրաթուշ, որ առավոտյան մածուն էր ատում, նորից կանչեց ուրախ: |
|
|
|
|
|
|
⚫ |
Մանուկը կարմրաթուշ, որ առավոտյան մածուն էր ուտում, նորից կանչեց ուրախ: |
|
-Մամա", ավթանարիլը... |
|
|
|
|
|
|
|
− Մամա՛, ավթանաբիլը... |
|
|
|
|
|
|
<center>* * *</center> |
| ⚫ |
Ավտոյի առավոտյան կանչը վան բեյն էլ լսեց, ցնցվեց և մնաց անշարժ, քարացածի պես » Հեռացող ավտոն իր հետ անվերադարձ տարավ աասնյակ տարիների մի պատմություն, հեղեղի պես ավերեց այն, ինչ առօրյա էր և հաստարմատ, որպես դարավոր կաղնի։ |
|
|
|
|
|
|
⚫ |
Ավտոյի առավոտյան կանչը Իվան բեյն էլ լսեց, ցնցվեց և մնաց անշարժ, քարացածի պես : Հեռացող ավտոն իր հետ անվերադարձ տարավ աասնյակ տարիների մի պատմություն, հեղեղի պես ավերեց այն, ինչ առօրյա էր և հաստարմատ, որպես դարավոր կաղնի։ |
| ⚫ |
Իվան րեյը գիշերը չէր քնել։ |
|
|
|
|
|
|
⚫ |
Իվան բեյը գիշերը չէր քնել։ |
| ⚫ |
Ժողովից տուե եկավ՝ գունատված, ջրատար։ Մի քանի մամում ասես ավելի էր ծերացել, կռացել։ Պատմեց, ինչ ասել էին։ Պառավը փորձեց հուսադրել, նույնիսկ երեքի եկած ճամփան նզովեց ե ավելացրեց. |
|
|
|
|
|
|
⚫ |
Ժողովից տուն եկավ՝ գունատված, ջրատար։ Մի քանի ժամում ասես ավելի էր ծերացել, կռացել։ Պատմեց, ինչ ասել էին։ |
| ⚫ |
-Հողեմ դրանց գլուխը, միշտ հո աշխարհն էս ճամփով չի գնալու։ Բայց Իվան րեյի մոտ չազդեց այդ։ Եթե սրտի խորքում, որպես ապահով թաքստոց, պահել էր մի միտք և առանձնության մեջ շոյել այն, թե աշխարհն այս ճամփով միշտ չի գնալու -այժմ այդ միտքն էլ էր չքացել, հալվել դարնան ձյունի պես։ |
|
|
|
|
|
|
|
Պառավը փորձեց հուսադրել, նույնիսկ երեքի եկած ճամփան նզովեց և ավելացրեց. |
| ⚫ |
Էլ ոչինչ չկա վաղվա համար, կտրվեց թելը այնքան սովորական •քերի: |
|
|
|
|
|
|
|
-Հողեմ դրանց գլուխը, միշտ հո աշխարհն էս ճամփով չի գնալու։ |
| ⚫ |
Նստել էր Իվան րեյը անկոզնի ծայրին, աչքերը հառել հատակին։ եվ միտք էլ չէր անում, որովհետև դատարկ էր ոչ միայն վագր, այլ այսօր, |
|
|
|
|
|
⚫ |
Բայց Իվան բեյի մոտ չազդեց այդ։ Եթե սրտի խորքում, որպես ապահով թաքստոց, պահել էր մի միտք և առանձնության մեջ շոյել այն, թե աշխարհն այս ճամփով միշտ չի գնալու ,− այժմ այդ միտքն էլ էր չքացել, հալվել գարնան ձյունի պես։ |
|
|
|
|
⚫ |
Էլ ոչինչ չկա վաղվա համար, կտրվեց թելը այնքան սովորական օրերի: |
|
|
|
|
⚫ |
Նստել էր Իվան բեյը անկողնի ծայրին, աչքերը հառել հատակին։ Եվ միտք էլ չէր անում, որովհետև դատարկ էր ոչ միայն վաղը, այլ այսօր, |
