«Էջ:Axel Bakunts, Collected works, Sovetakan grogh (Ակսել Բակունց, Երկեր, Սովետական գրող).djvu/317»–ի խմբագրումների տարբերություն
Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
- | + | Հաստատված | |
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 1. | Տող 1. | ||
Ականջդ ինչքան թեթև է,ասաց |
− Ականջդ ինչքան թեթև է,− ասաց ծերունին Տիտոսին։ |
||
− Ես կանուխ էի զարթնել,− ասաց նա և դուրս եկավ իջևանից։ |
|||
Աչքերն ուռած կաղլիկը մեջքը քորելով մոտեցավ իշապաններից քնելու փողն ուզելու... |
|||
վեկու փողն ուզելու... |
|||
Տեսա՞ր, բալա,ասաց ծերուհին, երթ էջերի քարվանը ճանա |
|||
− Տեսա՞ր, բալա,− ասաց ծերունին, երբ էշերի քարվանը ճանապարհվեց,− Աստծո լույսը սրան են ասում։ Միտն էլ չէր, որ փող առնի քեզնից։ |
|||
քեփից։ |
|||
Տիտոսը լուռ քայլում էր ամենից առաջ։ Նրան թև էր տալիս այն միտքը, որ շուտով արևը պիտի ծագի և հենց արևը մի քիչ բարձրանա թե չէ, պիտի հասնեն վագոնին։ Էլ ոչ մի սար, ոչ մի շուն ու իջևան։ |
|||
միտքը, որ շուտով արևը պիտի ծագի և հենց արևը մի քիչ բարձրանա |
|||
⚫ | |||
թե յէ, պիտի հասնեն վագոնին։ Էլ ոչ մի սար, ոչ մի շան ու իջևան, |
|||
2որն էլ էր այդ ասում։ Քանի գնում, բլրակները տափականում էին, |
|||
Երբ լուսաստղը դժգունացավ ու կորավ կապույտի մեջ, Տիտոսի աչքի առաջ բացվեց այն անծայր տափաստանը, որի հորիզոնը հեռվից դժվար եղավ որոշել, իմանալ հեռվի կապույտը երկի՞նք է, թե հարթավայր։ |
|||
⚫ | |||
նոսրանում։ |
|||
Լուսաբացին, օդի մեջ եղած փոշին ցողի հետ իջել էր գետին։ Օդը մաքուր էր և թափանցիկ, որպես սրբած ապակի։ Եվ երբ Տիտոսը հարթավայրի վրա կանաչ այգիներ տեսավ, ուրախությունից ձեռքը մեկնեց այգիների կողմը, կանչեց ծերունուն։ Իշավորներից մեկը շտապեց պատասխանելու. |
|||
Երբ լուսաստղը դժգունացավ ու կորավ կապույտի մեջ, Տիտոսի աչքի |
|||
առաջ բացվեց այն անծայր տափաստանը, որի հորիզոնը հեռվից դժվար |
|||
⚫ | |||
եղավ որոշել, իմանալ հեռվի կապույտը երկի՞նք է, թե հարթավայր։ |
|||
Լուսաբացին, օդի մեջ եղած փոշին ցողի հետ իջել էր գետին։ Օդը |
|||
Ճամփի կողքին Տիտոսը բամբակի մարգեր տեսավ։ Բացվել էր բամբակը, կնգուղների սպիտակությունից ասես դաշտում ձյուն էր եկել։ Վազեց, բացված կնգուղներից մեկը պոկեց։ |
|||
՛մաքուր էր և թափանցիկ, որպես սրբած ապակի։ Եվ երբ Տիտոսը հարթա¬ |
|||
վայրի վրա կանաչ այգիներ տեսավ, ուրախությունից ձեռքը մեկնեց այ¬ |
|||
− Բամբակն էդ է էլի՛,− ասաց ծերունին։ |
|||
գիների կողմը, կանչեց ծերունոլն։ Իշավորներից մեկը շտապեց պատաս¬ |
|||
խանելու. |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
ճամփի կողքին Տիտոսը բամբակի մարգեր տ՛եսավ։ Բացվել էր թամ¬ |
|||
⚫ | |||
բակը, կնգուղների սպիտակությունից ասես դաշտում ձյուն էր եկել։ |
|||
Հազեց, բացված կնգուղներից մեկը պոկեց։Բամբակն էդ է էյի՞,ասաց ծխրունին։ |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
արԿ՞վ՛ ^ |
|||
Ի՞նչ են ասում իր մասին գյուղում։ Մայրը սպասում է մի լուրի։ Երևի ուրիշ հիշողներ էլ կան։ Հենց այդ ժամին, երբ արևելքում ամպերը ոսկու փայլ ունեին, գյուղում կովերին խոտ են տալիս, ծուխը հերգից բարձրանում է։ Ջանունց պառավը արմունկները վեր քաշած պատին առավոտյան թիքն է ծեփում։ |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
Հայակին անցավ ՛դպրոցի կողքով, մեկը ժպտաց ներսից, ինքն էլ ժպիտով |
|||
պատասխանեց։ |
|||
Ւ՞նչ են ասում իր մասին գյուղում։ Մայրը սպասում է մի լուրի* |
|||
Երևի Ուրիշ հիշողներ էլ կան։ Հենց այդ ժամին, ևրբ արևելքում ամպերը |
|||
ոսկու փայլ ունեին, գյուղում կովերին խոտ են տայիս, ծուխը հերգից |
|||
բարձրանում է։ Հանունց պառավը արմունկները վեր քաշած պատին |
|||
առավոտյան թիքն է ծեփում։ |