«Էջ:Երկեր - Սրբուհի Տյուսաբ.djvu/645»–ի խմբագրումների տարբերություն

— Արդ եթե կամիս, երթանք, հայր, քույրերուս այցելելու:

— Եվ միանգամայն մասնակից ընել զանոնք մեր ուրախության, զի գիտեմ թե որքան կը սիրեին զԱրաքսիան, և որչա՛փ իրենց դեմքը սգով վարագուրված Էր երբ մեկնեցավ Նա աստի։ Երանի՜ թե չմեկներ, գուցե Աղավնիս չէր հիվան֊ ղանար։

Այս խոսքերն ըսելով գդած յալ հայրը խոր հառաչանք մ՝ արձակեց։

— ՌրԴ1ակք իմ$— ըսավ հայրը,— կը բերեմ ձեզ լուր մի որով խիստ գոհ պիտի լինիք, վստահ եմ։

— Ապահովապես,— գոչեց Արմինե,— մեր եղբոր խոստացած լուրն Է։

.— Ինչպե՞ս,— ըսավ Աղավնին ապշած,— արդյոք մեր եղ< բո՞ր հետ պիտի ամուսնանա։

— Այո՛, զավակս։

— Չրսի՛՝ քե՛զ, Ներսե՛ս, որ հանչափս պիտի ուրախանան զավկներս։

— Հոս և որչափ շուտ կարելի Է, քուրի՛կս։

— Աշխատե, եղբա՛յրս, որ այսօր իսկ գա, զի թվի ինձ որ լ եթե տեսնեմ զինքը պիտի բժշկվիմ։