«Էջ:Bitter bread, Vazgen Shushanian.djvu/4»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
| Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
| Տող 6. | Տող 6. | ||
Խաղաղութեամբ կը քալէինք, ու մարմինս կը զգար քաղաքին լուսաւոր գիշերուան աստիճանական գալուստը։ Ծերութիւն չէ։ Միթէ նուրբ հաճոյքներու այս մթին ծարաւը, խաղաղութեան այս յանցաւոր սէրը շրջանի մը մէջ, երբ մեծ քաղաքներու ընդերքներուն խորը թշնամի կրթեր կհպոտսւն, երբ մարդկային խելայեղ բազմութիւններ ահագնադղորդ զայրոյթով կը բախին իրարու, երբ երկրի այս կամ այն մասին մէջ արիւնը կը պղպջայ։ Մարդ-անհատը աստիճանաբար կը կորսնցնէ իր կարեւորութիւնը դղրդագին վերիվայրումներու եւ կործանումներու աղմուկին մէջ։ Անհատը այլեւս ոչինչ կրնայ իրագործել առանձին։ Իր ազատութիւնն ու զարգացումը սերտ առնչութեան մէջ են զանգուածներու ազատագրութեան հետ։<br> |
Խաղաղութեամբ կը քալէինք, ու մարմինս կը զգար քաղաքին լուսաւոր գիշերուան աստիճանական գալուստը։ Ծերութիւն չէ։ Միթէ նուրբ հաճոյքներու այս մթին ծարաւը, խաղաղութեան այս յանցաւոր սէրը շրջանի մը մէջ, երբ մեծ քաղաքներու ընդերքներուն խորը թշնամի կրթեր կհպոտսւն, երբ մարդկային խելայեղ բազմութիւններ ահագնադղորդ զայրոյթով կը բախին իրարու, երբ երկրի այս կամ այն մասին մէջ արիւնը կը պղպջայ։ Մարդ-անհատը աստիճանաբար կը կորսնցնէ իր կարեւորութիւնը դղրդագին վերիվայրումներու եւ կործանումներու աղմուկին մէջ։ Անհատը այլեւս ոչինչ կրնայ իրագործել առանձին։ Իր ազատութիւնն ու զարգացումը սերտ առնչութեան մէջ են զանգուածներու ազատագրութեան հետ։<br> |
||
— Վերադառնանք,— ըսաւ Աննա,— Վանին խոստացաւ զիս թատրոն տանիլ այս երեկոյ...<br> |
— Վերադառնանք,— ըսաւ Աննա,— Վանին խոստացաւ զիս թատրոն տանիլ այս երեկոյ...<br> |
||
Շուրջ կէս ժամ շարունակեցինք քալել սակայն ծանր, գէշ լռութեամբ մը։ Կը սպասէի, որ Աննա ըսէր ինձ, թէ ես եւս կրնայի ընկերանալ իրենց։ Կը զգար արդեօք անձկութեան բարակ տենդը, որ կը զարնուէր ղէմքիս։ Մերթ ընդ մերթ կը զգայի իր հայեացքը։ Կը թուէր, թէ պիտի բանայ մսեղ շրթունքները ու պարզ, կիսով անտարբեր նախադասութեամբ մը պիտի փարատէ տագնապի այս յեղակարծ մթնոլորտը։ Անխզելի լռութեամբ մըն է, որ վերադարձանք լատինական թաղ։ Շրթանցս վրայ դառնութիւնը լեղի էր։<br> |
Շուրջ կէս ժամ շարունակեցինք քալել սակայն ծանր, գէշ լռութեամբ մը։ Կը սպասէի, որ Աննա ըսէր ինձ, թէ ես եւս կրնայի ընկերանալ իրենց։ Կը զգար արդեօք անձկութեան բարակ տենդը, որ կը զարնուէր ղէմքիս։ Մերթ ընդ մերթ կը զգայի իր հայեացքը։ Կը թուէր, թէ պիտի բանայ մսեղ շրթունքները ու պարզ, կիսով անտարբեր նախադասութեամբ մը պիտի փարատէ տագնապի այս յեղակարծ<ref>3 յեղակարծ — յանկարծակի, անսպասելի</ref> մթնոլորտը։ Անխզելի լռութեամբ մըն է, որ վերադարձանք լատինական թաղ։ Շրթանցս վրայ դառնութիւնը լեղի էր։<br> |
||
338 |
338 |
||