«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/619»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-ԳԱԹ Թֆ ձ? 5, «Անուշի» ձեռագրերի մեշ, պահվում են երկու ինքնագրեր    (Ա    և    Բ)։
+ԳԱԹ Թֆ ձ? 5, «Անուշի» ձեռագրերի մեշ, պահվում են երկու ինքնագրեր (Ա և Բ)։
-թ. բանաստեղծի ծննդյան 70֊ամյակի կապակցությամբ I և 1)1 քառատողերը, նոտաների հետ միասին, տպագրվել են առանձին փոստային քարտերի վրա, վերնագրված՝ «Ա՛խ, ի՛նչ լավ են...» և վերնագրի տակ գրված՝    «Խոսք    և    եղանակ   Հովհ.    Թումանյանի»։
+թ. բանաստեղծի ծննդյան 70֊ամյակի կապակցությամբ I և 1)1 քառատողերը, նոտաների հետ միասին, տպագրվել են առանձին փոստային քարտերի վրա, վերնագրված՝ «Ա՛խ, ի՛նչ լավ են...» և վերնագրի տակ գրված՝ «Խոսք և եղանակ Հովհ. Թումանյանի»։
-Տպագրվել    է    ԵԺ    I,    136։
+Տպագրվել է ԵԺ I, 136։
-Տպագրվում    է    Բ    ինքնագրից։
+Տպագրվում է Բ ինքնագրից։
-ԱՆՄԱՀՈ ԻԹՅԱՆԸ («Այստեղ,   անցվոր   այս   աշխարհքում.,..»)
+ԱՆՄԱՀՈ ԻԹՅԱՆԸ («Այստեղ, անցվոր այս աշխարհքում.,..»)
-(էշ    209,    475)
+(էշ 209, 475)
-Գրության թվականն ստույգ հայտնի չէ։ Եժ 1-ում տպագրվել է որպես 1894 թ. գրված ստեղծագործություն։ Սակայն գրության հանգամանքներից և ձեռագրից երևում է, որ պետք է գրված լինի 1903 թ. որպես     «Դեպի     Անհունը»     պոեմի     նախերգանք։
+Գրության թվականն ստույգ հայտնի չէ։ Եժ 1-ում տպագրվել է որպես 1894 թ. գրված ստեղծագործություն։ Սակայն գրության հանգամանքներից և ձեռագրից երևում է, որ պետք է գրված լինի 1903 թ. որպես «Դեպի Անհունը» պոեմի նախերգանք։
-ԳԱԹ Թֆ X 6 ա պահվում է «Դեպի Անհունը» պոեմի Մճ-ի կտրոնը (1903, № 11)> որի վրա Թումանյանն ուղղումներ է կատարել, ապա դրան կցել այս քսան տողի ինքնագիրը, վերնագրված՝ «նախերգանք»։ Հետագայում «նախերգանք» բառից վեր, որպես վերնագիր, գրել է՝ «Անմահությանը»։ Ինքնագրի վրա գիծ է քաշել և ինչ-որ պատճառներով չի զետեղեչ պոեմի հետագա հրատարակությունների մեջ (այս մասին մանրամասն տե՛ս    էդ.    Ջւ՚րաշյան,    Թումանյանի    պոեմները,    էջ   203—Հ05)։
+ԳԱԹ Թֆ X 6 ա պահվում է «Դեպի Անհունը» պոեմի Մճ-ի կտրոնը (1903, № 11)> որի վրա Թումանյանն ուղղումներ է կատարել, ապա դրան կցել այս քսան տողի ինքնագիրը, վերնագրված՝ «նախերգանք»։ Հետագայում «նախերգանք» բառից վեր, որպես վերնագիր, գրել է՝ «Անմահությանը»։ Ինքնագրի վրա գիծ է քաշել և ինչ-որ պատճառներով չի զետեղեչ պոեմի հետագա հրատարակությունների մեջ (այս մասին մանրամասն տե՛ս էդ. Ջւ՚րաշյան, Թումանյանի պոեմները, էջ 203—Հ05)։
-Առաջին   անգամ   տպագրվել    է    ԵԺ   I,   455։
+Առաջին անգամ տպագրվել է ԵԺ I, 455։
-Տպագրվում    է    ինքնագրից։
+Տպագրվում է ինքնագրից։
@@ Տող 27. / Տող 27. @@
 (էջ 210, 475)
-Բենիամին Տրտատարյանը Թումանյանի մասին կրած իր անտիպ հուշերում նկարագրում է 1904 թ. Թարգմանչաց տոնի հանդեսն Օշականում և վկայում.   «Մեկ  էլ  կարծես հանկարծակի խորհրդավոր լռություն, շշուկ,
+Բենիամին Տրտատարյանը Թումանյանի մասին կրած իր անտիպ հուշերում նկարագրում է 1904 թ. Թարգմանչաց տոնի հանդեսն Օշականում և վկայում. «Մեկ էլ կարծես հանկարծակի խորհրդավոր լռություն, շշուկ,
 -23