«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/39»–ի խմբագրումների տարբերություն

ՎԵՐՋԻՆ ԽՈՍՔ

<br />Հեռո՛ւ, ո՛վ սուրբ խաղաղություն, էէենք քեզ համար չունենք անկյուն Մեր հալածված հայրենիքում Եվ մեր ցաված սրտի խորքում։

<br />5 Գնա դեպի այն լեռներ ը,

<br />Ուր որ հովիվն ու դառները

<br />Մենք ազատ չենք ահ ու դոզից։

<br />Գնա , հանգիր այն դաշտերում, 10 Ուր որ իրար էլ լեն տիրում Եղբայր֊մարդիկ, և հերկելով Քեզ օրհնում են սուրբ երգերով։

<br />Գնա դեպի երանավետ Այն վայրերը, ուր կյանքի հետ 15 Խաղ չեն անում զվարճության

<br />Իսկ մենք ցավով լեցուն սրտով Անկարող ենք միշտ անվրդով Ե՛վ քուրդերի լուծը տանել, 20 Ե՛վ քեզ օրհնել, փառաբանել։

<br />Հեռո՜ւ, ո՛վ սուրբ խաղաղություն, Մենք քեզ, իբրև մի լոկ անուն, Երանությամբ միշտ հիշելով Պիտի կռվենք մեռցնող սրով։