«Այս ճանապարհը...»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 1.
''Անտառի նկատմամբ առանձնակի վերաբերմունք ուներ հայրս:''
''Անտառապաշտի այդ սերը նաև ինձ փոխանցվեց, բայց` այլ''
Տող 24 ⟶ 14՝
Ա
Այս ճանապարհը ինձ ո՞ւր է տանում,<br>
Մերթ վանում, մերթ էլ... գագաթ է հանում:<br>
Մերթ ծունկը ծալում, ուր էլ պատահի,<br>
Պատեհ-անպատեհ, կամ` հարմար պահի:<br>
Մերթ էլ` ծունր իջնում խաչքարի առաջ,<br>
Տեսած` և՜ կարոտ, և՜ ցավ, և՜ հառաչ:<br>
Տեսած` կոտորած, ավերված... դարեր,<br>
Ու սրի քաշված սրբոց-սուրբ քարեր:<br>
Բ
Այս ճանապարհը ինձ ո՞ւր է տանում,<br>
Ի՞նչ է ինձանից քամին գողանում:<br>
Եվ ո՞վ է այնպես անհույս կանչո՜ւմ ինձ<br>
Այն եդեմական, զմրուխտ անտառից:<br>
Անտառի ձայնից ինչո՞ւ եմ հուզվում,<br>
Եվ ի՞նչ է անտառն ինձանից ուզում...<br>
Գ
Այս ճանապարհը ինձ ո՞ւր է տանում.<br>
Դեպի խաչքարն է անաղմուկ գնում:<br>
Գնում, չոքում է լուռ ու անհառաչ,<br>
Ասես խաչքարն այդ դարերը ուսած`<br>
Ինչ-որ ժամանակ ինքն է հենց բերել,<br>
Բերել ու լեռան գագաթն է հանել:<br>
Գագաթից ձորն է նա իջել նորից,<br>
Երևո՞ւմ է դեռ խաչքարը ձորից:<br>
Խաչքարը, պարզ է, չի երևացել,<br>
Գագաթ է նորից ճամփան բարձրացել:<br>
Ու այդպես` անվերջ... Ոչ հոգնում է նա,<br>
Որ ինքն էլ գոնե քիչ հանգստանա,<br>
Ոչ էլ քունն է մոտ գալիս աչքերին,<br>
(Անխիղճ է բախտը ճանապարհների)...<br>
Դ
Տա՜ր ինձ, ճանապա՜րհ, անտառ ու դաշտին,<br>
Կարոտս տանեմ անտառապաշտին:<br>
Քայլեմ անտառի կածանով շաղոտ,<br>
Լսեմ կաքավի «շաղ-կղա»-ն կարոտ:
Անուշ խոխոջի աղբյուրը լեռան,<br>
Կոտրեմ ծարավս համբույրով նրա:<br>
Կախարդվեմ ձայնից Խաչունց աղբյուրի,<br>
Թողնեմ, որ նա իմ... շուրթը համբուրի:<br>
Մոռանամ մի պահ աշխարհ ու... մարդիկ,<br>
Մարդկային բարքեր` կեղծավոր ու... լիրբ:<br>
Ե
Անտա՜ռ իմ, մի՞թե ես հանցավոր եմ,<br>
Իմ հանցանքն այն է, որ... անցավոր եմ:<br>
Իմ հանցանքն այն է, որ դարավոր չեմ,<br>
Որ քեզ պես, անտա՜ռ, հազարավոր չեմ:<br>
Մե՜կ եմ, միայնա՜կ, մենավո՜ր, մենա՜կ,<br>
Ինքս իմ հոգսին, ինքս ինձ հենակ...<br>
07.08.82, Կոճողոտ
|