«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/38»–ի խմբագրումների տարբերություն

չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Չսրբագրված
+
Սրբագրված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
Եվ, ի նախատինս բանականության, Արդար է միայն զոՐ°ղը մարդկանց։
<br />Եվ, ի նախատինս բանականության,
<br />Արդար է միայն զորեղը մարդկանց։
<br />25 Ահա գետնաքարշ և չարախնդում
<br />
<br />Ահա գետնաքարշ և չարախնդում
<br />Խումբերըն անսիրտ մարդ֊հրեշների Վխտում են անվախ՝ հրապարակներում, Իբրև առաջնորդ մարդոց մտքերի։
<br />Խումբերըն անսիրտ մարդ-հրեշների
<br />Վխտում են անվախ՝ հրապարակներում,
<br />Իբրև առաջնորդ մարդոց մտքերի։
<br />
<br />Ահա, խնդության ձայներ են թնգում, 30 Իբրև, արձագանք չարության խոսքի,
<br />Ահա, խնդության ձայներ են թնդում
<br />Ի՞նչ են կամենում, էլ ի՞նչ են խնդրում Պատուհասները մարդկային ազգի։
<br />Իբրև արձագանք չարության խոսքի,
<br />— Ի՞նչ եք կամենում դուք, մարդիկ ստոր. Մա՛՛հը, կործանո՛ւմն արժանավորի* 35 Եվ այղ բոլորը միայն մի կտոր
<br />Ի՞նչ են կամենում, էլ ի՞նչ են խնդրում
<br />Հացի համար, սակայն, ո՛վ դիտի,
<br />Պատուհասները մարդկային ազգի։
<br />Գուցե խավարը ձեզ տվեց պաշտոն Բանականության բռնավորների, Եվ դուք, անմիտներ, ամբողջ մարդկություն, 40 Զեզ հավիտենական կարծում եք գերի*
<br />
<br />Խղճե՜ր, նայեցե՛ք, ահա ձեր դիմաց, Առանց նայելու ձեր կտոր հացին, Բանականության զավակը կանգնած, Սպասում է նա մոտ լուսաբացին։
<br />— Ի՞նչ եք կամենում դուք, մարդիկ ստոր.
<br />Երանություն էր խոստացել հույսս ինձ, 45 Սակայն չըգտա նրան կյանքի մեջ.
<br />Մա՞հը, կործանո՞ւմն արժանավորի.
<br />Բայց չեմ վհատել* անսպառ մեկ իղձ Դեռ ինձ մղում է դեպ հա ռաշ անվերջ։
<br />Եվ այղ բոլորը միայն մի կտոր
<br />ձառա՛՛ւ, կռվելով, և կըգա մի օր, Որ կընկնի ներկան վատշվեր, դամ՛ան, 50 Նրա ավերի վերա փառավոր
<br />Հացի համար, սակայն, ո՞վ գիտի,
<br />Ապագան լուսս կըկանգնի նշան։
<br />36
<br />
<br />Գուցե խավարը ձեզ տվեց պաշտոն
<br />Բանականության բռնավորների,
<br />Եվ դուք, անմիտներ, ամբողջ մարդկություն,
<br />Ձեզ հավիտենական կարծում եք գերի։
<br />
<br />Խղճե՜ր, նայեցե՛ք, ահա ձեր դիմաց,
<br />Առանց նայելու ձեր կտոր հացին,
<br />Բանականության զավակը կանգնած,
<br />Սպասում է նա մոտ լուսաբացին։
<br />
<br />Երանություն էր խոստացել հույսս ինձ,
<br />Սակայն չըգտա նրան կյանքի մեջ.
<br />Բայց չեմ վհատել. անսպառ մեկ իղձ
<br />Դեռ ինձ մղում է դեպ հառաջ անվերջ։
<br />
<br />Հառա՜ջ, կռվելով, և կըգա մի օր,
<br />Որ կընկնի ներկան վատշվեր, դաժան,
<br />Նրա ավերի վերա փառավոր
<br />Ապագան լուսո կըկանգնի նշան։
Ստորագիր (չի ներառվում)Ստորագիր (չի ներառվում)
Տող 1. Տող 1.

<references/></div>

36