«Էջ:Հայկական Սովետական Հանրագիտարան (Soviet Armenian Encyclopedia) 1.djvu/493»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
չ →top: մաքրում, փոխարինվեց: նաե → նաև |
||
| Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
'''ԱՇՏԵ'''(նաև աշտեն), երկար կոթով նիզակ:Գործ է ածվել ձեռքով հարվածեւու կամնետելու համար։ Ա–ի կոթունը պատրաստվել է փայտից, ծայրը՝ հնում բրոնզից, միջին դարերում՝ երկաթից։ Հայկական բանակում եղել է աշտեավորների հատուկ զորամաս։ Ա. առաջին անգամ հիշատակում է Մովսես Խորենացին, որն այն նույնացնում է մկունդի հետ։ |
'''ԱՇՏԵ'''(նաև աշտեն), երկար կոթով նիզակ:Գործ է ածվել ձեռքով հարվածեւու կամնետելու համար։ Ա–ի կոթունը պատրաստվել է փայտից, ծայրը՝ հնում բրոնզից, միջին դարերում՝ երկաթից։ Հայկական բանակում եղել է աշտեավորների հատուկ զորամաս։ Ա. առաջին անգամ հիշատակում է Մովսես Խորենացին, որն այն նույնացնում է մկունդի հետ։ |
||
'''ԱՇՏԻՇԱՏ''' (հնագույն ձևը՝ Հաշտիշատ), ավան Մեծ Հայքի Տարոն նահանգում, Արածանի գետի աջ ափին։ Ագաթանգեղոսը և Մովսես Խորենացին Ա. անվանում են |
'''ԱՇՏԻՇԱՏ''' (հնագույն ձևը՝ Հաշտիշատ), ավան Մեծ Հայքի Տարոն նահանգում, Արածանի գետի աջ ափին։ Ագաթանգեղոսը և Մովսես Խորենացին Ա. անվանում են նաև «Հաշտից տեղիք»։ Ա. հեթանոսական Հայաստանի կրոնական գլխավոր կենտրոնն էր։ Այստեղ էին գտնվում Վահագնի, Անահիտի և Աստղիկի մեհյանները՝ նրանց արձաններով։ Ա–ում հատուկ շուքով նշվում էր Վարդավառի տոնը (տես Հայ ժողովրդական տոներ )։ Մովսես Խորենացու վկայությամբ, հեթանոսական շրջանում Ա. Վահունի քրմապետների ժառանգական սեփականությունն էր։ Հայաստանում քրիստոնեության արածման ժամանակ Ա–ի մեհյաններն ավերվեցին և նրանց տեղում հիմնվեց վանք, որը դարձավ Աղբիանոսյանների եպիսկոպոսական տոհմի նստավայրը և նույնիսկ հավանականությունը 439-ին, Սահակ Պարթև կաթողիկոսի մահից հետո, կտակով անցան Մամիկոնյաններին։ Ա–ում տեղի են ունեցել եկեղեցական երեք ժողովներ (տես Աշտիշաաի ժողով 356)։ Ա–ում էր գտնվում Սահակ Պարթևի դամբարանը։ Մինչև 1915-ը ավանի տեղում հայաբնակ Դերիկ գյուղն էր։ |
||
Գրկ. Ագաթանգեղոս, Պատմութիւն "Հայոց, Տփղիս, 1909։ Փավստոս Բուզանդ, Պատմություն "Հայոց, Ե., 1968։ Կ. Ավետիսյան |
Գրկ. Ագաթանգեղոս, Պատմութիւն "Հայոց, Տփղիս, 1909։ Փավստոս Բուզանդ, Պատմություն "Հայոց, Ե., 1968։ Կ. Ավետիսյան |
||