«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/522»–ի խմբագրումների տարբերություն

չ →‎top: կետադրություն, բազմակետ, փոխարինվեց: ... → … (5) oգտվելով ԱՎԲ
չ →‎top: մաքրում, փոխարինվեց: նաե → նաև
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 2. Տող 2.
4) «Վերջերդ» (309 — 324 ՚րողեր)։ Աչս Հատվածր հեղինակի կենդանության ժամանակ ;ի տպագրվել, իսկ հետմահու հրատարակություններում ներմուծվեք Է ոևագրությունների բաժինը։ ներկա հրատարակության մեջ «Վերջերգր» աոաջին անգամ ներկայացվում Է իբրե հիմնական տեքստի մի մաս, քանի որ այն օգնում Է որոշ չափով ամբողջացնելու այ» անավարտ պոեմի կառուցվածքն ու հոպագաղափարական բովանդակությունը, Ինքնագիրը՝ ԳԱԹ, ԹՖ, № Յգ,
4) «Վերջերդ» (309 — 324 ՚րողեր)։ Աչս Հատվածր հեղինակի կենդանության ժամանակ ;ի տպագրվել, իսկ հետմահու հրատարակություններում ներմուծվեք Է ոևագրությունների բաժինը։ ներկա հրատարակության մեջ «Վերջերգր» աոաջին անգամ ներկայացվում Է իբրե հիմնական տեքստի մի մաս, քանի որ այն օգնում Է որոշ չափով ամբողջացնելու այ» անավարտ պոեմի կառուցվածքն ու հոպագաղափարական բովանդակությունը, Ինքնագիրը՝ ԳԱԹ, ԹՖ, № Յգ,
Նշված չորս մասերր մեզ հասել են գրական մշակման և բանաստեղծական վարպետության տարբեր մակարդակներովդ «Նախերգանքն» ու երկրորդ հատվածր («Մթնեց։ Ծերունին լուռ չարչարանքով…») հասցված՝ են բովանդակության և ոճի իսկական թուման յանական վարպետության, գեղարվեստական մեծ խտացման։ Այնինչ առաջին հատվածր («Մի քանի տարի սրանից առաջ…») կրում Է Թումանյանի՝ 90-ական թթ. ստեղծա֊ գործությանր բնորոշ մի քանի թուլությունների կնիքր (որոշ ձգձգվածոլ– թյուն, խոսքի անբավարար տիպականացում և այլն), իսկ «Վերջերգն» զգալի չափով դեռ նախնական սևագիր բնույթ ունի։ Թեև պոեմի առաշին տարբերակր գրվել Է 1890 թ., բայց կասկած չի կարող լինել, որ 1914 թ< տպագրության հանձնելով պահպանված մի մեծ հատված, Թուման յանը այն ենթարկել Է գեղարվեստական ,ուրջ մշակման։ Պոեմի այս մասում («Հատված երկրորդ») օրգանապես զուգակը/ել են 1880 — 90-ական թթ՛ կենսական տպավորությունները և գ ե ղարվեսս • ՚՚ւկան վարպետության այն աստիճանր, որին բանաստեղծը հասել Էր նոր դս-րբ ււ կղբին։
Նշված չորս մասերր մեզ հասել են գրական մշակման և բանաստեղծական վարպետության տարբեր մակարդակներովդ «Նախերգանքն» ու երկրորդ հատվածր («Մթնեց։ Ծերունին լուռ չարչարանքով…») հասցված՝ են բովանդակության և ոճի իսկական թուման յանական վարպետության, գեղարվեստական մեծ խտացման։ Այնինչ առաջին հատվածր («Մի քանի տարի սրանից առաջ…») կրում Է Թումանյանի՝ 90-ական թթ. ստեղծա֊ գործությանր բնորոշ մի քանի թուլությունների կնիքր (որոշ ձգձգվածոլ– թյուն, խոսքի անբավարար տիպականացում և այլն), իսկ «Վերջերգն» զգալի չափով դեռ նախնական սևագիր բնույթ ունի։ Թեև պոեմի առաշին տարբերակր գրվել Է 1890 թ., բայց կասկած չի կարող լինել, որ 1914 թ< տպագրության հանձնելով պահպանված մի մեծ հատված, Թուման յանը այն ենթարկել Է գեղարվեստական ,ուրջ մշակման։ Պոեմի այս մասում («Հատված երկրորդ») օրգանապես զուգակը/ել են 1880 — 90-ական թթ՛ կենսական տպավորությունները և գ ե ղարվեսս • ՚՚ւկան վարպետության այն աստիճանր, որին բանաստեղծը հասել Էր նոր դս-րբ ււ կղբին։
«Հառաչանք» պոեմից պահպանվել են նաե ս՚ւ • ոիր և անավարտ ուրիշ հատվածներ (տե՛ռ ԳԱԹ, ԹՖ, .¥ 3 ք, դ, .V 100 Է), որոնք անցյալում տպագրվել են տարբեր հրատարակոլթյունների մեջ (ԳԵ, Էջ 113—114, Եժ II, 261—262, ՈԻՀ 2, 205—207), Ներկա հատորի տարբերակների և տեքստային տարբերությունների բաժնում այդ մասերն ի մի են հավաքվել «Սևագիր հատվածներ» րնդհանոլր վերնագրի տակ։ Տոլյց Է տրվում այդ մասերի վրա բանաստեղծի կատարած մշակման աշխատանքը։ Սևագիր մասերի համարակալումը կատարել Է խմբագրությունը ելնելով նը֊ րանց բովանդակությունից։ Ինչպես երևում Է պահպանված սևագրությունից՝ «Մթնեց։ Ծերունին լուռ չարչարանք՛ով…» տողով սկսված մասը նախապես գրվել Է իբրև պոեմի 4֊րդ հատվսւծ։
«Հառաչանք» պոեմից պահպանվել են նաև ս՚ւ • ոիր և անավարտ ուրիշ հատվածներ (տե՛ռ ԳԱԹ, ԹՖ, .¥ 3 ք, դ, .V 100 Է), որոնք անցյալում տպագրվել են տարբեր հրատարակոլթյունների մեջ (ԳԵ, Էջ 113—114, Եժ II, 261—262, ՈԻՀ 2, 205—207), Ներկա հատորի տարբերակների և տեքստային տարբերությունների բաժնում այդ մասերն ի մի են հավաքվել «Սևագիր հատվածներ» րնդհանոլր վերնագրի տակ։ Տոլյց Է տրվում այդ մասերի վրա բանաստեղծի կատարած մշակման աշխատանքը։ Սևագիր մասերի համարակալումը կատարել Է խմբագրությունը ելնելով նը֊ րանց բովանդակությունից։ Ինչպես երևում Է պահպանված սևագրությունից՝ «Մթնեց։ Ծերունին լուռ չարչարանք՛ով…» տողով սկսված մասը նախապես գրվել Է իբրև պոեմի 4֊րդ հատվսւծ։
«Հառաչանքի» սևագիր մասերից երկու քառատող («Անց կացան…», «Վերջացավ…») Թումանյանր հետագայում առանձնացրել և առանց որևէ փովւոխության հրատարակել է իբրև ինքնուրույն քառյակներ։ 1920 թ. ա–
«Հառաչանքի» սևագիր մասերից երկու քառատող («Անց կացան…», «Վերջացավ…») Թումանյանր հետագայում առանձնացրել և առանց որևէ փովւոխության հրատարակել է իբրև ինքնուրույն քառյակներ։ 1920 թ. ա–
508
508