«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/14»–ի խմբագրումների տարբերություն

չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Չսրբագրված
+
Սրբագրված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
ամենից ավելի՝ Նվարդ Թումանյանի և Արամ Ինճիկյանի ջանքերով։ Նրանք, Սիմակ Սահակյանի (պատասխանատու խմբագիր) ե Ստեփան Զորյանի հետ միասին, եղել են նաև խմբագրական կոլեգիայի անդամներ–։
ամենից ավելի՝ Նվարդ Թումանյանի և Արամ Ինճիկյանի ջանքերով։ Նրանք, Սիմակ Սահակյանի (պատասխանատու խմբագիր) և Ստեփան Զորյանի հետ միասին, եղել են նաև խմբագրական կոլեգիայի անդամներ։

Հովհ. Թումանյանի երկերի աոաջին գիտական հրատարակությունը նշանակալի երևույթ էր ոչ միայն թումանյանագիտության, այլև ընդհանրապես սովետահայ բնագրագիտության պատմության մեջ։ ճիշտ է, 1920—30-ական թթ. եղել էին աոանձին հայ դասականների երկերի ժողովածուներ, որոնք իրենց բնույթով մոտենում էին գիտական հրատարկության սկզբունքներին ու պահանջներին, ինչպես Վահան Տերյանի երկերի քառահատորյակը Պ. Մակինցյանի խմբագրությամբ (1923—25), Միսաք Մեծարենցի Երկերի լիակատար ժողովածուն մեկ հատորով, Վ. Ալազանի Ն Վ. Նորենցի խմբագրությամբ (1934), Հակոբ Պարոնյանի Երկերի լիակատար ժողովածուն 11 հատորով, որի հրատարակությունն սկսվեց 1931 թվականից։ Թումանյանի երկերի հրատարակության հետ գրեթե միաժամանակ սկսվեց նաև Միքայել Նալբանդլանի Երկերի լիակատար ժողովածուի տպագրությունը չորս հատորով (1940—1949): Սակայն, աոանց չափազանցնելու, կարելի է ասել, որ Հովհ. Թումանյանի երկերի աոաջին գիտական հրատարակությունը հատկապես բարդ և դժվարին գործ էր։ Աոաջին անգամ էր հայ նոր գրականության բնագրագիտությունը գործ ունենում քանակով այդքան շատ ու բազմազան տպագիր ու ձեոագիր (այն էլ՝ մեծ մասամբ սևագիր) նյութերի հետ, որոնց հավաքումը, վերծանումն ու համակարգումը կապված են հսկայական դժվարությունների հետ։ Թումանյանի երկերի բնագրերը հրատարակության են պատրաստվել ձեոքի տակ եղած սկզբնաղբյուրների ստուգման և համեմատության հիման վրա։ Բացի հիմնական (կանոնիկ) բնագրերից հրապարակվել են նաև նրանց նախնական տարբերակները, զանազան հրատարակությունների ու ձեռագրերի մեջ եղած տարբերությունները։ Այս ճանապարհով վեցհատորյակի մեջ առաջին անգամ հավաքվեցին ու հրատարակվեցին բազ


Հովհ. Թումանյանի երկերի աոաջին գիտական հրատարակությունը նշանակալի երևույթ էր ոչ միայն թուման– յանագիտության, այլև ընդհանրապես սովետահայ բնագրագիտության պատմության մեջ։ ճիշտ է, 1920—30-ական թթ. եղել էին աոանձին հայ դասականների երկերի ժողովածուներ, որոնք իրենց բնույթով մոտենում էին գիտական հրատարկության սկզբունքներին ու պահանջներին, ինչպես Վահան Տերյանի երկերի քառահատորյակը Պ. Մակինցյանի խմբագրությամբ (1923—25), Միսաք Մեծարենցի Երկերի լիակատար ժողովածուն ւակ հատորով, Վ. Ալազանի Ն Վ. Նորենցի խմբագրությամբ (1934), Հակոբ Պարոնյանի Երկերի լիակատար ժողովածուն 11 հատորով, որի հրատարակությունն սկսվեց 1931 թվականից։ Թումանյանի երկերի հրատարակության հետ գրեթե միաժամանակ սկսվեց նաև Միքայել Նալբանդլանի Երկերի լիակատար ժողովածուի տպագրությունը չորս հատորով (1940—1949): Սակայն, աոանց չափազանցնելու, կարելի է ասել, որ Հովհ. Թումանյանի երկերի աոաջին գիտական հրատարակությունը հատկապես բարդ և դժվարին գործ էր։ Աոաջին անգամ էր հայ նոր գրականության բնագրագիտությունը գործ ունենում քանակով այդքան շատ ու բազմազան տպագիր ու ձեոագիր (այն էլ՝ մեծ մասամբ սևագիր) նյութերի հետ, որոնց հավաքումը, վերծանումն ու համակարգումը կապված են հըս– կայական դժվարությունների հետ։ Թումանյանի երկերի բնագրերը հրատարակության են պատրաստվել ձեոքի տակ եղած սկզբնաղբյուրների ստուգման և համեմատության հիման վրա։ Բացի հիմնական (կանոնիկ) բնագրերից հրապարակվել են նաև նրանց նախնական տարբերակները, զանազան հրատարակությունների ու ձեռագրերի մեջ եղած տարբերությունները։ Այս ճանապարհով վեցհատորյակի մեջ առաջին անգամ հավաքվեցին ու հրատարակվեցին բազ–


12
Ստորագիր (չի ներառվում)Ստորագիր (չի ներառվում)
Տող 1. Տող 1.

<references/></div>

12