«Էջ:Հայկական Սովետական Հանրագիտարան (Soviet Armenian Encyclopedia) 6.djvu/122»–ի խմբագրումների տարբերություն

չ →‎top: մաքրում, փոխարինվեց: նաե → նաև (3)
-տողադարձեր -նոր տողեր +հայ․ կետ․ +ձևավորում
 
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
Հայ ազգային ճա–
Հայ ազգային ճակատի կոչերից (19Հ4)
Դիմադրության շարժմանը, դրանով իսկ կատարում են իրենց ինտերնացիոնալ, ինչպես նաև հայրենասիրական պարտքը հեռավոր հայրենիքի՝ Սովետական Հայաստանի նկատմամբ։ ՀԱՃ կազմակերպել է նաև նյութական օգնություն
կատի կոչերից
Ֆրանսիայի ազատագրման ֆոնդին։
(19Հ4)
Դիմադրության շարժմանը, դրանով իսկ
կատարում են իրենց ինտերնացիոնալ,
ինչպես նաև հայրենասիրական պարտքը
հեռավոր հայրենիքի՝ Սովետական Հա–
յաստանի նկատմամբ: ՀԱՃ կազմա–
կերպել է նաև նյութական օգնություն
Ֆրանսիայի ազատագրման ֆոնդին:
Միայն 1943–44-ին Հարավային և Կենտ–
Միայն 1943–44-ին Հարավային և Կենտ–
րոնական Ֆրանսիայի ՀԱճ–ի կոմիտեները հանգանակեցին և Դիմադրության ֆոնդին հանձնեցին 7 մլն ֆրանկ։ Բացի այդ, զգալի գումար հանձնեցին «Սասունցի Դավիթ» տանկային շարասյան կազմակերպման ֆոնդին։ 1944-ի ամռանը, Ֆրանսիայում
րոնական Ֆրանսիայի ՀԱճ–ի կոմիտեները
հանգանակեցին և Դիմադրության ֆոնդին
հանձնեցին 7 մլն ֆրանկ: Բացի այդ, զգա–
լի գումար հանձնեցին «Սասունցի Դավիթ»
տանկային շարասյան կազմակերպման
ֆոնդին: 1944-ի ամռանը, Ֆրանսիայում
Ազգային ապստամբության օրերին,
Ազգային ապստամբության օրերին,
ՀԱՃ. աջակցում էր հայ պարտիզանական և Հայրենասիրական միլիցիայի ջոկատ–
ՀԱՃ․ աջակցում էր հայ պարտիզանական և Հայրենասիրական միլիցիայի ջոկատների ստեղծմանը։ Ակտիվորեն մասնակցել է Փարիզի և Ֆրանսիայի այլ քաղաքների ու շրջանների ազատագրմանը։ ՀԱճ–ի նման կազմակերպություններ, երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին, գործել են նաև ԱՄՆ–ի, Անգլիայի,
ների ստեղծմանը: Ակտիվորեն մասնակ–
ցել է Փարիզի և Ֆրանսիայի այլ քաղաքնե–
րի ու շրջանների ազատագրմանը: ՀԱճ–ի
նման կազմակերպություններ, երկրորդ
համաշխարհային պատերազմի տարինե–
րին, գործել են նաև ԱՄՆ–ի, Անգլիայի,
Ռումինիայի, Բուլղարիայի, Եգիպտոսի,
Ռումինիայի, Բուլղարիայի, Եգիպտոսի,
Սիրիայի, Կիպրոսի հայ համայնքներում:
Սիրիայի, Կիպրոսի հայ համայնքներում։
Իրենց հայրենասիրական գործունեությամբ այդ կազմակերպություններն զգալի ավանդ մուծեցին Սովետական Միության հակաֆաշիստական պայքարի ընդհանուր գործում։
Իրենց հայրենասիրական գործունեու–
Գբկ․ ԴրամՓյան Տ․ Ս․, Ֆրանսահայ կոմունիստները դիմադրության տարիներին․
թյամբ այդ կազմակերպություններն զգա–
1941-1944, Ե․, 1967։
լի ավանդ մուծեցին Սովետական Միու–
թյան հակաֆաշիստական պայքարի ընդ–
հանուր գործում:
Գբկ. ԴրամՓյան Տ. Ս., Ֆրանսահայ
կոմունիստները դիմադրության տարիներին.
1941-1944, Ե., 1967:
Տ» ԳրաւէբյաԱ
Տ» ԳրաւէբյաԱ
ՀԱՅ ԱԶԳԱՅԻՆ ՆԱՐՈԴՆԻԿԱԿԱՆ ԻԸՄ–
ՀԱՅ ԱԶԳԱՅԻՆ ՆԱՐՈԴՆԻԿԱԿԱՆ ԻԸՄ–
ԲԱԿ, տես Նարոդնիկություն:
ԲԱԿ, տես Նարոդնիկություն։
ՀԱՅ ԱՇԽԱՏԱՎՈՐԱԿԱՆ ԳՐՈՂՆԵՐԻ
ՀԱՅ ԱՇԽԱՏԱՎՈՐԱԿԱՆ ԳՐՈՂՆԵՐԻ


ՄԻՈՒԹՅՈՒՆ, 1927-ի օգոստոսին հիմնել են Հայաստանի պրոլետարական գրողների ասոցիացիայի մեջ չմտնող, բայց սովետական կարգերը համակրող գրողներն ու քննադատները, որոնց անվանում էին «ձախ ուղեկիցներ»։ Նրա գործուն անդամներն էին՝ Դ․ Դեմիրճյանը (նախագահ),
ՄԻՈՒԹՅՈՒՆ, 1927-ի օգոստոսին հիմնել
Ս․ Զորյանը (քարտուղար), Վ․ Թոթովենցը, Մ․ Մանվելյանը, Ա․ Խոնդկարյանը, Մ․ Հակոբյանը, Ա․ Տերտերյանը,
են Հայաստանի պրոլետարական գրողնե–
K Մարգսյանը, Տ․ Հախումյանը և ուրիշներ։ 1929-ի ապրիլին Հ․ ա․ գ․ մ–յան և Հայաստանի պրոլետարական գրողների ասոցիացիայի միավորումով ստեղծվեց
րի ասոցիացիայի մեջ չմտնող, բայց սո–
Հայաստանի խորհրդային գրողների ֆեդերացիան։ Սակայն միության ինքնուրույն գոյությունը դադարեց 1931-ի հուլիսին։
վետական կարգերը համակրող գրողներն

ու քննադատները, որոնց անվանում էին
''Գրկ․'' Սովետահայ գրականության տարե–
«ձախ ուղեկիցներ»: Նրա գործուն անդամ–
գրություն, Ե․, 1957, էշ 127, 188։
ներն էին՝ Դ. Դեմիրճյանը (նախագահ),
Հ․ Դավթյան «ՀԱՅ ԱՇԽԱՐՀ», պատմական և մշակութային ամսաթերթ; Բելգիայի հայ կաթոլիկ եկեղեցու հրատարակություն։ Լույս է տեսել 1937–38-ին, Բրյոաելում, հայերեն և ֆրանս․ (վերջում միայն ֆրանս․)։ Տնօ–
Ս. Զորյանը (քարտուղար), Վ. Թոթո–
րեն–խմբագիր՝ Հ․ Նալբանդյան։ Ծանոթացրել է հայ եկեղեցու պատմությանն ու նշանավոր գործիչների կյանքին, ֆրանսերենով ներկայացրել հայոց պատմությունը, քաղաքակրթության զարգացումը, ավանդույթները։ Հայերեն և ֆրանս․ զուգահեռ նյութերով, ինքնուսույց վարժու–
վենցը, Մ. Մանվելյանը, Ա. Խոնդկարյա–
թյուններով ընթերցողներին օգնել է սովորել այդ լեզուները։ 1938-ի N« 11–12-ում հոդվածներ է տպագրել Հոլանդիայի և Բելգիայի հայ գաղութների մասին։ Նյութերի գերակշռող մասի հեղինակը խմբագիրն է։ Տ․ Վարդանյան «ՀԱՅ ԱՇՈՒՂՆԵՐ», անսամբլ, կազմա–
նը, Մ. Հակոբյանը, Ա. Տերտերյանը,
K Մարգսյանը, Տ. Հախումյանը և ուրիշ–
ներ: 1929-ի ապրիլին Հ. ա. գ. մ–յան և Հայաստանի պրոլետարական գրողների
ասոցիացիայի միավորումով ստեղծվեց
Հայաստանի խորհրդային գրողների ֆե–
դերացիան: Սակայն միության ինքնու–
րույն գոյությունը դադարեց 1931-ի հու–
լիսին:
Գրկ. Սովետահայ գրականության տարե–
գրություն, Ե., 1957, էշ 127, 188:
Հ. Դավթյան
«ՀԱՅ ԱՇԽԱՐՀ», պատմական և մշակու–
թային ամսաթերթ; Բելգիայի հայ կաթո–
լիկ եկեղեցու հրատարակություն: Լույս է
տեսել 1937–38-ին, Բրյոաելում, հայերեն
և ֆրանս. (վերջում միայն ֆրանս.): Տնօ–
րեն–խմբագիր՝ Հ. Նալբանդյան: Ծանո–
թացրել է հայ եկեղեցու պատմությանն ու
նշանավոր գործիչների կյանքին, ֆրանսե–
րենով ներկայացրել հայոց պատմությու–
նը, քաղաքակրթության զարգացումը,
ավանդույթները: Հայերեն և ֆրանս. զու–
գահեռ նյութերով, ինքնուսույց վարժու–
թյուններով ընթերցողներին օգնել է սո–
վորել այդ լեզուները: 1938-ի N« 11–12-ում
հոդվածներ է տպագրել Հոլանդիայի և Բելգիայի հայ գաղութների մասին: Նյու–
թերի գերակշռող մասի հեղինակը խմբա–
գիրն է: Տ. Վարդանյան
«ՀԱՅ ԱՇՈՒՂՆԵՐ», անսամբլ, կազմա–
կերպվել է Երևանում, 1927-ին՝ երգիչ
կերպվել է Երևանում, 1927-ին՝ երգիչ
Շ․ Տալյանի ղեկավարությամբ։ Կազմը՝ նաև Հ․ Տալյան (Շ․ Տալյանի եղբայրը) և Հ․ Տրդատյան (երգիչներ), Ս․ Թարիվերդյան (թառահար), Վ․ Խշտոյան (քամանչա հար)։ Անսամբլի ելույթներին մասնակցել է նաև երգչուհի Մ․ Սեդմարը; Կազմա–
Շ. Տալյանի ղեկավարությամբ: Կազմը՝
կերպման գործում մեծ դեր է խաղացել աշուղագետ Դ․ Լևոնյանը (սովորեցրել է երգեր, համերգներին հանդես եկել ներածական խոսքով)։ Անսամբլը կատարել է
նաև Հ. Տալյան (Շ. Տալյանի եղբայրը) և Հ. Տրդատյան (երգիչներ), Ս. Թարիվերդ–
Սայաթ–Նովայի, Շիրինի, Ջիվանու, Խայաթի, Շերամի և այլ աշուղների երգերը։
յան (թառահար), Վ. Խշտոյան (քաման–
չա հար): Անսամբլի ելույթներին մասնակ–
ցել է նաև երգչուհի Մ. Սեդմարը; Կազմա–
կերպման գործում մեծ դեր է խաղացել
աշուղագետ Դ. Լևոնյանը (սովորեցրել է
երգեր, համերգներին հանդես եկել նե–
րածական խոսքով): Անսամբլը կատարել է
Սայաթ–Նովայի, Շիրինի, Ջիվանու, Խա–
յաթի, Շերամի և այլ աշուղների երգերը:
Երևանից բացի, համերգներ է ունեցել
Երևանից բացի, համերգներ է ունեցել
Թիֆլիսում, Բաքվում, Խարկովում, Մոսկ–
Թիֆլիսում, Բաքվում, Խարկովում, Մոսկվայում և այլուր։ Անսամբլի կատարմամբ ձայնասկավառակի վոա ձայնագրվել են
Աայաթ–Նովայի «Դուն էն գլխեն», Շիրինի «Ակնարկյա», Խայաթի «Աարի աստղիկ» և Փիլոյի «Անուշ յար» երգերը։ Գոյատևել է մինչև 1931-ը։
վայում և այլուր: Անսամբլի կատարմամբ

ձայնասկավառակի վոա ձայնագրվել են
''Գրկ․'' Տալյան Շ․, Դեպքեր, դեմքեր, մտքեր, Ե․, 1973։ Մ․ Մուրադյան
Աայաթ–Նովայի «Դուն էն գլխեն», Շիրինի
«Ակնարկյա», Խայաթի «Աարի աստղիկ»
և Փիլոյի «Անուշ յար» երգերը: Գոյատևել
է մինչև 1931-ը:
Գրկ. Տալյան Շ., Դեպքեր, դեմքեր,
մտքեր, Ե., 1973: Մ. Մուրադյան
ՀԱՅ ԱՐՎԵՍՏԱԳԵՏՆԵՐԻ ՄԻՈՒԹՅՈՒՆ
ՀԱՅ ԱՐՎԵՍՏԱԳԵՏՆԵՐԻ ՄԻՈՒԹՅՈՒՆ
(ՀԱՄ), հայ կերպարվեստագետների անդ–
(ՀԱՄ), հայ կերպարվեստագետների անդրանիկ միավորումը։ Հիմնադրվել է 1916-ին, Թիֆլիսում (հիմնադիր ժողովի նախագահ՝ Ա․ Շիրվանզադե, զեկուցող՝
Վ․ Սուրենյանց)։ ՀԱՄ–ի կազմակերպմանը մասնակցել են Ե․ Թադևոսյանը (միության նախագահ), Մ․ Սարյանը, Փ․ Թեր–
րանիկ միավորումը: Հիմնադրվել է
լեմեզյանը, Ս․ Խաչատուրյանը, Գ․ Շար–
1916-ին, Թիֆլիսում (հիմնադիր ժողովի
բաբչյանը, Գ․ Լևոնյանը և ուրիշներ։ Ըստ էության լինելով համահայկական կազմա–
նախագահ՝ Ա. Շիրվանզադե, զեկուցող՝
Վ. Սուրենյանց): ՀԱՄ–ի կազմակերպմա–
նը մասնակցել են Ե. Թադևոսյանը (միու–
թյան նախագահ), Մ. Սարյանը, Փ. Թեր–
լեմեզյանը, Ս. Խաչատուրյանը, Գ. Շար–
բաբչյանը, Գ. Լևոնյանը և ուրիշներ: Ըստ
էության լինելով համահայկական կազմա–
կերպություն՝ համախմբել և ցուցահան–
կերպություն՝ համախմբել և ցուցահան–
դեսների մասնակից է դարձրել նաև Ռու–
դեսների մասնակից է դարձրել նաև Ռուսաստանում ու արտասահմանում գործող հայ արվեստագետներին (Զ․ Զաքարյան, վ, Մախոխյան, է․ Շահին, Դ․ Օքրոյան,
Ս․ Աղաջանյան, Հ․ Գյուրջյան, Գ․ Ցակուլով, Մ․ Ալաջալով և ուրիշներ)։ Ինտերնա–
սաստանում ու արտասահմանում գործող
ցիոնալիստական և «պերեդվիժնիկներին» հարող դիրքերում կանգնած ՀԱՄ–ը ստեղծագործական մեթոդի համընդհա–
հայ արվեստագետներին (Զ. Զաքարյան,
նուր սկզբունքներ չի ունեցել, բացառությամբ «հայկական ոճի» տարածման կանոնադրական պարտավորությունը։ Միության պատվավոր և օժանդակող անդամ կարող էին լինել բոլորը՝ առանց ազգային խտրության (առաջին պատվավոր անդամը Վ․ Դ․ Պոլենովն էր)։ Գործակցել է ռուս, և վրաց․ գեղարվեստական միությունների հետ՝ նպատակ ունենալով կազ–
վ, Մախոխյան, է. Շահին, Դ. Օքրոյան,
մակերպել հայ և այլազգի արվեստագետների գործերի պատկերասրահներ Ան–
Ս. Աղաջանյան, Հ. Գյուրջյան, Գ. Ցակու–
դըրկովկասի, իսկ ցուցահանդեսներ՝ Ռուսաստանի քաղաքներում։ Կազմակերպել է 6 ցուցահանդես, ուր ներկայացվել են նաև Վ․ Դ․ Պոլենովի, Մ․ Ա․ Վրուբելի,
լով, Մ. Ալաջալով և ուրիշներ): Ինտերնա–
Ի․ Ի․ Լևիտանի, Ա․ 6ա․ Գոլովինի, Վ․ Ե․
ցիոնալիստական և «պերեդվիժնիկնե–
Բորիսով–Մուսատովի, Մ․ Թոիձեի և այլոց կտավները։ Հայաստանում սովետական կարգերի հաստատումից հետո
րին» հարող դիրքերում կանգնած ՀԱՄ–ը
ՀԱՄ–ը սերտորեն համագործակցել է նորաստեղծ հանրապետության հետ, նրա հանձնարարությամբ 1921-ին կազմակերպել հայկ․ դրամանիշների էսքիզների մրցանակաբաշխություն, ցուցահանդեսներ՝ Երևանում և Կ․ Պոլսում։ Երևանում
ստեղծագործական մեթոդի համընդհա–
Հայաստանի կերպարվեստի աշխատավորների ընկերության հիմնադրումից (1924) հետո ՀԱՄ–ը վերածվել է Հայարաան սեկցիայի։
նուր սկզբունքներ չի ունեցել, բացառու–
Գրկ» Կանոնադրություն հայ արվեստագետների միության, Թ․, 1916։ Հարությունյան Վ․, Հայ կերպարվեստագետների անդրանիկ միավորումը, «ՍԱ», 1955, N? 11։
թյամբ «հայկական ոճի» տարածման կա–
Վ․ Հարությունյան «ՀԱՅ ԲԱՆՎՈՐԱԿԱՆ ԿՈՄՈՒՆԻՍՏԱԿԱՆ
նոնադրական պարտավորությունը: Միու–
թյան պատվավոր և օժանդակող անդամ
կարող էին լինել բոլորը՝ առանց ազգա–
յին խտրության (առաջին պատվավոր ան–
դամը Վ. Դ. Պոլենովն էր): Գործակցել է
ռուս, և վրաց. գեղարվեստական միու–
թյունների հետ՝ նպատակ ունենալով կազ–
մակերպել հայ և այլազգի արվեստագետ–
ների գործերի պատկերասրահներ Ան–
դըրկովկասի, իսկ ցուցահանդեսներ՝ Ռու–
սաստանի քաղաքներում: Կազմակերպել
է 6 ցուցահանդես, ուր ներկայացվել են
նաև Վ. Դ. Պոլենովի, Մ. Ա. Վրուբելի,
Ի. Ի. Լևիտանի, Ա. 6ա. Գոլովինի, Վ. Ե.
Բորիսով–Մուսատովի, Մ. Թոիձեի և այ–
լոց կտավները: Հայաստանում սովետա–
կան կարգերի հաստատումից հետո
ՀԱՄ–ը սերտորեն համագործակցել է նո–
րաստեղծ հանրապետության հետ, նրա
հանձնարարությամբ 1921-ին կազմակեր–
պել հայկ. դրամանիշների էսքիզների
մրցանակաբաշխություն, ցուցահանդես–
ներ՝ Երևանում և Կ. Պոլսում: Երևանում
Հայաստանի կերպարվեստի աշխատավոր–
ների ընկերության հիմնադրումից (1924)
հետո ՀԱՄ–ը վերածվել է Հայարաան սեկ–
ցիայի:
Գրկ» Կանոնադրություն հայ արվեստագետ–
ների միության, Թ., 1916: Հարություն–
յան Վ., Հայ կերպարվեստագետների անդ–
րանիկ միավորումը, «ՍԱ», 1955, N? 11:
Վ. Հարությունյան
«ՀԱՅ ԲԱՆՎՈՐԱԿԱՆ ԿՈՄՈՒՆԻՍՏԱԿԱՆ


ԻՆՔՆԱԶԱՐԳԱՑՄԱՆ ՄԻՈՒԹՅՈՒՆ», սՓյուռքահայ աշխատավորության առաջին կոմունիստական կազմակերպությունը։ Ստեղծվել է 1919-ին, Բուլղարիայի կոմունիստական (տեսնյակներ) կուսակցության [ԲԿ(տ. ս.)Կ] Կենտկոմի, Վ․ Կոլարովի և բուլղարահայ կոմունիստների նախաձեռնությամբ։ Նպատակ ուներ Հոկ–
ԻՆՔՆԱԶԱՐԳԱՑՄԱՆ ՄԻՈՒԹՅՈՒՆ»,
սՓյուռքահայ աշխատավորության առա–
ջին կոմունիստական կազմակերպությու–
նը: Ստեղծվել է 1919-ին, Բուլղարիայի
կոմունիստական (տեսնյակներ) կուսակ–
ցության [ԲԿ(տ. ս.)Կ] Կենտկոմի, Վ. Կո–
լարովի և բուլղարահայ կոմունիստների
նախաձեռնությամբ: Նպատակ ուներ Հոկ–
տեմբերյան հեղափոխությունից հետո Բուլ–
տեմբերյան հեղափոխությունից հետո Բուլ–
ղարիայում ծավալված հեղափոխական և
ղարիայում ծավալված հեղափոխական և կոմունիստական շարժման վերելքի պայ–
մաններում կոմունիստական գաղափարներ տարածել բուլղարահայ աշխատավորության շրջանում և կազմակերպել նը–
կոմունիստական շարժման վերելքի պայ–
րանց հեղափոխական պայքարը։ Միության աշխատանքը գլխավորում էր Ստեփան Շահբազյանը։ 1919-ի հուլիսին միությունը հրապարակում է «կոչ»՝ ուղղված սփյուռքահայ աշխատավորությանը, որում, ելնելով լենինյան դրույթներից և
մաններում կոմունիստական գաղափար–
Կոմինտերնի որոշումներից, կոչ էր արվում մասնակցել համաշխարհային պրո–
ներ տարածել բուլղարահայ աշխատավո–
լետարիատի հեղաՓոխական պայքարին, համախմբվել III Ինտերնացիոնալի շուրջը և լայն պայքար ծավալել դաշնակցության դեմ։ Կոչի հեղինակները նշում էին, որ հայ ժողովրդի ազատագրումը հնարավոր է «միայն սոցիալիստական խորհըր–
րության շրջանում և կազմակերպել նը–
դային հանրապետության շրջանակին մեջ»։ 1919-ին միության ջանքերով հայ աշխատավորների կոմունիստական խմբեր են ստեղծվել Բուլղարիայի հայաշատ քաղաքներ Պլովդիվում, Սոֆիայում, Ռուսեում և Վառնայում։ 1920-ի հունվարին միությունը հրապարակում է «Շրջաբերական թիվ 1»-ը, որում վերլուծվում էր կոմունիստական խմբերի կատարած աշխատանքը, քննարկվում էին նրանց կազ–
րանց հեղափոխական պայքարը: Միու–
թյան աշխատանքը գլխավորում էր Ստե–
փան Շահբազյանը: 1919-ի հուլիսին միու–
թյունը հրապարակում է «կոչ»՝ ուղղված
սփյուռքահայ աշխատավորությանը,
որում, ելնելով լենինյան դրույթներից և
Կոմինտերնի որոշումներից, կոչ էր ար–
վում մասնակցել համաշխարհային պրո–
լետարիատի հեղաՓոխական պայքարին,
համախմբվել III Ինտերնացիոնալի շուր–
ջը և լայն պայքար ծավալել դաշնակցու–
թյան դեմ: Կոչի հեղինակները նշում էին,
որ հայ ժողովրդի ազատագրումը հնարա–
վոր է «միայն սոցիալիստական խորհըր–
դային հանրապետության շրջանակին
մեջ»: 1919-ին միության ջանքերով հայ
աշխատավորների կոմունիստական խմբեր
են ստեղծվել Բուլղարիայի հայաշատ քա–
ղաքներ Պլովդիվում, Սոֆիայում, Ռու–
սեում և Վառնայում: 1920-ի հունվարին
միությունը հրապարակում է «Շրջաբերա–
կան թիվ 1»-ը, որում վերլուծվում էր կո–
մունիստական խմբերի կատարած աշ–
խատանքը, քննարկվում էին նրանց կազ–
մակերպական ձևավորման և ամրապընդ–
մակերպական ձևավորման և ամրապընդ–
ման հարցերը, մերկացվում էր դաշնակ–
ման հարցերը, մերկացվում էր դաշնակցության հակահեղափոխական և հակա–
սովետական քաղաքականությունը։ 1920-ի հոււիսի 15-ին միության ուժերով հրատա–
ցության հակահեղափոխական և հակա–
սովետական քաղաքականությունը: 1920-ի
հոււիսի 15-ին միության ուժերով հրատա–