«Էջ:Հայկական Սովետական Հանրագիտարան (Soviet Armenian Encyclopedia) 6.djvu/122»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ →top: մաքրում, փոխարինվեց: նաե → նաև (3) |
-տողադարձեր -նոր տողեր +հայ․ կետ․ +ձևավորում |
||
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 1. | Տող 1. | ||
Հայ ազգային |
Հայ ազգային ճակատի կոչերից (19Հ4) |
||
Դիմադրության շարժմանը, դրանով իսկ կատարում են իրենց ինտերնացիոնալ, ինչպես նաև հայրենասիրական պարտքը հեռավոր հայրենիքի՝ Սովետական Հայաստանի նկատմամբ։ ՀԱՃ կազմակերպել է նաև նյութական օգնություն |
|||
կատի կոչերից |
|||
Ֆրանսիայի ազատագրման ֆոնդին։ |
|||
(19Հ4) |
|||
Դիմադրության շարժմանը, դրանով իսկ |
|||
կատարում են իրենց ինտերնացիոնալ, |
|||
ինչպես նաև հայրենասիրական պարտքը |
|||
հեռավոր հայրենիքի՝ Սովետական Հա– |
|||
յաստանի նկատմամբ: ՀԱՃ կազմա– |
|||
կերպել է նաև նյութական օգնություն |
|||
Ֆրանսիայի ազատագրման ֆոնդին: |
|||
Միայն 1943–44-ին Հարավային և Կենտ– |
Միայն 1943–44-ին Հարավային և Կենտ– |
||
րոնական Ֆրանսիայի ՀԱճ–ի կոմիտեները հանգանակեցին և Դիմադրության ֆոնդին հանձնեցին 7 մլն ֆրանկ։ Բացի այդ, զգալի գումար հանձնեցին «Սասունցի Դավիթ» տանկային շարասյան կազմակերպման ֆոնդին։ 1944-ի ամռանը, Ֆրանսիայում |
|||
րոնական Ֆրանսիայի ՀԱճ–ի կոմիտեները |
|||
հանգանակեցին և Դիմադրության ֆոնդին |
|||
հանձնեցին 7 մլն ֆրանկ: Բացի այդ, զգա– |
|||
լի գումար հանձնեցին «Սասունցի Դավիթ» |
|||
տանկային շարասյան կազմակերպման |
|||
ֆոնդին: 1944-ի ամռանը, Ֆրանսիայում |
|||
Ազգային ապստամբության օրերին, |
Ազգային ապստամբության օրերին, |
||
ՀԱՃ․ աջակցում էր հայ պարտիզանական և Հայրենասիրական միլիցիայի ջոկատների ստեղծմանը։ Ակտիվորեն մասնակցել է Փարիզի և Ֆրանսիայի այլ քաղաքների ու շրջանների ազատագրմանը։ ՀԱճ–ի նման կազմակերպություններ, երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին, գործել են նաև ԱՄՆ–ի, Անգլիայի, |
|||
ների ստեղծմանը: Ակտիվորեն մասնակ– |
|||
ցել է Փարիզի և Ֆրանսիայի այլ քաղաքնե– |
|||
րի ու շրջանների ազատագրմանը: ՀԱճ–ի |
|||
նման կազմակերպություններ, երկրորդ |
|||
համաշխարհային պատերազմի տարինե– |
|||
րին, գործել են նաև ԱՄՆ–ի, Անգլիայի, |
|||
Ռումինիայի, Բուլղարիայի, Եգիպտոսի, |
Ռումինիայի, Բուլղարիայի, Եգիպտոսի, |
||
Սիրիայի, Կիպրոսի հայ |
Սիրիայի, Կիպրոսի հայ համայնքներում։ |
||
Իրենց հայրենասիրական գործունեությամբ այդ կազմակերպություններն զգալի ավանդ մուծեցին Սովետական Միության հակաֆաշիստական պայքարի ընդհանուր գործում։ |
|||
Իրենց հայրենասիրական գործունեու– |
|||
Գբկ․ ԴրամՓյան Տ․ Ս․, Ֆրանսահայ կոմունիստները դիմադրության տարիներին․ |
|||
թյամբ այդ կազմակերպություններն զգա– |
|||
1941-1944, Ե․, 1967։ |
|||
լի ավանդ մուծեցին Սովետական Միու– |
|||
թյան հակաֆաշիստական պայքարի ընդ– |
|||
հանուր գործում: |
|||
Գբկ. ԴրամՓյան Տ. Ս., Ֆրանսահայ |
|||
կոմունիստները դիմադրության տարիներին. |
|||
1941-1944, Ե., 1967: |
|||
Տ» ԳրաւէբյաԱ |
Տ» ԳրաւէբյաԱ |
||
ՀԱՅ ԱԶԳԱՅԻՆ ՆԱՐՈԴՆԻԿԱԿԱՆ ԻԸՄ– |
ՀԱՅ ԱԶԳԱՅԻՆ ՆԱՐՈԴՆԻԿԱԿԱՆ ԻԸՄ– |
||
ԲԱԿ, տես |
ԲԱԿ, տես Նարոդնիկություն։ |
||
ՀԱՅ ԱՇԽԱՏԱՎՈՐԱԿԱՆ ԳՐՈՂՆԵՐԻ |
ՀԱՅ ԱՇԽԱՏԱՎՈՐԱԿԱՆ ԳՐՈՂՆԵՐԻ |
||
ՄԻՈՒԹՅՈՒՆ, 1927-ի օգոստոսին հիմնել են Հայաստանի պրոլետարական գրողների ասոցիացիայի մեջ չմտնող, բայց սովետական կարգերը համակրող գրողներն ու քննադատները, որոնց անվանում էին «ձախ ուղեկիցներ»։ Նրա գործուն անդամներն էին՝ Դ․ Դեմիրճյանը (նախագահ), |
|||
ՄԻՈՒԹՅՈՒՆ, 1927-ի օգոստոսին հիմնել |
|||
Ս․ Զորյանը (քարտուղար), Վ․ Թոթովենցը, Մ․ Մանվելյանը, Ա․ Խոնդկարյանը, Մ․ Հակոբյանը, Ա․ Տերտերյանը, |
|||
են Հայաստանի պրոլետարական գրողնե– |
|||
K Մարգսյանը, Տ․ Հախումյանը և ուրիշներ։ 1929-ի ապրիլին Հ․ ա․ գ․ մ–յան և Հայաստանի պրոլետարական գրողների ասոցիացիայի միավորումով ստեղծվեց |
|||
րի ասոցիացիայի մեջ չմտնող, բայց սո– |
|||
Հայաստանի խորհրդային գրողների ֆեդերացիան։ Սակայն միության ինքնուրույն գոյությունը դադարեց 1931-ի հուլիսին։ |
|||
վետական կարգերը համակրող գրողներն |
|||
ու քննադատները, որոնց անվանում էին |
|||
''Գրկ․'' Սովետահայ գրականության տարե– |
|||
«ձախ ուղեկիցներ»: Նրա գործուն անդամ– |
|||
գրություն, Ե․, 1957, էշ 127, 188։ |
|||
ներն էին՝ Դ. Դեմիրճյանը (նախագահ), |
|||
Հ․ Դավթյան «ՀԱՅ ԱՇԽԱՐՀ», պատմական և մշակութային ամսաթերթ; Բելգիայի հայ կաթոլիկ եկեղեցու հրատարակություն։ Լույս է տեսել 1937–38-ին, Բրյոաելում, հայերեն և ֆրանս․ (վերջում միայն ֆրանս․)։ Տնօ– |
|||
Ս. Զորյանը (քարտուղար), Վ. Թոթո– |
|||
րեն–խմբագիր՝ Հ․ Նալբանդյան։ Ծանոթացրել է հայ եկեղեցու պատմությանն ու նշանավոր գործիչների կյանքին, ֆրանսերենով ներկայացրել հայոց պատմությունը, քաղաքակրթության զարգացումը, ավանդույթները։ Հայերեն և ֆրանս․ զուգահեռ նյութերով, ինքնուսույց վարժու– |
|||
վենցը, Մ. Մանվելյանը, Ա. Խոնդկարյա– |
|||
թյուններով ընթերցողներին օգնել է սովորել այդ լեզուները։ 1938-ի N« 11–12-ում հոդվածներ է տպագրել Հոլանդիայի և Բելգիայի հայ գաղութների մասին։ Նյութերի գերակշռող մասի հեղինակը խմբագիրն է։ Տ․ Վարդանյան «ՀԱՅ ԱՇՈՒՂՆԵՐ», անսամբլ, կազմա– |
|||
նը, Մ. Հակոբյանը, Ա. Տերտերյանը, |
|||
K Մարգսյանը, Տ. Հախումյանը և ուրիշ– |
|||
ներ: 1929-ի ապրիլին Հ. ա. գ. մ–յան և Հայաստանի պրոլետարական գրողների |
|||
ասոցիացիայի միավորումով ստեղծվեց |
|||
Հայաստանի խորհրդային գրողների ֆե– |
|||
դերացիան: Սակայն միության ինքնու– |
|||
րույն գոյությունը դադարեց 1931-ի հու– |
|||
լիսին: |
|||
Գրկ. Սովետահայ գրականության տարե– |
|||
գրություն, Ե., 1957, էշ 127, 188: |
|||
Հ. Դավթյան |
|||
«ՀԱՅ ԱՇԽԱՐՀ», պատմական և մշակու– |
|||
թային ամսաթերթ; Բելգիայի հայ կաթո– |
|||
լիկ եկեղեցու հրատարակություն: Լույս է |
|||
տեսել 1937–38-ին, Բրյոաելում, հայերեն |
|||
և ֆրանս. (վերջում միայն ֆրանս.): Տնօ– |
|||
րեն–խմբագիր՝ Հ. Նալբանդյան: Ծանո– |
|||
թացրել է հայ եկեղեցու պատմությանն ու |
|||
նշանավոր գործիչների կյանքին, ֆրանսե– |
|||
րենով ներկայացրել հայոց պատմությու– |
|||
նը, քաղաքակրթության զարգացումը, |
|||
ավանդույթները: Հայերեն և ֆրանս. զու– |
|||
գահեռ նյութերով, ինքնուսույց վարժու– |
|||
թյուններով ընթերցողներին օգնել է սո– |
|||
վորել այդ լեզուները: 1938-ի N« 11–12-ում |
|||
հոդվածներ է տպագրել Հոլանդիայի և Բելգիայի հայ գաղութների մասին: Նյու– |
|||
թերի գերակշռող մասի հեղինակը խմբա– |
|||
գիրն է: Տ. Վարդանյան |
|||
«ՀԱՅ ԱՇՈՒՂՆԵՐ», անսամբլ, կազմա– |
|||
կերպվել է Երևանում, 1927-ին՝ երգիչ |
կերպվել է Երևանում, 1927-ին՝ երգիչ |
||
Շ․ Տալյանի ղեկավարությամբ։ Կազմը՝ նաև Հ․ Տալյան (Շ․ Տալյանի եղբայրը) և Հ․ Տրդատյան (երգիչներ), Ս․ Թարիվերդյան (թառահար), Վ․ Խշտոյան (քամանչա հար)։ Անսամբլի ելույթներին մասնակցել է նաև երգչուհի Մ․ Սեդմարը; Կազմա– |
|||
Շ. Տալյանի ղեկավարությամբ: Կազմը՝ |
|||
կերպման գործում մեծ դեր է խաղացել աշուղագետ Դ․ Լևոնյանը (սովորեցրել է երգեր, համերգներին հանդես եկել ներածական խոսքով)։ Անսամբլը կատարել է |
|||
նաև Հ. Տալյան (Շ. Տալյանի եղբայրը) և Հ. Տրդատյան (երգիչներ), Ս. Թարիվերդ– |
|||
Սայաթ–Նովայի, Շիրինի, Ջիվանու, Խայաթի, Շերամի և այլ աշուղների երգերը։ |
|||
յան (թառահար), Վ. Խշտոյան (քաման– |
|||
չա հար): Անսամբլի ելույթներին մասնակ– |
|||
ցել է նաև երգչուհի Մ. Սեդմարը; Կազմա– |
|||
կերպման գործում մեծ դեր է խաղացել |
|||
աշուղագետ Դ. Լևոնյանը (սովորեցրել է |
|||
երգեր, համերգներին հանդես եկել նե– |
|||
րածական խոսքով): Անսամբլը կատարել է |
|||
Սայաթ–Նովայի, Շիրինի, Ջիվանու, Խա– |
|||
յաթի, Շերամի և այլ աշուղների երգերը: |
|||
Երևանից բացի, համերգներ է ունեցել |
Երևանից բացի, համերգներ է ունեցել |
||
Թիֆլիսում, Բաքվում, Խարկովում, |
Թիֆլիսում, Բաքվում, Խարկովում, Մոսկվայում և այլուր։ Անսամբլի կատարմամբ ձայնասկավառակի վոա ձայնագրվել են |
||
Աայաթ–Նովայի «Դուն էն գլխեն», Շիրինի «Ակնարկյա», Խայաթի «Աարի աստղիկ» և Փիլոյի «Անուշ յար» երգերը։ Գոյատևել է մինչև 1931-ը։ |
|||
վայում և այլուր: Անսամբլի կատարմամբ |
|||
ձայնասկավառակի վոա ձայնագրվել են |
|||
''Գրկ․'' Տալյան Շ․, Դեպքեր, դեմքեր, մտքեր, Ե․, 1973։ Մ․ Մուրադյան |
|||
Աայաթ–Նովայի «Դուն էն գլխեն», Շիրինի |
|||
«Ակնարկյա», Խայաթի «Աարի աստղիկ» |
|||
և Փիլոյի «Անուշ յար» երգերը: Գոյատևել |
|||
է մինչև 1931-ը: |
|||
Գրկ. Տալյան Շ., Դեպքեր, դեմքեր, |
|||
մտքեր, Ե., 1973: Մ. Մուրադյան |
|||
ՀԱՅ ԱՐՎԵՍՏԱԳԵՏՆԵՐԻ ՄԻՈՒԹՅՈՒՆ |
ՀԱՅ ԱՐՎԵՍՏԱԳԵՏՆԵՐԻ ՄԻՈՒԹՅՈՒՆ |
||
(ՀԱՄ), հայ կերպարվեստագետների |
(ՀԱՄ), հայ կերպարվեստագետների անդրանիկ միավորումը։ Հիմնադրվել է 1916-ին, Թիֆլիսում (հիմնադիր ժողովի նախագահ՝ Ա․ Շիրվանզադե, զեկուցող՝ |
||
Վ․ Սուրենյանց)։ ՀԱՄ–ի կազմակերպմանը մասնակցել են Ե․ Թադևոսյանը (միության նախագահ), Մ․ Սարյանը, Փ․ Թեր– |
|||
րանիկ միավորումը: Հիմնադրվել է |
|||
լեմեզյանը, Ս․ Խաչատուրյանը, Գ․ Շար– |
|||
1916-ին, Թիֆլիսում (հիմնադիր ժողովի |
|||
բաբչյանը, Գ․ Լևոնյանը և ուրիշներ։ Ըստ էության լինելով համահայկական կազմա– |
|||
նախագահ՝ Ա. Շիրվանզադե, զեկուցող՝ |
|||
Վ. Սուրենյանց): ՀԱՄ–ի կազմակերպմա– |
|||
նը մասնակցել են Ե. Թադևոսյանը (միու– |
|||
թյան նախագահ), Մ. Սարյանը, Փ. Թեր– |
|||
լեմեզյանը, Ս. Խաչատուրյանը, Գ. Շար– |
|||
բաբչյանը, Գ. Լևոնյանը և ուրիշներ: Ըստ |
|||
էության լինելով համահայկական կազմա– |
|||
կերպություն՝ համախմբել և ցուցահան– |
կերպություն՝ համախմբել և ցուցահան– |
||
դեսների մասնակից է դարձրել նաև |
դեսների մասնակից է դարձրել նաև Ռուսաստանում ու արտասահմանում գործող հայ արվեստագետներին (Զ․ Զաքարյան, վ, Մախոխյան, է․ Շահին, Դ․ Օքրոյան, |
||
Ս․ Աղաջանյան, Հ․ Գյուրջյան, Գ․ Ցակուլով, Մ․ Ալաջալով և ուրիշներ)։ Ինտերնա– |
|||
սաստանում ու արտասահմանում գործող |
|||
ցիոնալիստական և «պերեդվիժնիկներին» հարող դիրքերում կանգնած ՀԱՄ–ը ստեղծագործական մեթոդի համընդհա– |
|||
հայ արվեստագետներին (Զ. Զաքարյան, |
|||
նուր սկզբունքներ չի ունեցել, բացառությամբ «հայկական ոճի» տարածման կանոնադրական պարտավորությունը։ Միության պատվավոր և օժանդակող անդամ կարող էին լինել բոլորը՝ առանց ազգային խտրության (առաջին պատվավոր անդամը Վ․ Դ․ Պոլենովն էր)։ Գործակցել է ռուս, և վրաց․ գեղարվեստական միությունների հետ՝ նպատակ ունենալով կազ– |
|||
վ, Մախոխյան, է. Շահին, Դ. Օքրոյան, |
|||
մակերպել հայ և այլազգի արվեստագետների գործերի պատկերասրահներ Ան– |
|||
Ս. Աղաջանյան, Հ. Գյուրջյան, Գ. Ցակու– |
|||
դըրկովկասի, իսկ ցուցահանդեսներ՝ Ռուսաստանի քաղաքներում։ Կազմակերպել է 6 ցուցահանդես, ուր ներկայացվել են նաև Վ․ Դ․ Պոլենովի, Մ․ Ա․ Վրուբելի, |
|||
լով, Մ. Ալաջալով և ուրիշներ): Ինտերնա– |
|||
Ի․ Ի․ Լևիտանի, Ա․ 6ա․ Գոլովինի, Վ․ Ե․ |
|||
ցիոնալիստական և «պերեդվիժնիկնե– |
|||
Բորիսով–Մուսատովի, Մ․ Թոիձեի և այլոց կտավները։ Հայաստանում սովետական կարգերի հաստատումից հետո |
|||
րին» հարող դիրքերում կանգնած ՀԱՄ–ը |
|||
ՀԱՄ–ը սերտորեն համագործակցել է նորաստեղծ հանրապետության հետ, նրա հանձնարարությամբ 1921-ին կազմակերպել հայկ․ դրամանիշների էսքիզների մրցանակաբաշխություն, ցուցահանդեսներ՝ Երևանում և Կ․ Պոլսում։ Երևանում |
|||
ստեղծագործական մեթոդի համընդհա– |
|||
Հայաստանի կերպարվեստի աշխատավորների ընկերության հիմնադրումից (1924) հետո ՀԱՄ–ը վերածվել է Հայարաան սեկցիայի։ |
|||
նուր սկզբունքներ չի ունեցել, բացառու– |
|||
Գրկ» Կանոնադրություն հայ արվեստագետների միության, Թ․, 1916։ Հարությունյան Վ․, Հայ կերպարվեստագետների անդրանիկ միավորումը, «ՍԱ», 1955, N? 11։ |
|||
թյամբ «հայկական ոճի» տարածման կա– |
|||
Վ․ Հարությունյան «ՀԱՅ ԲԱՆՎՈՐԱԿԱՆ ԿՈՄՈՒՆԻՍՏԱԿԱՆ |
|||
նոնադրական պարտավորությունը: Միու– |
|||
թյան պատվավոր և օժանդակող անդամ |
|||
կարող էին լինել բոլորը՝ առանց ազգա– |
|||
յին խտրության (առաջին պատվավոր ան– |
|||
դամը Վ. Դ. Պոլենովն էր): Գործակցել է |
|||
ռուս, և վրաց. գեղարվեստական միու– |
|||
թյունների հետ՝ նպատակ ունենալով կազ– |
|||
մակերպել հայ և այլազգի արվեստագետ– |
|||
ների գործերի պատկերասրահներ Ան– |
|||
դըրկովկասի, իսկ ցուցահանդեսներ՝ Ռու– |
|||
սաստանի քաղաքներում: Կազմակերպել |
|||
է 6 ցուցահանդես, ուր ներկայացվել են |
|||
նաև Վ. Դ. Պոլենովի, Մ. Ա. Վրուբելի, |
|||
Ի. Ի. Լևիտանի, Ա. 6ա. Գոլովինի, Վ. Ե. |
|||
Բորիսով–Մուսատովի, Մ. Թոիձեի և այ– |
|||
լոց կտավները: Հայաստանում սովետա– |
|||
կան կարգերի հաստատումից հետո |
|||
ՀԱՄ–ը սերտորեն համագործակցել է նո– |
|||
րաստեղծ հանրապետության հետ, նրա |
|||
հանձնարարությամբ 1921-ին կազմակեր– |
|||
պել հայկ. դրամանիշների էսքիզների |
|||
մրցանակաբաշխություն, ցուցահանդես– |
|||
ներ՝ Երևանում և Կ. Պոլսում: Երևանում |
|||
Հայաստանի կերպարվեստի աշխատավոր– |
|||
ների ընկերության հիմնադրումից (1924) |
|||
հետո ՀԱՄ–ը վերածվել է Հայարաան սեկ– |
|||
ցիայի: |
|||
Գրկ» Կանոնադրություն հայ արվեստագետ– |
|||
ների միության, Թ., 1916: Հարություն– |
|||
յան Վ., Հայ կերպարվեստագետների անդ– |
|||
րանիկ միավորումը, «ՍԱ», 1955, N? 11: |
|||
Վ. Հարությունյան |
|||
«ՀԱՅ ԲԱՆՎՈՐԱԿԱՆ ԿՈՄՈՒՆԻՍՏԱԿԱՆ |
|||
ԻՆՔՆԱԶԱՐԳԱՑՄԱՆ ՄԻՈՒԹՅՈՒՆ», սՓյուռքահայ աշխատավորության առաջին կոմունիստական կազմակերպությունը։ Ստեղծվել է 1919-ին, Բուլղարիայի կոմունիստական (տեսնյակներ) կուսակցության [ԲԿ(տ. ս.)Կ] Կենտկոմի, Վ․ Կոլարովի և բուլղարահայ կոմունիստների նախաձեռնությամբ։ Նպատակ ուներ Հոկ– |
|||
ԻՆՔՆԱԶԱՐԳԱՑՄԱՆ ՄԻՈՒԹՅՈՒՆ», |
|||
սՓյուռքահայ աշխատավորության առա– |
|||
ջին կոմունիստական կազմակերպությու– |
|||
նը: Ստեղծվել է 1919-ին, Բուլղարիայի |
|||
կոմունիստական (տեսնյակներ) կուսակ– |
|||
ցության [ԲԿ(տ. ս.)Կ] Կենտկոմի, Վ. Կո– |
|||
լարովի և բուլղարահայ կոմունիստների |
|||
նախաձեռնությամբ: Նպատակ ուներ Հոկ– |
|||
տեմբերյան հեղափոխությունից հետո Բուլ– |
տեմբերյան հեղափոխությունից հետո Բուլ– |
||
ղարիայում ծավալված հեղափոխական և |
ղարիայում ծավալված հեղափոխական և կոմունիստական շարժման վերելքի պայ– |
||
մաններում կոմունիստական գաղափարներ տարածել բուլղարահայ աշխատավորության շրջանում և կազմակերպել նը– |
|||
կոմունիստական շարժման վերելքի պայ– |
|||
րանց հեղափոխական պայքարը։ Միության աշխատանքը գլխավորում էր Ստեփան Շահբազյանը։ 1919-ի հուլիսին միությունը հրապարակում է «կոչ»՝ ուղղված սփյուռքահայ աշխատավորությանը, որում, ելնելով լենինյան դրույթներից և |
|||
մաններում կոմունիստական գաղափար– |
|||
Կոմինտերնի որոշումներից, կոչ էր արվում մասնակցել համաշխարհային պրո– |
|||
ներ տարածել բուլղարահայ աշխատավո– |
|||
լետարիատի հեղաՓոխական պայքարին, համախմբվել III Ինտերնացիոնալի շուրջը և լայն պայքար ծավալել դաշնակցության դեմ։ Կոչի հեղինակները նշում էին, որ հայ ժողովրդի ազատագրումը հնարավոր է «միայն սոցիալիստական խորհըր– |
|||
րության շրջանում և կազմակերպել նը– |
|||
դային հանրապետության շրջանակին մեջ»։ 1919-ին միության ջանքերով հայ աշխատավորների կոմունիստական խմբեր են ստեղծվել Բուլղարիայի հայաշատ քաղաքներ Պլովդիվում, Սոֆիայում, Ռուսեում և Վառնայում։ 1920-ի հունվարին միությունը հրապարակում է «Շրջաբերական թիվ 1»-ը, որում վերլուծվում էր կոմունիստական խմբերի կատարած աշխատանքը, քննարկվում էին նրանց կազ– |
|||
րանց հեղափոխական պայքարը: Միու– |
|||
թյան աշխատանքը գլխավորում էր Ստե– |
|||
փան Շահբազյանը: 1919-ի հուլիսին միու– |
|||
թյունը հրապարակում է «կոչ»՝ ուղղված |
|||
սփյուռքահայ աշխատավորությանը, |
|||
որում, ելնելով լենինյան դրույթներից և |
|||
Կոմինտերնի որոշումներից, կոչ էր ար– |
|||
վում մասնակցել համաշխարհային պրո– |
|||
լետարիատի հեղաՓոխական պայքարին, |
|||
համախմբվել III Ինտերնացիոնալի շուր– |
|||
ջը և լայն պայքար ծավալել դաշնակցու– |
|||
թյան դեմ: Կոչի հեղինակները նշում էին, |
|||
որ հայ ժողովրդի ազատագրումը հնարա– |
|||
վոր է «միայն սոցիալիստական խորհըր– |
|||
դային հանրապետության շրջանակին |
|||
մեջ»: 1919-ին միության ջանքերով հայ |
|||
աշխատավորների կոմունիստական խմբեր |
|||
են ստեղծվել Բուլղարիայի հայաշատ քա– |
|||
ղաքներ Պլովդիվում, Սոֆիայում, Ռու– |
|||
սեում և Վառնայում: 1920-ի հունվարին |
|||
միությունը հրապարակում է «Շրջաբերա– |
|||
կան թիվ 1»-ը, որում վերլուծվում էր կո– |
|||
մունիստական խմբերի կատարած աշ– |
|||
խատանքը, քննարկվում էին նրանց կազ– |
|||
մակերպական ձևավորման և ամրապընդ– |
մակերպական ձևավորման և ամրապընդ– |
||
ման հարցերը, մերկացվում էր |
ման հարցերը, մերկացվում էր դաշնակցության հակահեղափոխական և հակա– |
||
սովետական քաղաքականությունը։ 1920-ի հոււիսի 15-ին միության ուժերով հրատա– |
|||
ցության հակահեղափոխական և հակա– |
|||
սովետական քաղաքականությունը: 1920-ի |
|||
հոււիսի 15-ին միության ուժերով հրատա– |