«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/90»–ի խմբագրումների տարբերություն

չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Չսրբագրված
+
Սրբագրված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
{{poemx|ՊԱՏՎԵՐ|<poem>
ՊԱՏՎԵՐ

<br />Վանա բանտի Խորքից ելած հառաչանք, ճիչ, աղաղակ բռնաբարված աղջկա, Թալանվածի լաց ու ՜աղերս, աղաչանք Թե որ լսեք, ասացեք թե՝ բան չրկա։
Վանա բանտի խորքից ելած հառաչանք,
<br />Ամբողջ տարին արյուն֊քրտինք աշիւատող Հայ գյուղացին թե որ լինի սովամեռ, Կամ հուսահատ տանից կորչի հողից հող, Գրեցեք թե՝ սաստիկ ցուրտ էր այս ձմեռ։
Ճիչ, աղաղակ բռնաբարված աղջկա,
<br />Թե կրակված հայոց գյուղի բոցերում Վա՛յ կանչելով մարդիկ այրվեն կենդանի, Հավատացրեք — խաղաղություն է տիրում, Ժողովուրդը կյանքն օրհնում է սուլթանի։
Թալանվածի լաց ու աղերս, աղաչանք
<br />Բան է, թե որ (չի պատահիլ այդ իսկի) Նահատակված հային մի բան տանք, աս են, Գոլք հասկացրեք, իբրև ծանոթ այդ ազգի, Որ Ժամը չէ, հայերը դեռ տըհաս են։
Թե որ լսեք, ասացեք թե՝ բան չըկա։
<br />Հայոց լեզուն Մ եսրոպն իրան հետ տարավ, Իսկ կրոնը մի աղանդ է զենդական.,. Ս պա սեցեք, մինչև որ մեր սրտացավ Խնամքի տակ լուսավորվեն, առաջ գան։

{{տող|5}}Ամբողջ տարին արյուն֊քրտինք աշխատող
Հայ գյուղացին թե որ լինի սովամեռ,
Կամ հուսահատ տանից կորչի հողից հող,
Գրեցեք թե՝ սաստիկ ցուրտ էր այս ձմեռ։

Թե կրակված հայոց գյուղի բոցերում
{{տող|10}}Վա՛յ կանչելով մարդիկ այրվեն կենդանի,
Հավատացրեք — խաղաղություն է տիրում,
Ժողովուրդը կյանքն օրհնում է սուլթանի։

Բան է, թե որ (չի պատահիլ այդ իսկի)
Նահատակված հային մի բան տանք, ասեն,
{{տող|15}}Դուք հասկացրեք, իբրև ծանոթ այդ ազգի,
Որ Ժամը չէ, հայերը դեռ տըհաս են։

Հայոց լեզուն Մեսրոպն իրան հետ տարավ,
Իսկ կրոնը մի աղանդ է զենդական...
Սպասեցեք, մինչև որ մեր սրտացավ
{{տող|20}}Խնամքի տակ լուսավորվեն, առաջ գան։
</poem>}}
Ստորագիր (չի ներառվում)Ստորագիր (չի ներառվում)
Տող 1. Տող 1.

<references/></div>

88