«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/91»–ի խմբագրումների տարբերություն

ՆՎԵՐ ԱՆ. ԱՌ.-ԻՆ

<br />նորեկ գարունը լեռնական հային Տեսավ առապար օտար աշխարքում, Տեսավ մոլորված մտքով տխրագին, Եվ այսպես խոսաց թախծալի սրտում.

<br />5 «Հիշո՞ւմ ես, պանդուխտ, քո հայրենիքիդ Թանձր անտառը, ծառերը հսկա, Չքնաղ լեռները և ծաղկափթիթ Մարգագետինը, որ ՛այստեղ չըկա.

<br />Գոչող ջրվեժը, որ ողողելով 10 Ելնում է գլխից մռայլ ժայռերի, Զվարթ հավքերը, որ ճռվողելով, Մերթ խլացնում են աղմուկը ջրի.

<br />Երկրի վայրենի գեղեցկությունը Եվ գեղածիծաղ երկինքը անհուն, 15 Նո րա փառահեղ, պերճ հորիզոնը

<br />Վաղ առավոտյան, իրիկվան պահոլն...

<br />Եվ այն ԲոլոՐԸ > որ թողել ես դՈւ, Որ ա յնքան փարթամ, այնքան սիրուն են... 0՜, մի՛ արտասվիր, խորտակված մարդու 20 Ա րտասուքները այստեղ գին չունեն։

<br />Նրանք այս օտար ու սառն աշխարքում Կըկորչեն, ինչպես կաթիլը էրէ՛ Եվ քո թախիծը, դարձյալ քո օգտում, Մենակ քո անձը պիտի տոչորի))։

<br />89