«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/53»–ի խմբագրումների տարբերություն

Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Սրբագրված
+
Հաստատված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
{{poemx|ԽՈՐՀՐԴԱԾՈՒԹՅՈՒՆ|<poem>
{{բաց տող}}
Ո՞րն է դրախտը, — վայրն երանավետ,
<center>ԽՈՐՀՐԴԱԾՈԻԹՅՈԻՆ</center>
Ուր պիտի ապրեմ գերեզմանից ետ.

Մի՞թե մարդկային տառապած կյանքը

Չըստեղծեց այն սուտ մխիթարանքը.
<br />Ո՞րն է դրախտը,— վայրն երանավետ,
{{տող|5}}Եվ մի՞թե նորա մահից սարսափած
<br />Ուր պիտի ապրեմ գերեզմանից ետ.
Ագահությունը չէ իրան խաբած...
<br />Մի՞թե մարդկային տառապած կյանքը
Սակայն բարի է. — մի տանջված արդար,
<br />Չըստեղծեց այն սուտ մխիթարանքը.
Կամ իրան արդար համարող մի չար
<br />Եվ մի՞թե նորա մահից սարսափած
Երկրային կյանքի վերջին վայրկյանին
<br />Ագահությունը չէ իրան խաբած...
{{տող|10}}Հանգիստ ու խաղաղ կավանդե հոգին,
<br />Սակայն բարի է. — մի տանջված արդար,
Համաձայն իրան ճաշակի, կամքի,
<br />Կամ իրան արդար համարող մի չար
Վայելքն հիշելով խոստացյալ կյանքի.
<br />Երկրային կյանքի վերջին վայրկյանին
Եվ ահա միակ, բայց մեծ օգուտը,
<br />Հանգիստ ու խաղաղ կավանդե հոգին,
Որ մարդկությանը տվեց այս սուտը։
<br />Համաձայն իրան ճաշակի, կամքի,
{{տող|15}}Ա՞յս է մեր կյանքը. — լոկ խաբեություն.
<br />Վայելքն հիշելով խոստացյալ կյանքի.
Ոհ, մի՞թե և ես, ինչպես մի հնչյուն,
<br />Եվ ահա միակ, բայց մեծ օգուտը,
Այս իմ հույսերիս, ձգտումներիս հետ
<br />Որ մարդկությանը տվեց այս սուտը։
Պիտի մեռանիմ, չքանամ անհետ...
<br />Ա՞յս է մեր կյանքը.—լոկ խաբեություն.
Չէ՛, սիրելի է խոստումն երկնքի —
<br />Ոհ, մի՞թե և ես, ինչպես մի հնչյուն,
{{տող|20}}Հույսն հավերժական, անվախճան կյանքի.
<br />Այս իմ հույսերիս, ձգտումներիս հետ
Հեռո՛ւ ինձանից հոգեմաշ կասկած,
<br />Պիտի մեռանիմ, չքանամ անհետ...
Ողջույն քեզ, ողջո՜ւյն, ո՛վ կյանքի աստված.
<br />Չէ , սիրելի է խոստումն երկնքի—
Արի՛, հայտնվի՛ր, նշկահիր մահու
<br />Հույսն հավերժական, անվախճան կյանքի.
Տարակուսանաց տագնապն ահարկու
<br />Հեռո՛ւ ինձանից հոգեմաշ կասկած,
{{տող|25}}Կույր հավատով զորացրու հոգիս —
<br />Ողջույն քեզ, ողջո՜ւյն, ո՛վ կյանքի աստված. <br />Արի՛, հայտնվի՛ր, նշկահիր մահու
Անմահություն տուր լքացած կյանքիս...
<br />Տարակուսանաց տագնապն ահարկու
Բայց ի՞նչպես պիտի կյանք առնեմ կրկին,
<br />Կույր հավատով զորացրու հոգիս—
</poem>}}
<br />Անմահություն տուր լքացած կյանքիս...
<br />Բայց ի՞նչպես պիտի կյանք առնեմ կրկին,