|
|
Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ |
- | Սրբագրված
| + | Հաստատված |
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). |
Տող 1. |
Տող 1. |
|
⚫ |
{{poemx|ԳԻՇԵՐԱՅԻՆ ԱՌԱՋԻՆ ԱՍՏՂԻ ԴԻՄԱՑ |< poem> |
|
{{բաց տող}} |
|
|
⚫ |
Արևը թռավ, երկինք ու երկիր |
⚫ |
<center>ԳԻՇԵՐԱՅԻՆ ԱՌԱՋԻՆ ԱՍՏՂԻ ԴԻՄԱՑ< /center> |
|
|
⚫ |
Առավ խավարը գիրկն համատարած. |
|
⚫ |
Դուն, փայլուն աստղիկ, դարձյալ շողացիր |
|
⚫ |
Արդյոք այս գիշեր ի՞նչ բերիր մարդկանց։ |
|
|
|
|
|
⚫ |
{{տող|5}}Դուն ավետեցիր ժամը տեսության |
|
⚫ |
Այն սիրատենչիկ սիրահարներին. |
|
⚫ |
Որ սրտատրոփ անհամբերությամբ |
|
⚫ |
Սպասում էին խաղաղ գիշերին։ |
|
|
|
|
|
⚫ |
Դուն երևացիր խավար երկնքից... |
⚫ |
<br />Արևը թռավ, երկինք ու երկիր |
|
|
⚫ |
{{տող|10}}Օ՜,նա սպասում էր քո երևալուն. |
⚫ |
<br />Առավ խավարը գիրկն համատարած. |
|
|
⚫ |
Ահա հուսահատ, զզված յուր կյանքից, |
⚫ |
<br />Դուն, փայլուն աստղիկ, դարձյալ շողացիր |
|
|
⚫ |
Խեղդվելու գնաց մարդկանցից թաքուն։ |
⚫ |
<br />Արդյոք այս գիշեր ի՞նչ բերիր մարդկանց։ |
|
|
<br /> |
|
⚫ |
<br />Դուն ավետեցիր ժամը տեսության |
|
⚫ |
<br />Այն սիրատենչիկ սիրահարներին. |
|
⚫ |
<br />Որ սրտատրոփ անհամբերությամբ ասում |
|
⚫ |
|
|
|
<br /> |
|
⚫ |
<br />Դուն երևացիր խավար երկնքից... |
|
⚫ |
<br />Օ՜,նա սպասում էր քո երևալուն. |
|
⚫ |
<br />Ահա հուսահատ, զզված յուր կյանքից, |
|
⚫ |
<br />Խեղդվելու գնաց մարդկանցից թաքուն։ |
|
|
<br /> |
|
⚫ |
<br />Դուն երևացիր և բազկատարած |
|
⚫ |
<br />Պատրաստվում է մեկն աղոթք անելու, |
|
⚫ |
<br />Այնինչ, մի ուրիշն յուր զենքերն առած |
|
⚫ |
<br />Գնում է անմեղ մարդ սպանելու։ |
|
|
<br /> |
|
⚫ |
<br />Իսկ մեծատունը, խնջույքից հոգնած, |
|
⚫ |
<br />Հանգստանում է. ա՜խ, թե նա հիշեր, |
|
⚫ |
<br />Որ յուր պալատի պատի տակ կանգնած |
|
⚫ |
<br />Թշվառն օթևան չունի այս գիշեր... |
|
|
<br /> |
|
⚫ |
<br />Դուն, փայլուն աստղիկ, որ շողշողում ես, |
|
⚫ |
<br />Ինչպես սիրուհու թրթռուն տենչանք, |
|
⚫ |
<br />Ամեն գիշեր ինձ համար բերում ես |
|
⚫ |
<br />Կրքերի հուզմունք և հոգու տանջանք։ |
|
|
|
|
|
|
⚫ |
Դուն երևացիր և բազկատարած |
|
⚫ |
Պատրաստվում է մեկն աղոթք անելու, |
|
⚫ |
{{տող|15}}Այնինչ, մի ուրիշն յուր զենքերն առած |
|
⚫ |
Գնում է անմեղ մարդ սպանելու։ |
|
|
|
|
⚫ |
Իսկ մեծատունը, խնջույքից հոգնած, |
|
⚫ |
Հանգստանում է. ա՜խ, թե նա հիշեր, |
|
⚫ |
Որ յուր պալատի պատի տակ կանգնած |
|
⚫ |
{{տող|20}}Թշվառն օթևան չունի այս գիշեր... |
|
|
|
|
⚫ |
Դուն, փայլուն աստղիկ, որ շողշողում ես, |
|
⚫ |
Ինչպես սիրուհու թրթռուն տենչանք, |
|
⚫ |
Ամեն գիշեր ինձ համար բերում ես |
|
⚫ |
Կրքերի հուզմունք և հոգու տանջանք։ |
|
|
</poem>}} |