«Թմկաբերդի առումը»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
cleanups
cleanups
Տող 7.
|author =Հովհաննես Թումանյան}}
<poem>
ՆԱԽԵՐԳԱՆՔ
Նախերգանք
 
Հե՛յ, պարոննե՛ր, ականջ արեք
Տող 74.
Իր ամրոցն է դառնում նա.
Սպասում է էնտեղ կինը,
Ջահել կինը սեւաչյա։սևաչյա։
 
II.
Տող 115.
Թե տիրես, մեծ Շահ, դու նըրա սըրտի,
Թաթուլն էլ անզոր կընկնի ոտիդ տակ,
Հանգիստ կըտիրես եւև Թըմուկ բերդին
Որ չես կարենում էսքան ժամանակ։
 
Տող 126.
Կինն ու գինին։
 
ԱրեւիԱրևի նման ճակատը պայծառ,
Նայում է խըրոխտ, կանգնած ինչպես սար,
Ո՜վ կանի նըրան գետնին հավասար,
Տող 133.
 
Պարում է ասես կըռիվ գընալիս,
Գետընքից վերեւվերև թըռչում ման գալիս.
Ո՜վ ցած կըբերի նըրան թըռչելիս,
Թե չըլինին
Կինն ու գինին։
 
Թեկուզ եւև արար աշխարհ գա վըրան,
Կերթա դեմ ու դեմ, տուր չի տալ իրան
Ռուստեմ Զալն էլ չի հաղթիլ նըրան,
Տող 229.
Թըշնամու հոգին լըցնում սարսափով։
 
-Էն Թըմկա ձորում սեւսև ա՞մպն է գոռում,
Էն շա՞նթն է ճայթում էնպես ահարկու։
-Էն Թըմկա ձորում Թաթուլն է կըռվում,
Տող 276.
Ու բարձրացնում է հըրեշն ահռելի,
Իրեն գըլուխը բարձրացնում է վեր,
Բարձրացնում մինչեւմինչև բարձունքը բերդի,
ՄինչեւՄինչև Թաթուլի պալատն ու տըներ։
 
Պառկած է իբրեւիբրև Թաթուլ իշխանը
Նազելի կընոջ գըլուխն իր կըրծքին,
Ու իբր ասում է՝ վե՛ր կաց, իմ հրեշտակ,
Տող 320.
Բաց արավ ցերեկն իր աչքը պայծառ
Աշխարհքի վըրա, Ջավախքի վըրա,
Ավերակ բերդին, սեւսև ամպի նըման,
Ծուխն ու թըշնամին չոքել են ահա։
 
Տող 340.
Ու լի դառնությամբ հարցընում է նա
Դալուկ, մարմարիոն Թըմկա տիրուհուն.
-Պատասխան տո՛ւր ինձ, մատնիչ սեւաչյասևաչյա,
Մի՞թե Թաթուլը քաջ չէր ու սիրուն...
 
Տող 368.
Ագահ սիրտը լափեցին,
Ցին ու ագռավ իջան ամպից,
ՍեւՍև աչքերը հանեցին։
 
Անցավ անտես ու աննըման