«Թմկաբերդի առումը»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 333.
Դավին անտեղյակ, ցավին անտարբեր։
 
Նըստած է Շահը,Շահը․ նըրա առաջին
Ահա իրիկվան քեֆի սեղանը.
Նայում է Շահը անտեր գահույքին,
Տող 345.
Ու լի դառնությամբ հարցընում է նա
Դալուկ, մարմարիոն Թըմկա տիրուհուն.
-Պատասխան տո՛ւր ինձ, մատնիչ սևաչյա,
Մի՞թե Թաթուլը քաջ չէր ու սիրուն...
 
-Քաջ էր ու սիրուն քեզնից առավել.
Մի բարձր ու ազնիվ տղամարդ էր նա.
Կնոջ մատնությամբ ամրոց չէր առել,
Տող 355.
Էսպես տիկինը տըվավ պատասխան.
Անհուն ցասումից մըռընչաց Շահը.
-Հե՜յ, դահի՜ճ,- գոռաց գազանի նըման.
Դահիճը իսկույն մտավ սրահը։
 
Տող 380.
Որ չի ծաղկիլ էլ նորից։
 
Անցավ զալում ենէն մեծ արքան
Իրեն փառքով ու զորքով,
Անցավ Թաթուլն էն հաղթական
Տող 392.
''XII''
 
Հե՛յՀե՜յ, պարոննե՛րպարոննե՜ր, ականջ արեք
Թափառական աշուղին,
Սիրո՛ւն տիկնայք, ջահե՛լ տըղերք,
Լա՛վԼավ ուշ դըրեք իմ խաղին։
 
Ամենքս էսպես հյուր ենք կյանքում
Տող 404.
Անց ենք կենում... միայն անմահ
Գործն է խոսվում լավ ու վատ.
Ա՛խԱ՜խ, երանի՝ ո՛վ մարդ կըգա
Ու մարդ կերթա անարատ։