«Խղճալի՜ մարդ, տոգորված...»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Նոր էջ. {{Վերնագիր |title=«Խղճալի՜ մարդ, տոգորված...» |section = |previous = Տապանագիր |next = «Ա՜խ, ես երանի...» |notes = Աղբյո…
 
No edit summary
Տող 8.
 
 
{{poemx|* * *|<poem>
{{Էջ|Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/84}}
Խղճալի՜ մարդ. տոգորված
 
Իրան անհայտ և կորած
Օր ու կյանքի տենչանքով,
Հազար ու մի տանջանքով,
{{տող|5}}Հույսերով միշտ անկատար,
Շտապում է անդադար...
Յուր գոյության ընթացքում
Դիակներով է ծածկում
Ասպարեզը յուր կոխած,
{{տող|10}}Եվ, արյունով շաղախած,
Պիղծ ձեռքերով ուզում է
Երջանկություն ընդունե.
Չի նկատում, որ իզուր
Եղած կյանքն էլ բնատուր
{{տող|15}}Առանց հաշվի վատնում է.
Իսկ երբ ույժը հատնում է,
Գերեզմանի եզերքին
Կանգ է առնում տխրագին,
Ափսոսանքով արտասվում,
{{տող|20}}Ետ է նայում և տեսնում,
Որ ողջ կորցրել է անդարձ,
Ինքն էլ կորչում է հանկարծ,
Ինչպես շունչը յուր վերջին,
Ինչպես հյուլե մի չընչին։
</poem>|1891}}
 
[[Կատեգորիա:Հովհաննես Թումանյանի բանաստեղծություններ]]