«Էջ:Mikael Nalbandyan, Collected works, Sovetakan grogh (Միքայել Նալբանդյան, Երկեր, Սովետական գրող).djvu/543»–ի խմբագրումների տարբերություն

No edit summary
 
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Սրբագրված
+
Հաստատված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 12. Տող 12.
որպես սիրելի է մեզ կարծել, ուզում են փարատել և մեկ օր առաջ տեսնել ազդի ազատությունը խավարից, ապա ուրեմն պիտի լույս գործ դնեն։ Խավարը, ո՛չ ինքն իրեն կփարատվի և ոչ խավարով կամ առասպելներով։
որպես սիրելի է մեզ կարծել, ուզում են փարատել և մեկ օր առաջ տեսնել ազդի ազատությունը խավարից, ապա ուրեմն պիտի լույս գործ դնեն։ Խավարը, ո՛չ ինքն իրեն կփարատվի և ոչ խավարով կամ առասպելներով։


Մեղադրելի չէ ժողովուրդը <ref>«Խալխի մեղքը չի՛, որ ճամփից դուրս են եկել, իրար մոռացել. մեզ նման կարդացողի ոտները պետք է ծառիցը կապած, ամսով սոված պահած։ Ախր թե շատ առնողիցը շատ կպահանջեն, բաս դատաստանի օրը ի՞նչ ջուղաբ կտան ինձ նման գրի «սևն ու սպիտակը իմացողները, որ էլ ուրիշ բան չենք ֆիքր անում, հենց ուզում ենք՝ լավ ուտենք, լավ խմենք, քյահլան ձիու վրա նստինք, չալ-չալ մանեթները ջեբներումն» չխչխկացնելով, ձեռներիս դողդողալով, խաղացնելով ման գանք, քեֆ ու մարաքյա անենք։ Շինած արաղ կոնծիլը, Կախեթու գինին անուշ-անուշ խմիլը, կառեթով (կառք), դրոշկով, փառավոր, ուռած-ուռած ման գալը, զառ, ղումաշ հագնիլը, մաշիլը,
Մեղադրելի չէ ժողովուրդը <ref>«Խալխի մեղքը չի՛, որ ճամփից դուրս են եկել, իրար մոռացել. մեզ նման կարդացողի ոտները պետք է ծառիցը կապած, ամսով սոված պահած։ Ախր թե շատ առնողիցը շատ կպահանջեն, բաս դատաստանի օրը ի՞նչ ջուղաբ կտան ինձ նման գրի «սևն ու սպիտակը իմացողները, որ էլ ուրիշ բան չենք ֆիքր անում, հենց ուզում ենք՝ լավ ուտենք, լավ խմենք, քյահլան ձիու վրա նստինք, չալ-չալ մանեթները ջեբներումն» չխչխկացնելով, ձեռներիս դողդողալով, խաղացնելով ման գանք, քեֆ ու մարաքյա անենք։ Շինած արաղ կոնծիլը, Կախեթու գինին անուշ-անուշ խմիլը, կառեթով (կառք), դրոշկով, փառավոր, ուռած-ուռած ման գալը, զառ, ղումաշ հագնիլը, մաշիլը, նոքար բեքարի, ձեռին ջուր ածելը, երեսին հով տալը, տաք յորղանի տակին, փափուկ դոշակի միջում շնթռիլն ու թավալ տալը, ոտ ու գլուխ զարդարիլը՝ մեզ թե դժոխքը չտանին, դրախտը ըսկի չեն տանիլ՝ հարկիզ»։ Աբովյանց, Վերք Հայաստանի:</ref>, եթե վազում է դեպի գերբնականը, մինչդեռ Արագածի վրա երևացած լույսը իրողություն է, իսկ նորա բնական պատճառը նորան անհայտ։ Սոսկալի վնասներ և ավերածությունք բերում են այս կանխամուտ կարծիքները, որ առաջացած էին տգիտությունից։
նոքար բեքարի, ձեռին ջուր ածելը, երեսին հով տալը, տաք յորղանի տակին, փափուկ դոշակի միջում շնթռիլն ու թավալ տալը, ոտ ու գլուխ զարդարիլը՝ մեզ թե դժոխքը չտանին, դրախտը ըսկի չեն տանիլ՝ հարկիզ»։ Աբովյանց, Վերք Հայաստանի:</ref>, եթե վազում է դեպի գերբնականը,
մինչդեռ Արագածի վրա երևացած լույսը իրողություն է, իսկ նորա բնական պատճառը նորան անհայտ։ Սոսկալի վնասներ և ավերածությունք բերում են այս կանխամուտ կարծիքները, որ առաջացած էին տգիտությունից։


Անի քաղաքի բնական երկրաշարժից <ref>Մի քանի երես առաջ ասացինք, թե միջին դարերից հետո եկած նոր դարերը չանցան առանց ազդեցության. կարծում ենք, թե կարո՛ղ է օգնել մեզ այդ բանը որոշ կերպով ցույց տալու համար, եթե ասենք, որ տասն և ութ դարու սկզբում հայ վարդապետը, խոսելով երկրաշարժության վրա, հաստատողապես վերադրում է նորան բնական պաճառի Զենոբ Գլակի գիրքը, որ աrաջին անգամ տպված է Կոսաանդնուպոլիս 1719 թ. ունի իր մեջ այդ գիրքը տպել տվող Հովհաննես վարդապետի պատմագրական հիշատակարանը, ուր այս վարդապետը, 1709 թ. Տարոնում պատահած մեծ երկրաշարժը այսպես է մեկնում. «Հողմոց ներհակաց պատահեալ ի նեցքոյ երկրի, յանկարծ իսկ թնգմամբ շարժեցաւ երկիր ի հիմանէ անտի, սկսանելով յեկեղեաց գաւառէն և հասանելով առ մեզ»նկատի ունի էջմիածնի վանքի գիրքը, մատյանը: Ավելորդ է ասել, որ մենք այս կարծիքի տերը չենք, բայց առաջ բերինք որպես վկայության մեր խոսքին, որ թե հասկացողությունը նզովքից դեպի ստորերկրյա հողմերն է անցել, արդեն հառաջադիմություն է cest deja quelque chosel:</ref>
Անի քաղաքի բնական երկրաշարժից <ref>Մի քանի երես առաջ ասացինք, թե միջին դարերից հետո եկած նոր դարերը չանցան առանց ազդեցության. կարծում ենք, թե կարո՛ղ է օգնել մեզ այդ բանը որոշ կերպով ցույց տալու համար, եթե ասենք, որ տասն և ութ դարու սկզբում հայ վարդապետը, խոսելով երկրաշարժության վրա, հաստատողապես վերադրում է նորան բնական պաճառի Զենոբ Գլակի գիրքը, որ աrաջին անգամ տպված է Կոսաանդնուպոլիս 1719 թ. ունի իր մեջ այդ գիրքը տպել տվող Հովհաննես վարդապետի պատմագրական հիշատակարանը, ուր այս վարդապետը, 1709 թ. Տարոնում պատահած մեծ երկրաշարժը այսպես է մեկնում. «Հողմոց ներհակաց պատահեալ ի նեցքոյ երկրի, յանկարծ իսկ թնգմամբ շարժեցաւ երկիր ի հիմանէ անտի, սկսանելով յեկեղեաց գաւառէն և հասանելով առ մեզ»նկատի ունի էջմիածնի վանքի գիրքը, մատյանը: Ավելորդ է ասել, որ մենք այս կարծիքի տերը չենք, բայց առաջ բերինք որպես վկայության մեր խոսքին, որ թե հասկացողությունը նզովքից դեպի ստորերկրյա հողմերն է անցել, արդեն հառաջադիմություն է cest deja quelque chosel:</ref>