«Էջ:Հայկական Սովետական Հանրագիտարան (Soviet Armenian Encyclopedia) 1.djvu/508»–ի խմբագրումների տարբերություն

No edit summary
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Սրբագրված
+
Հաստատված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 5. Տող 5.


<section end="ԱՊԱՖԻ ՄԻՔԱՅԵԼ Ա"/>
<section end="ԱՊԱՖԻ ՄԻՔԱՅԵԼ Ա"/>
<section begin="ԱՊԱՖԻ ՄԻՔԱՅԵԼ Բ"/>'''ԱՊԱՖԻ ՄԻՔԱՅԵԼ Բ''' (Apaffi Mihaly II), Տրանսիլվանիայի իշխան (1690–1713)։ Հոր՝ ''Ապաֆի Միքայել Ա''–ի մահից հետո ուներ լոկ անվանական իշխանություն։ Վիեննայի արքունիքից նրա կախումը ուժեղացել է հատկապես 1699-ին, Կարլովիցի պայմանագրից հետո։ Ա. Մ. շարունակել է հայերի նկատմամբ իր հոր քաղաքականությունը։ 1696-ի փետր. 7-ի հրամանագրով Բաշդբալով գյուղում (տես [https://hy.wikisource.org/wiki/Էջ:Հայկական_Սովետական_Հանրագիտարան_(Soviet_Armenian_Encyclopedia)_3.djvu/507 ''Եղիսաբեթուպոլիս'']) հաստատված հայերին թույլատրել է ընտրել իրենց դատավորին, պահպանել իրենց դավանանքը, ազատ առևտուր անել ևն։ Հայերն իրավունք ունեին հարկ եղած դեպքում ուղղակի դիմել իշխանին։ 1700-ի հուլիսի 26-ին Ա. Մ–ի կինը՝ Կատարինե Բետլեն իշխանուհին, իր պաշտոնյաներին կարգադրել է, նկատի ունենալով հայերի ծառայությունները, նրանց չնեղել և տոնավաճառների ժամանակ թույլ տալ առևտուր անել ցանկացած տեղում։ 1712-ին Տրանսիլվանիայի հայ կաթոլիկ առաջնորդ Օքսենտ Վրզարյան վարդապետը ցանկացել է Բաշդբալովի հայերին տեղափոխել իր հիմնած Գեռլա քաղաքը, որտեղ նրանք պետք է կաթոլիկություն ընդունեին։ Հայերը դիմել են այն ժամանակ Վիեննայում գտնվող Ա. Մ–ին, որը Լեոպոլդ կայսրից խնդրել է թույլ տալ հայերին չտեղաշարժել։ Կայսրը 1712-ի նոյեմբերի 25-ի իր գրությամբ հարգել է այդ խնդրանքը։ Ա. Մ–ի հովանավորությունը նպաստել է, որ հայերը կառուցեն Եղիսաբեթուպոլիս քաղաքը, որտեղ և պահպանել են իրենց դավանանքը մինչև 1731-ը։
<section begin="ԱՊԱՖԻ ՄԻՔԱՅԵԼ Բ"/>'''ԱՊԱՖԻ ՄԻՔԱՅԵԼ Բ''' (Apaffi Mihaly II), Տրանսիլվանիայի իշխան (1690–1713)։ Հոր՝ ''Ապաֆի Միքայել Ա''–ի մահից հետո ուներ լոկ անվանական իշխանություն։ Վիեննայի արքունիքից նրա կախումը ուժեղացել է հատկապես 1699-ին, Կարլովիցի պայմանագրից հետո։ Ա. Մ. շարունակել է հայերի նկատմամբ իր հոր քաղաքականությունը։ 1696-ի փետր. 7-ի հրամանագրով Բաշդբալով գյուղում (տես [https://hy.wikisource.org/wiki/Էջ:Հայկական_Սովետական_Հանրագիտարան_(Soviet_Armenian_Encyclopedia)_3.djvu/507 ''Եղիսաբեթուպոլիս'']) հաստատված հայերին թույլատրել է ընտրել իրենց դատավորին, պահպանել իրենց դավանանքը, ազատ առևտուր անել ևն։ Հայերն իրավունք ունեին հարկ եղած դեպքում ուղղակի դիմել իշխանին։ 1700-ի հուլիսի 26-ին Ա. Մ–ի կինը՝ Կատարինե Բետլեն իշխանուհին, իր պաշտոնյաներին կարգադրել է, նկատի ունենալով հայերի ծառայությունները, նրանց չնեղել և տոնավաճառների ժամանակ թույլ տալ առևտուր անել ցանկացած տեղում։ 1712-ին Տրանսիլվանիայի հայ կաթոլիկ առաջնորդ Օքսենտ Վրզարյան վարդապետը ցանկացել է Բաշդբալովի հայերին տեղափոխել իր հիմնած Գեռլա քաղաքը, որտեղ նրանք պետք է կաթոլիկություն ընդունեին։ Հայերը դիմել են այն ժամանակ Վիեննայում գտնվող Ա. Մ–ին, որը Լեոպոլդ կայսրից խնդրել է թույլ տալ հայերին չտեղաշարժել։ Կայսրը 1712-ի նոյեմբերի 25-ի իր գրությամբ հարգել է այդ խնդրանքը։ Ա. Մ–ի հովանավորությունը նպաստել է, որ հայերը կառուցեն Եղիսաբեթուպոլիս քաղաքը, որտեղ և պահպանել են իրենց դավանանքը մինչև 1731-ը։


<section end="ԱՊԱՖԻ ՄԻՔԱՅԵԼ Բ"/>
<section end="ԱՊԱՖԻ ՄԻՔԱՅԵԼ Բ"/>
Տող 17. Տող 17.


<section end="ԱՊԵԼՅԱՑԻԱ"/>
<section end="ԱՊԵԼՅԱՑԻԱ"/>
<section begin="ԱՊԵՅՐՈՆ"/>'''ԱՊԵՅՐՈՆ''' (հուն. άπείρον - անվերջ), հասկացություն Անաքսիմանդրոսի փիլիսոփայության մեջ, որ նշանակում է հավերժ շարժման մեջ գտնվող անսահման, անվերջ, անորոշ, որակազուրկ սկզբնանյութ։
<section begin="ԱՊԵՅՐՈՆ"/>'''ԱՊԵՅՐՈՆ''' (հուն. άπείρον - անվերջ), հասկացություն Անաքսիմանդրոսի փիլիսոփայության մեջ, որ նշանակում է հավերժ շարժման մեջ գտնվող անսահման, անվերջ, անորոշ, որակազուրկ սկզբնանյութ։


<section end="ԱՊԵՅՐՈՆ"/>
<section end="ԱՊԵՅՐՈՆ"/>