«Էջ:Կոտրած հայելիին ընդմէջէն, Թորոս Թորանեան.djvu/21»–ի խմբագրումների տարբերություն

No edit summary
ուղղումներ։
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
-Ապա մի բացիկ գերմանայից;
- Ապա մի բացիկ գերմանայից։

-Ապա վերջին բաիկն էր։ Դրանից յետոյ երկար լռութիաւն եւ մի օր էլ փոստատարը բօթաբեր սեւ լուրը բերեց Մայրս օրերով անկողին ընկաւ։ Յետոյ առաջացաւ։ Չեմ հաւասում ասում էր նա, միչեւ օրս էլ չի հաւատում, որ իր մինուճարը կորել էր անհետ․ ասում է՝ կ՝ապրեմ այնքան տարի մինչեւ վերադառնայ իմ որդին։
- Այդ վերջին բացիկն էր։ Դրանից յետոյ երկար լռութիւն եւ մի օր էլ փոստատարը բօթաբեր սեւ լուրը բերեց։ Մայրս օրերով անկողին ընկաւ։ Յետոյ առաջացաւ։ Չեմ հաւատում ասում էր նա, միչեւ օրս էլ չի հաւատում, որ իր մինուճարը կորել էր անհետ․ ասում է՝ կ'ապրեմ այնքան տարի մինչեւ վերադառնայ իմ որդին։
Նստած եմ իրար մօտ հայրս ու տալ, կը նային ինծի։

-Ինչով կարող եմ օգտակար լինել ձեզ։
Նստած են իրար մօտ հարս ու տալ, կը նային ինծի։
-Այսինքն ամէն ինչ չէ իմ եղբայրը էմմայի ամուսինը ապրում է Բերյութում։ Մեր սրտերը վկայում են թէ ճիշդ է այս լուրը, որ մեզ հասել է տուրիստների միջոցով:Այժմ մեր ապաւնը դուք էք, դուք ներ կարած գանձը գտնելու էք: Իմ մօրը, որ արդէն հակուել է դեպի միւս աչխարհը, դուք միայն կարող է ուրախավել: Տեցնում ենք Էմմային.մեր հարսը եսքան տարի մարդու չի գնացել, չի հաւատացել իր ամուսնու մահուն, մեծացրել է երեխաններին, ամուսնացրել երեք զաւակ, երեքից էլ ունի թուռներ, յուգնել է, յուգնել, նա իրաւո՚ւնք ոշւնի երջանկանալու, նա իրաւացի էր, որ սպասդում էր իր ամուսնուն, չէր հաւասում նրա մահուանը: ՈՒ հիմա դուք Բէրյութը լաւ գիտեք դու պիտի գտնէք իմ եղբօրը, էմմայի ամուսինը: Կը հաւաքուենք մեր մեր տանը քեֆ կանենք, Երեւանեան հայկական քեֆ, մինչեւ լ;ուսանայ լուսանայ ու էլ չմթնի...

-Բայց գոնէ որեւէ տեղեկութիւն չունեք իր աշխատած գործի իր բնակած շրջանի կապալկցուեմբ: Այդ կը
- Ինչով կարող եմ օգտակար լինել ձեզ։
- Ասացինք ամէն ինչ չէ՞, իմ եղբայրը, Էմմայի ամուսինը, ապրում է Բէյրութում։ Մեր սրտերը վկայում են թէ ճիշդ է այս լուրը, որ մեզ հասել է տուրիստների միջոցով։ Այժմ մեր ապաւէնը դուք էք, դուք մեր կորած գանձը գտնելու էք։ Իմ մօրը, որ արդէն հակուել է դեպի միւս աշխարհը, դուք միայն կարող էք ուրախացնել։ Տեսնում էք Էմմային․ մեր հարսը էսքան տարի մարդու չի գնացել, չի հաւատացել իր ամուսնու մահուն, մեծացրել է երեխաններին, ամուսնացրել երեք զաւակ, երեքից էլ ունի թոռներ, յոգնել է, յոգնե՜լ, նա իրաւո՛ւնք ունի երջանկանալու, նա իրաւացի էր, որ սպասում էր իր ամուսնուն, չէր հաւատում նրա մահուանը: Ու հիմա դուք Բէյրութը լաւ գիտէք, դուք պիտի գտնէք իմ եղբօրը, Էմմայի ամուսինը: Կը հաւաքուենք մեր մեր տանը, քեֆ կանենք, Երեւանեան, հայկական քեֆ, մինչեւ լուսանայ, լուսանայ ու էլ չմթնի․․․

-Բայց գոնէ որեւէ տեղեկութիւն չունի՞ք իր աշխատած գործի իր բնակած շրջանի կապակցութեամբ: Այդ կը դիւարցնէր հարցը։