Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/24

ք{լ utUJiih խոսքերն Ա.)։էքյա/ի հեռվից Ուրվաձայն) երկչոտ հրնչեըին նորից. — Կււււեէ՛՝ Սարո"։ մեզ մոտ արի, Արի՛ մեզ մոտ հարսանիք. Տե՜ս, ինչ ուրախ պար ենք գալի, 90 Սիրուն՛ շահել հարսն֊աղջիկ։ Ինձ մոտ արի՝ ձվածեղ անեմ... Ինձ մոտ արի՝ Է՚ՐէԻթ աաս ... Ես քու հոքիրն.ես քու նանն եմ... Ես Էք ազիզ բարեկամ... Սաքո , Սաքո , մեզ մոտ արի, Էս աղջիկը, տե ս, ինչ լավն ա... Տե ս, ինչ ուրախ պար ենք գաւի, Տարա֊նի֊նա՛՚... ւոարա֊նա֊նա Ու խոլ պաակ՚ւրներ ար գեղ, այլանդակ֊ 100 Անհեթեթ շարքով, խուռներամ, անկարգ, Ծանրաշարժ եկան Սաքոյի դիմաց Երևութք եղան, անցն ո։ մ են կամաց, Խավար ու դանդաղ, ր ստվերն երի պես, Չար ժըպիտներով ժանտ ու սևերես.., V Սրընթաց սքախրա", թե դայլ գիշատիչ Շե դտակի անցավ փարախի մոտով, Այծյա մը հանկարծ մոտակա ժայռից Անդունդը մի քար գրլորեց ոտով, Գիշերվան հովից տերև՞ն Էր դողումֆ 110 Երկչոտ մուկի՞կր վազեց պուճախում, Թե" ոչխարների թռԱլ մ ընչոցն Էր այն,— Սաքոյին թըվաց, թե մի ոտնաձայն Եկավ ու կանգնեց փարախի վրրա, Կանգնեց ու լրոեց... Ականջ ղըրավ նա...