«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/45»–ի խմբագրումների տարբերություն

Հոդվածների ավտոմատացված ներմուծում
 
չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
Տխուր են մարդ ու կին, տխուր է ծերր, Հոնքերի տակից փայ/ում էր թախիծ, €0 Եվ ահաբեկված մի գաղտնի վախից, Բերանն անատամ, ղողդոջուն ձայնով Այսպես բաց արավ՝ իրան պահելով.
Տխուր են մարդ ու կին, տխուր է ծերր, Հոնքերի տակից փայ/ում էր թախիծ, €0 Եվ ահաբեկված մի գաղտնի վախից, Բերանն անատամ, ղողդոջուն ձայնով Այսպես բաց արավ՝ իրան պահելով.
— Ո՞ւր ես կամենում գնալ, իմ Մհե, Այնտեղ ի՞նչ կա, ի՞նչ, նպատակդ ի՞նչ է. Ինչո՞ւ ես թողնում քո հոր օջախր, Ալևոր հորդ, քո օղլուշաղը։
— Ո՞ւր ես կամենում գնալ, իմ Մհե, Այնտեղ ի՞նչ կա, ի՞նչ, նպատակդ ի՞նչ է. Ինչո՞ւ ես թողնում քո հոր օջախր, Ալևոր հորդ, քո օղլուշաղը։
Ես ծերացել եմ, ա ռաջվանր չեմ, Որ ամեն ցավի ետևից թռչեմ. Արդեն հասել են մահվանս օրերր, 70 Դուն էլ գնում ես, ո՞վ է մեր տերբ։
Ես ծերացել եմ, ա ռաջվանր չեմ, Որ ամեն ցավի ետևից թռչեմ. Արդեն հասել են մահվանս օրերր, 70 Դուն էլ գնում ես, ո՞վ է մեր տերբ։
Կաց այստեղ, որդի, հորըդ ականջ դիր, Ձեռքդ չեն բռնում, այստեղ աշխատիր։
Կաց այստեղ, որդի, հորըդ ականջ դիր, Ձեռքդ չեն բռնում, այստեղ աշխատիր։
— Այստեղ ի՞նչ կա, հայր, որ ինչ աշխատեմ, Հենց թեկուզ, ասենք, մնամ, աշխատեմ,
— Այստեղ ի՞նչ կա, հայր, որ ինչ աշխատեմ, Հենց թեկուզ, ասենք, մնամ, աշխատեմ,
Տող 7. Տող 7.
Մ արդու հացն անգամ խլում են ձեռքից։
Մ արդու հացն անգամ խլում են ձեռքից։
— Ոչ ոք չի դիպ չիլ բո արղար հացին, Տուր Փարեն՝ պրծիր չարեն, ասացին Մեր չուս ահ ոգի խելոք պապերր։
— Ոչ ոք չի դիպ չիլ բո արղար հացին, Տուր Փարեն՝ պրծիր չարեն, ասացին Մեր չուս ահ ոգի խելոք պապերր։
ՏՕ Կատարի ր, որդի, նրանց պատվերը
ՏՕ Կատարի ր, որդի, նրանց պատվերը
Սոված չես մնալ, բախտավոր կրլնես, Թուրքն էլ քաղցր աչքով միշտ կնայե քեզ։
Սոված չես մնալ, բախտավոր կրլնես, Թուրքն էլ քաղցր աչքով միշտ կնայե քեզ։
— Աշխ ա ա ան ք չըկա, ^այրիկ> աշխ ա տանք Տ Եղած չեղածն էլ որ թուրքերին տանք,
— Աշխ ա ա ան ք չըկա, ^այրիկ> աշխ ա տանք Տ Եղած չեղածն էլ որ թուրքերին տանք,
Իսկ մե՞նք ինչ անենք, սոված կոտորվե՞նք. Մինչև ե՛՛րբ պիտի այսպես չարչարվենք։
Իսկ մե՞նք ինչ անենք, սոված կոտորվե՞նք. Մինչև ե՛՛րբ պիտի այսպես չարչարվենք։
— Մեր ցավն է, որդի, մենք պիտի տանենք, Դուն ո՞նց ես ուզում, ուրիշ ի՞նչ անենք.
— Մեր ցավն է, որդի, մենք պիտի տանենք, Դուն ո՞նց ես ուզում, ուրիշ ի՞նչ անենք.
Եթե ձեռքիցդ մի բան է գալիս, 39 Դե արա՛, ում ես էլ մտիկ տալիս, Թե չէ, ինչո՞ւ ես կորչում հողեց հող, Ո՞վ է քեզ համար այնտեղ կտրել փող։
Եթե ձեռքիցդ մի բան է գալիս, 39 Դե արա՛, ում ես էլ մտիկ տալիս, Թե չէ, ինչո՞ւ ես կորչում հողեց հող, Ո՞վ է քեզ համար այնտեղ կտրել փող։
Յէ
Յէ