«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/88»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 2. / Տող 2. @@
 — Վուշ֊վո ւշ, Անո՜ւշ, վուշ֊վո՜ ւշ, քուրի կ, Վո ւշ քոլ սերին, քոլ յարին...
 Վուշ֊վո ւշ, Սարո , վուշ֊վո՛ ւշ, իգի թ, Վո ւշ քոլ սիրած սարերին...
-— Եկե ք, քույրե ր, սեգ սարերի -50    Չրքնաղագեղ ոգիներ...
+— Եկե ք, քույրե ր, սեգ սարերի -50 Չրքնաղագեղ ոգիներ...
 Ու փերիներն էսպես տրիւուր Երգում էին ողջ գհշեո։
 Կանչում էին հրրաշալի Հրնչյուններով գյութական, Ու հենց շողաց ցոլքն արևի՝ Ան տես, ա նհե տ չըքացան։
-Խոր սուզվեցին ակն աղբյուրի, Մրտան կաղնին հաստաբուն, Ու լեռնային վրտակների 40    Ալիքն երր պաղպաջուն։
+Խոր սուզվեցին ակն աղբյուրի, Մրտան կաղնին հաստաբուն, Ու լեռնային վրտակների 40 Ալիքն երր պաղպաջուն։
 ԱՌԱՋԻՆ ԵՐԳ I
-Կանչում է կրրկին, կանչում անդադար էն չըքնաղ երկրի կարոտը անքուն, Ու թևերն ահա փրռած տիրաբար՝ Թըոչում   է   հոգիս,    թըռչում    դեպի   տունէ Ուր որ հայրենի օջախի առաջ Վաղո ւց կարոտով րս պաս ում են ինձ, Ու ձըմռան երկար գիշերր նրստած՝ Խոսում են Լոռու հին֊հին քաջերից։
+Կանչում է կրրկին, կանչում անդադար էն չըքնաղ երկրի կարոտը անքուն, Ու թևերն ահա փրռած տիրաբար՝ Թըոչում է հոգիս, թըռչում դեպի տունէ Ուր որ հայրենի օջախի առաջ Վաղո ւց կարոտով րս պաս ում են ինձ, Ու ձըմռան երկար գիշերր նրստած՝ Խոսում են Լոռու հին֊հին քաջերից։