«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/89»–ի խմբագրումների տարբերություն

Հոդվածների ավտոմատացված ներմուծում
 
չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
Դեպ էն սարերը, որ վես, վիթխարի, 50 Հարբած շարքերով բրռնած շուրջպարի, Հըսկա՜ շուրջպարի բրռնած երկընքոլմ, Հբրճվում են, ասես էն մեծ հ արսանքում Պերճ Ար ագածի նազելի դրստեր, Որ Դև֊Ալ, Դև֊Բեթ և այլ հըսկաներ, Խոլ֊խոլ հրսկաներ հրնոց աշխարհի, Փախցրրին բերին անառիկ Լոռի։
Դեպ էն սարերը, որ վես, վիթխարի, 50 Հարբած շարքերով բրռնած շուրջպարի, Հըսկա՜ շուրջպարի բրռնած երկընքոլմ, Հբրճվում են, ասես էն մեծ հ արսանքում Պերճ Ար ագածի նազելի դրստեր, Որ Դև֊Ալ, Դև֊Բեթ և այլ հըսկաներ, Խոլ֊խոլ հրսկաներ հրնոց աշխարհի, Փախցրրին բերին անառիկ Լոռի։
II
II
է յ հին ծ անոթներ, է յ կանաչ սարեր, Ահա ձեզ տես՛։՛ <։ւ միտըս ընկան, Առաջըս եկան երջանիկ օրեր,
է յ հին ծ անոթներ, է յ կանաչ սարեր, Ահա ձեզ տես՛։՛ <։ւ միտըս ընկան, Առաջըս եկան երջանիկ օրեր,
60 Սիրալի դեմքեր, որ հիմի չրկան։
60 Սիրալի դեմքեր, որ հիմի չրկան։
Անցել են, ոնց որ ծաղկունքը պես-պես, Որ անցած գարնան կային ձեր լանջում* Անցե լ ձեր գբլխի հերվան ձյունի պես, Բայց եկել եմ ես՝ նըրանց եմ կանչումւ Ողջո՜ւյն ձեզ, կյանքիս անդրանիկ հուշերէ Որբացած հոգիս ողջունում Է ձեզ, Թըոչուն կարոտով փբնտրում ձոր ու լեռ։ Դյութական ձայնով կանչում Է հանղեսէ Դո՛ւրս եկեք կրրկին շիրմից, խավարից,
Անցել են, ոնց որ ծաղկունքը պես-պես, Որ անցած գարնան կային ձեր լանջում* Անցե լ ձեր գբլխի հերվան ձյունի պես, Բայց եկել եմ ես՝ նըրանց եմ կանչումւ Ողջո՜ւյն ձեզ, կյանքիս անդրանիկ հուշերէ Որբացած հոգիս ողջունում Է ձեզ, Թըոչուն կարոտով փբնտրում ձոր ու լեռ։ Դյութական ձայնով կանչում Է հանղեսէ Դո՛ւրս եկեք կրրկին շիրմից, խավարից,
70 Դո՛ւրս եկեք տեսնեմ, շոշափեմ, լըսեմ, Կյանքով շընչեցե ք, ապրեցե ք նորից, Լըցրե՚ք պոետի հաճույքը վըսեմ..*
70 Դո՛ւրս եկեք տեսնեմ, շոշափեմ, լըսեմ, Կյանքով շընչեցե ք, ապրեցե ք նորից, Լըցրե՚ք պոետի հաճույքը վըսեմ..*
III
III
Եվ մութ այրերից մամռոտ ժայռերի, Թավուտ ծրմակի լրռին խորքերից, Մանուկ հասակիս հրնչուն ծիծաղի Արձագանքն ահա լըսում եմ նորից։ Թընդում Է ղըվարթ աղմուկը բինի,
Եվ մութ այրերից մամռոտ ժայռերի, Թավուտ ծրմակի լրռին խորքերից, Մանուկ հասակիս հրնչուն ծիծաղի Արձագանքն ահա լըսում եմ նորից։ Թընդում Է ղըվարթ աղմուկը բինի,