«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/97»–ի խմբագրումների տարբերություն

Հոդվածների ավտոմատացված ներմուծում
 
չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
XI
XI
Պըտուլւո է տալիս վիճակը նորից՝ Քուշուշքը գբլխին ծաղիկ ծաղկամեր, Թընդում «շան գյուլում)) մատաղ սրրտերից, Հետր գրվղրվում էն ծաղկոտ սարեր։
Պըտուլւո է տալիս վիճակը նորից՝ Քուշուշքը գբլխին ծաղիկ ծաղկամեր, Թընդում «շան գյուլում)) մատաղ սրրտերից, Հետր գրվղրվում էն ծաղկոտ սարեր։
290 — Ա յ թուխ մազավոր աղջիկ,
290 — Ա յ թուխ մազավոր աղջիկ,
Ա՛յ սարի սովոր աղջիկ, Ջիգյարին գյուլլա դիպչի Ով որ քեզ սիրի, աղջիկ։
Ա՛յ սարի սովոր աղջիկ, Ջիգյարին գյուլլա դիպչի Ով որ քեզ սիրի, աղջիկ։
— Ո Հ, ի նչ սև վիճակ քեզ բաժին րնկավ, Սևաբա՛խտ քուրիկ, նազելի Անուշ.
— Ո Հ, ի նչ սև վիճակ քեզ բաժին րնկավ, Սևաբա՛խտ քուրիկ, նազելի Անուշ.
Քոլ ձեոր կոտրի, ով որ Հանեցիր... Ու ողջ մրնացին մ ոլորված, ապուշ։
Քոլ ձեոր կոտրի, ով որ Հանեցիր... Ու ողջ մրնացին մ ոլորված, ապուշ։
— Սուտ բան է, քուրի կ, դու մի՛ Հավատար Լոկ պատաՀական մի չար խոսք է սա. 300 Սիրտրղ մի՛ կոտրի սուտ բանի Համար, Քու խաղրդ խաղա՛, ջան գյուլում ասա։
— Սուտ բան է, քուրի կ, դու մի՛ Հավատար Լոկ պատաՀական մի չար խոսք է սա. 300 Սիրտրղ մի՛ կոտրի սուտ բանի Համար, Քու խաղրդ խաղա՛, ջան գյուլում ասա։
— Ա՛խ, չէ՛, ես գիտեմ, որ ես բախտ չո ւնեմ. Ես երբե ք, երբե ք բախտ չեմ ունեցել...
— Ա՛խ, չէ՛, ես գիտեմ, որ ես բախտ չո ւնեմ. Ես երբե ք, երբե ք բախտ չեմ ունեցել...
Ես միշտ էլ էսպես անբախտ կրլինեմ. Մանուկ օրից են դեռ ինձ անիծել... Ասում են՝ մի օր, ես օրորոցում, Մի պառավ դարվիշ մեր դուռն է գալի, Իր խաղն ասում է ու բաժին ուզում, Իմ նանր նրբան բաժին չի տա/ի. 310 — Կորի՛, ասում է, կորի՛ մեր դրոնից, Երեխաս ճաքեց, Հեռացի ր, գբնա ... Ու դարվիշն էնտեղ անիծում է ինձ, Թե՝ դրբա օրր լացով անց կենա.,. Ա՜խ, էն դարվիշի անեծքին անգութ Ու էս վիճակին տեղյակ է աստված.
Ես միշտ էլ էսպես անբախտ կրլինեմ. Մանուկ օրից են դեռ ինձ անիծել... Ասում են՝ մի օր, ես օրորոցում, Մի պառավ դարվիշ մեր դուռն է գալի, Իր խաղն ասում է ու բաժին ուզում, Իմ նանր նրբան բաժին չի տա/ի. 310 — Կորի՛, ասում է, կորի՛ մեր դրոնից, Երեխաս ճաքեց, Հեռացի ր, գբնա ... Ու դարվիշն էնտեղ անիծում է ինձ, Թե՝ դրբա օրր լացով անց կենա.,. Ա՜խ, էն դարվիշի անեծքին անգութ Ու էս վիճակին տեղյակ է աստված.