«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/122»–ի խմբագրումների տարբերություն

Հոդվածների ավտոմատացված ներմուծում
 
չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 2. Տող 2.
Աչքովրս ընկավ ղագաղր ճերմակ,
Աչքովրս ընկավ ղագաղր ճերմակ,
Ու շուրջըս մըթնեց։ Տեղըս կոբցրբի...
Ու շուրջըս մըթնեց։ Տեղըս կոբցրբի...
Մարգից, արևից, աշխարքից հեռի, Մի անտակ ձորում, սև ոկխոր ջըրում ՚ՏՕ Տարվում էի ես, խեղդվում, չարչարվում. Բարձր էին ափերն, ողորկ ու դրժար, Մի թուփ չրկար գեթ բռնելու համար, Չրկար կենդանի ձե ն, բստվե ր, նրշա ն, Որ կարենայի կանչել օգնության.,.
Մարգից, արևից, աշխարքից հեռի, Մի անտակ ձորում, սև ոկխոր ջըրում ՚ՏՕ Տարվում էի ես, խեղդվում, չարչարվում. Բարձր էին ափերն, ողորկ ու դրժար, Մի թուփ չրկար գեթ բռնելու համար, Չրկար կենդանի ձե ն, բստվե ր, նրշա ն, Որ կարենայի կանչել օգնության.,.
V
V
Հա՛, հա՛, հա՛, հա՛, Հա՛, դըվաըթ ՔԸՐՔԻւով Մի ծիծաղ անցավ փողոցի միջով։ Ես ուշքի եկա, աչքըս բաց արի, Տե սա աշխարքր ու լույսն արևի, Տե սա՝ նրւտոտած մարդիկ շրշրնջում,
Հա՛, հա՛, հա՛, հա՛, Հա՛, դըվաըթ ՔԸՐՔԻւով Մի ծիծաղ անցավ փողոցի միջով։ Ես ուշքի եկա, աչքըս բաց արի, Տե սա աշխարքր ու լույսն արևի, Տե սա՝ նրւտոտած մարդիկ շրշրնջում,
100 Անտարբեր թեքված՝ իրար ականջում Խոսում են ուրիշ բաների վրրա, Ու ոմանք ժրսլտո ւմ, մրպաում աշկարա*., Ւսկ կողքիս նրստած ալևոր մի մարդ Խրատում էր ինձ միալար, հանդարտ, — Մի՛ լար, սիրելի ս, երեխա չես ղու, Ինչքան էլ որ լաս — իզուր ես լալու. Քո ձենր երբեք էլ չի լրսիլ նա, Ոչ կրհասկանա, ոչ էլ ետ կբղա։ էսպես կամեցավ աստված, երևի,
100 Անտարբեր թեքված՝ իրար ականջում Խոսում են ուրիշ բաների վրրա, Ու ոմանք ժրսլտո ւմ, մրպաում աշկարա*., Ւսկ կողքիս նրստած ալևոր մի մարդ Խրատում էր ինձ միալար, հանդարտ, — Մի՛ լար, սիրելի ս, երեխա չես ղու, Ինչքան էլ որ լաս — իզուր ես լալու. Քո ձենր երբեք էլ չի լրսիլ նա, Ոչ կրհասկանա, ոչ էլ ետ կբղա։ էսպես կամեցավ աստված, երևի,
110 Որ նըրա օրր շուտով խավարի...
110 Որ նըրա օրր շուտով խավարի...
Մենք հողեղեններս՝ անճար ու չրնչին, Ի նչ ենք աստուծո կամքի առաջին... Բաց է էս ճամփեն ամենքիս համար. Ծեր, երիտասաբղ, մեղավոր, արդար,— Ամե նք, ամենքր, էստեղ ինչ որ կան, էսօր թե էգուց ամենքր կէրթան.
Մենք հողեղեններս՝ անճար ու չրնչին, Ի նչ ենք աստուծո կամքի առաջին... Բաց է էս ճամփեն ամենքիս համար. Ծեր, երիտասաբղ, մեղավոր, արդար,— Ամե նք, ամենքր, էստեղ ինչ որ կան, էսօր թե էգուց ամենքր կէրթան.