«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/135»–ի խմբագրումների տարբերություն

Հոդվածների ավտոմատացված ներմուծում
 
չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
նը ստ ած եմ մի օր ու միտք եմ անում. Միտք եմ անում, մի տք, ու չեմ կարենում Մի հընար գրտնեմ՝ ցավերրս հոգամ... Վեր կենամ, ասի, մեկի մոտ գրնամ, Կրրկին պարտք անեմ, գրլուխր քարր, Մինչև որ տեսնենք ինչ կրլնի ճարր։
նը ստ ած եմ մի օր ու միտք եմ անում. Միտք եմ անում, մի տք, ու չեմ կարենում Մի հընար գրտնեմ՝ ցավերրս հոգամ... Վեր կենամ, ասի, մեկի մոտ գրնամ, Կրրկին պարտք անեմ, գրլուխր քարր, Մինչև որ տեսնենք ինչ կրլնի ճարր։
— Ողջո՜ւյն Պառնասի գըլխից սըրբազան... Ետ նայեմ տեսնեմ՝ իմ ծանոթ Մուսան։
— Ողջո՜ւյն Պառնասի գըլխից սըրբազան... Ետ նայեմ տեսնեմ՝ իմ ծանոթ Մուսան։
— Վե՛ր կաց, րււնաստե ղծ, կանչում է էսպես, 10 Վե՛ր կաց, ներշրնչվի՚ր, զուրս արի հանգես,
— Վե՛ր կաց, րււնաստե ղծ, կանչում է էսպես, 10 Վե՛ր կաց, ներշրնչվի՚ր, զուրս արի հանգես,
Տանջվում են ահա եղբարքըդ թըշվառ, Հեծում, հալածվում աշխարհից աշխարհ։ Երկինք են հասել արցունք ու արյուն... Ահա՝ քեզ համ ար բերել եմ ավյուն, Հու, ս տուր վրհատին, րսփոփիր որբին, Ուժ տուր պանդրխտին իր երկար ճամփին։
Տանջվում են ահա եղբարքըդ թըշվառ, Հեծում, հալածվում աշխարհից աշխարհ։ Երկինք են հասել արցունք ու արյուն... Ահա՝ քեզ համ ար բերել եմ ավյուն, Հու, ս տուր վրհատին, րսփոփիր որբին, Ուժ տուր պանդրխտին իր երկար ճամփին։
նայիր՝ աղջիկր ի՜նչպես ծաղկել է, Աչքերի մրթնից պայծառ ծագե/ է Կյանքի արեր ու սիրտ է հ ուղուս , 20 Անձնրվեբ սիրո երգեր է ուզում...
նայիր՝ աղջիկր ի՜նչպես ծաղկել է, Աչքերի մրթնից պայծառ ծագե/ է Կյանքի արեր ու սիրտ է հ ուղուս , 20 Անձնրվեբ սիրո երգեր է ուզում...
Ուրախ ու անհոգ գարունն էլ ահա Բազմել է կանաչ սարերի վրրա, Ջորերր լրցվել, փրռվե/ հովիտում. Հավքերն երգում են, ծաղկունքր փրթթում...
Ուրախ ու անհոգ գարունն էլ ահա Բազմել է կանաչ սարերի վրրա, Ջորերր լրցվել, փրռվե/ հովիտում. Հավքերն երգում են, ծաղկունքր փրթթում...
Ղու էլ րսթափվի՚ր, երգիր քեզ նրման, Ողջունի՚ր շրքեղ գալուստր գարնան։ — Հերիք է, Մուսա՛, երկինքր վրկա,
Ղու էլ րսթափվի՚ր, երգիր քեզ նրման, Ողջունի՚ր շրքեղ գալուստր գարնան։ — Հերիք է, Մուսա՛, երկինքր վրկա,