«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/215»–ի խմբագրումների տարբերություն

Հոդվածների ավտոմատացված ներմուծում
 
չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
Ու նրանց ոտքում տուտն ոլորելով 110 Սուրում է փրփրուն Դև-Ոեդը* մոլի,
Ու նրանց ոտքում տուտն ոլորելով 110 Սուրում է փրփրուն Դև-Ոեդը* մոլի,
<. . . հազար այրերից, ծերպերից <Հ. . . .> քաջքերը հըտպիտ ձայներով Ծաղրում ծերուկի գոռոցն ահռելի <Հ. . . .> հառաչքին արձագանք տալի Ու իյընդում գիժ֊գիժ,
<. . . հազար այրերից, ծերպերից <Հ. . . .> քաջքերը հըտպիտ ձայներով Ծաղրում ծերուկի գոռոցն ահռելի <Հ. . . .> հառաչքին արձագանք տալի Ու իյընդում գիժ֊գիժ,
Վա՜շ֊վի՜շ, վա՜շ-վի՛՛շ... ԼՈւ նա, մոլեգնած դիվական հուրքից, Փընչացնում է խոր անդունդի խորքից, Փրփուր է ցայտում ան զուսպ երախով, 120 Խելագար ոստնում քարերի գրլխով, Ու ոռնում գիժ֊գիժ
Վա՜շ֊վի՜շ, վա՜շ-վի՛՛շ... ԼՈւ նա, մոլեգնած դիվական հուրքից, Փընչացնում է խոր անդունդի խորքից, Փրփուր է ցայտում ան զուսպ երախով, 120 Խելագար ոստնում քարերի գրլխով, Ու ոռնում գիժ֊գիժ
Վա՜շ-վի՜շ, վա՜շ֊վի՜շ... ճընշում վայրենի զայրույթն ահագին Անհաշտ քրթմնջում ծառերի տակին։ Իսկ լուսնի շողերն երբ ձորն են մըտնում, Դողալով խաղում ջրբերի վրբա, Դյութական փայլով գիշերվա մըթնում Փայլակին տալով ոլորվում է նավ։ Ահռելի ձոր է։ Ամեն բան այնտեղ 130 Եվ կենդանի է, և մութն ու ահեղ։
Վա՜շ-վի՜շ, վա՜շ֊վի՜շ... ճընշում վայրենի զայրույթն ահագին Անհաշտ քրթմնջում ծառերի տակին։ Իսկ լուսնի շողերն երբ ձորն են մըտնում, Դողալով խաղում ջրբերի վրբա, Դյութական փայլով գիշերվա մըթնում Փայլակին տալով ոլորվում է նավ։ Ահռելի ձոր է։ Ամեն բան այնտեղ 130 Եվ կենդանի է, և մութն ու ահեղ։
109 ա նրանց արանքում <Լ. . . .>
109 ա նրանց արանքում <Լ. . . .>
բ Ու նրանց ոտքում պոլն ոլորելով 910 Սուրում է գոռում Դև֊Բեդը մոլի
բ Ու նրանց ոտքում պոլն ոլորելով 910 Սուրում է գոռում Դև֊Բեդը մոլի
* Դերեդ գետն է, որ առասպելի մեչ Դև֊Բեդ է հիշվաւմ» 119 Ծաղրում են նըրա գոռոցն ահռելի,
* Դերեդ գետն է, որ առասպելի մեչ Դև֊Բեդ է հիշվաւմ» 119 Ծաղրում են նըրա գոռոցն ահռելի,
118—119 Փընչացնում է մութ անդունդի խորքից. Փրփուր է թրքում անզուսպ երախով,
118—119 Փընչացնում է մութ անդունդի խորքից. Փրփուր է թրքում անզուսպ երախով,
123 Զսպում վայրենի զայրույթն ահագին
123 Զսպում վայրենի զայրույթն ահագին
124 Անհաշտ թոնթորում ծառերի տակին։ 128 Փայլակին տալով շողշողում է նա։
124 Անհաշտ թոնթորում ծառերի տակին։ 128 Փայլակին տալով շողշողում է նա։