«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/216»–ի խմբագրումների տարբերություն

Հոդվածների ավտոմատացված ներմուծում
 
չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 4. Տող 4.
140 Մտածում է նա իր տատի պատմած Չարքերի վրա, որոնք միասին, Ծուռը ոտներով, գիշերվա կիսին, Թուրքերի կանանց կերպարանք առած Երևում են միշտ միայնակ մարդկանց... Կամ ինչպես քաջքերն այրերի մրթնից, Երբ նայում է մարդ քարափի գբլխից Կամ թե ուշացած անցնում է ձորով, Խաբում են — կանչում ծանոթ ձայներով, Ու մարդկանց նման խընջույք են սարքում,
140 Մտածում է նա իր տատի պատմած Չարքերի վրա, որոնք միասին, Ծուռը ոտներով, գիշերվա կիսին, Թուրքերի կանանց կերպարանք առած Երևում են միշտ միայնակ մարդկանց... Կամ ինչպես քաջքերն այրերի մրթնից, Երբ նայում է մարդ քարափի գբլխից Կամ թե ուշացած անցնում է ձորով, Խաբում են — կանչում ծանոթ ձայներով, Ու մարդկանց նման խընջույք են սարքում,
150 Զուռնա են ածում, թըմբոլկ են զարկում,,. Այսպիսի դեպքեր շա տ են պատահել. Քանի՜սն են տեսել, քանի սն են պատմել,,. Եվ ահա վաղուց անցած օրերից. <Լ. . . ,]> մանկության երեկոներից, Երբ նա քաջքերից վախենում էր դեռ, Ետ եկան վաղուց մոռացված ձայներ, Տատի խոսքերբ անցյալի խորից Ուրվաձայն, երկչոտ հրնչեցին նորից.
150 Զուռնա են ածում, թըմբոլկ են զարկում,,. Այսպիսի դեպքեր շա տ են պատահել. Քանի՜սն են տեսել, քանի սն են պատմել,,. Եվ ահա վաղուց անցած օրերից. <Լ. . . ,]> մանկության երեկոներից, Երբ նա քաջքերից վախենում էր դեռ, Ետ եկան վաղուց մոռացված ձայներ, Տատի խոսքերբ անցյալի խորից Ուրվաձայն, երկչոտ հրնչեցին նորից.
131 — 133 Այս տախտի վրա հսկում է մի վանք,
131 — 133 Այս տախտի վրա հսկում է մի վանք,
Այն ժայռի գրլխին կանգնած է մի բերդ, Լուռ աշտարակից, ինչպես զարհարանք, 157 ա Տատի խոսքերը անցյա/ի խավարից ր Տատի խոսքերր հեռու խավարից
Այն ժայռի գրլխին կանգնած է մի բերդ, Լուռ աշտարակից, ինչպես զարհարանք, 157 ա Տատի խոսքերը անցյա/ի խավարից ր Տատի խոսքերր հեռու խավարից
210
210